INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2009 r. (data wpływu 26 stycznia 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 kwietnia 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku i sposobu ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 stycznia 2009 roku został złożony wniosek uzupełniony pismem z dnia 10 kwietnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku i sposobu ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, zobowiązanym do składania kwartalnych deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7K). Przedmiotem prowadzonej działalności jest handel artykułami przemysłowymi. Ponadto, w ramach umów zawartych w dniach 15 grudnia 2005 r. oraz 10 października 2008 r. Wnioskodawca wykonuje czynności pośrednictwa w zakresie sprzedaży produktów "C" oraz "P". W ramach tych umów, pobierane są opłaty na rzecz zleceniodawców oraz wydawany jest sprzęt osobom fizycznym, nabywającym produkty ww. firm. Są to między innymi następujące opłaty: opłata aktywacyjna, opłata za sprzedaż sprzętu, opłata za dzierżawę (najem) sprzętu, kary umowne za zniszczenie sprzętu przy jego zwrocie z różnych przyczyn.

Pobrane opłaty od osób fizycznych na rzecz firm "C" oraz "P", Wnioskodawca w całości przekazywał za pokwitowaniem Spółce, z którą podpisał umowy dotyczące dystrybucji wymienionych produktów. Przy zawieraniu umów z osobami fizycznymi w imieniu powyższej firmy, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do doliczania jakiejkolwiek marży lub dodatkowych opłat. Jedynym wynagrodzeniem za świadczone usługi pośrednictwa jest prowizja wynikająca z ilości zawartych umów. Za każdy miesiąc rozliczeniowy Wnioskodawca wykonaną usługę dokumentuje fakturą VAT oraz wskazuje, iż jest to usługa opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki podatkowej w wysokości 22%.

Wnioskodawca wskazał również, iż od miesiąca października 2008 r. rozpoczął „rejestrację na kasie fiskalnej” uzyskanych od osób fizycznych kwot należnych na rzecz opisanych firm, ze wskazaniem, iż rejestrowana sprzedaż jest zwolniona od podatku.

Otrzymane przez Wnioskodawcę od Spółki będącej stroną zawartych umów, do wydania osobom fizycznym przy zawieraniu umów towary (np. dekoder, antena satelitarna, karty abonamentowe itp.) nie są dokumentowane fakturą VAT, lecz jedynie raportem wydania. Wnioskodawca sporządza umowę z osobą fizyczną logując się do sytemu firm "P" lub "C". Jeżeli wszystkie dane są poprawne, system automatycznie drukuje umowę dla klienta oraz fakturę VAT wystawioną przez "P" lub "C". Jeden egzemplarz umowy jest przekazywany klientowi wraz z fakturą VAT oraz sprzętem wymienionym w umowie i pobierana jest w gotówce należna z tego tytułu opłata. Drugi natomiast egzemplarz umowy, kopię faktury VAT oraz pobraną gotówkę Wnioskodawca przekazuje firmie będącej stroną zawartej umowy. Wnioskodawca wskazuje, iż obrót obcym towarem oraz jego ewidencjonowanie „od miesiąca października 2008 r. na kasie fiskalnej rejestracji wg stawki zwolnionej nie był do chwili obecnej uwidaczniany w składanych przez podatnika deklaracjach dla podatku od towarów i usług.”

Ponadto w piśmie z dnia 10 kwietnia 2009 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, wskazano, iż w ramach niniejszych umów są pobierane opłaty na rzecz zleceniodawców oraz wydawany jest sprzęt osobom fizycznym nabywającym produkty tych firm. Zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowe usługi winny być klasyfikowane w grupowaniu PKWiU 52.12.10 – „Usługi w zakresie handlu detalicznego prowadzonego w niewyspecjalizowanych sklepach, pozostałe”. Oprócz opisanych wyżej usług, Wnioskodawca prowadzi we własnym imieniu i na własny rachunek sprzedaż towarów na rzecz osób wymienionych w art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących Wnioskodawca rozpoczął od kwietnia 2003 r. Ponadto od miesiąca października 2008 r., Wnioskodawca rozpoczął ewidencję przy zastosowaniu kasy fiskalnej w nowo otwartym punkcie sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jest obowiązany do rejestracji obrotu i kwot należnego podatku z tytułu pobieranych w imieniu firm, z którymi zawarł umowy pośrednictwa, opłat abonamentowych oraz należności za wydany sprzęt i urządzenia za pośrednictwem kasy fiskalnej, z jaką stawką VAT należy przedmiotowy obrót ewidencjonować oraz czy wnioskodawca obowiązany jest do wykazania z tego tytułu podatku należnego w deklaracji VAT-7K i wpłaty tego podatku do urzędu skarbowego...

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wyłącznie podatnik dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych ma obowiązek rejestracji sprzedaży towarów i usług za pośrednictwem kas fiskalnych, a następnie wykazywania podatku należnego z tytułu przedmiotowej sprzedaży w deklaracjach dla podatku od towarów i usług. Zdaniem Wnioskodawcy z uwagi, iż jest jedynie pośrednikiem, a nie sprzedawcą usług i towarów, od roku 2005 nie spoczywa na nim obowiązek rejestracji za pośrednictwem kasy fiskalnej wszelkich opłat abonamentowych opisanych powyżej oraz należności za wydany sprzęt i urządzenia pobieranych od osób fizycznych na rzecz firm "P" lub "C "w ramach zawartych umów pośrednictwa w dniu 15 grudnia 2005 r. i podatku od towarów i usług z tego tytułu należnego lub też wykazywania na kasie fiskalnej. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, iż sprzedaż ta korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. W ocenie Wnioskodawcy, nie spoczywa na nim również obowiązek deklarowania z tego tytułu podatku należnego w kwartalnych deklaracjach dla podatku od towarów i usług.

Ponadto Wnioskodawca zauważa, że Minister Finansów, nie posiadając stosownej delegacji ustawowej, nakazał przepisami rozporządzenia w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (§ 5 ust. 5 rozporządzenia z dnia 4 lipca 2002 r. i § 7 ust. 7 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r.) obowiązek ewidencjonowania przez pośredników za pośrednictwem kas fiskalnych wydania towarów obcych i pobierania opłat abonamentowych oraz podatku należnego z tych tytułów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Z treści § 5 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. Nr 108, poz. 948 ze zm.) obowiązującego do dnia 30 listopada 2008 r. wynika, że podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani do dokonywania rejestracji każdej sprzedaży przy zastosowaniu kasy i dokonywania wydruku z każdej sprzedaży paragonu fiskalnego lub faktury VAT oraz do wydawania oryginału wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Stosownie do treści § 5 ust. 1 pkt 9 tego rozporządzenia, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani do stosowania kas wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, bez prawa ich używania przez osoby trzecie, z zastrzeżeniem ust. 5.

Natomiast zgodnie z § 5 ust. 5 cyt. rozporządzenia, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo też marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Analogiczne uregulowania prawne zostały zawarte w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338) obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r.

I tak zgodnie z § 7 ust. 1 pkt 1 powołanego rozporządzenia podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy. W myśl § 7 ust. 1 pkt 9 tego rozporządzenia podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani stosować kasy wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, bez prawa ich używania przez osoby trzecie, z zastrzeżeniem ust. 7. Zgodnie natomiast z § 7 ust. 7 powołanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo też marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Zatem, w sytuacji kiedy pośrednik dokonuje sprzedaży towarów zleceniodawcy w jego imieniu na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jest obowiązany do ewidencji obrotu i kwot należnego podatku przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Z powyższego wynika, że należy odróżnić obowiązek ewidencjonowania, który ciąży na pośredniku, od obowiązku ewidencjonowania spoczywającego na zleceniodawcy. Sprzedaż realizowana przez pośrednika w imieniu zleceniodawcy, powinna być ewidencjonowana przez pośrednika (o ile ciąży na nim taki obowiązek), stosownie do cytowanego § 5 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 r., obowiązującego do dnia 30 listopada 2008 r. oraz § 7 ust. 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r., obowiązującego od dnia 1 grudnia 2008 r., ze wszystkimi tego konsekwencjami.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie ewidencji obrotu i kwot należnego podatku przy zastosowaniu kas rejestrujących w roku 2003. Ponadto, oprócz sprzedaży towarów na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, dokonuje Pan również sprzedaży produktów "C" oraz "P" na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej w imieniu i na rachunek innych podatników. Niewątpliwie zatem, podczas realizowania postanowień umowy pośrednictwa, Wnioskodawca realizuje transakcje sprzedaży na rzecz osób, o których mowa w cytowanym art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż dokonując bezpośrednich transakcji sprzedaży na rzecz osób fizycznych, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, także w przypadku realizowania postanowień umów pośrednictwa w imieniu i na rachunek innych podmiotów gospodarczych, jest Pan zobowiązany do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących z tytułu wszystkich transakcji na rzecz ww. osób, w tym kwot pobieranych w ramach umów pośrednictwa, od momentu powstania obowiązku tym zakresie.

Sprzedaż ta winna być ewidencjonowana z uwzględnieniem stawek VAT obowiązujących dla danego towaru lub usługi.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy (…).

Zwrócić należy uwagę, iż zgodnie z art. 30 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r. podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami powierniczymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze - kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 3.

Ponadto, zgodnie z art. 30 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r., podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami inwestycyjnymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze - kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 3.

Zgodnie z art. art. 99 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133. Mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale (art. 99 ust. 2 cyt. ustawy). Natomiast z treści art. 99 ust. 3 tej ustawy wynika, iż podatnicy, o których mowa w ust. 1, inni niż podatnicy rozliczający się metodą kasową, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa. Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu dokonuje zawiadomienia, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczął wykonywanie tych czynności.

Zatem obrót i kwota należnego podatku, które Wnioskodawca jest obowiązany rozliczyć w deklaracjach VAT-7K z tytułu świadczonych usług pośrednictwa na podstawie zawartych umów, stanowi wyłącznie otrzymana z tego tytułu prowizja, natomiast w tych deklaracjach Wnioskodawca nie wykazuje obrotu i kwot należnego podatku, stanowiącego sprzedaż dokonywaną w imieniu firm, z którymi zawarł umowy i w imieniu których dokonuje sprzedaży. Do rozliczenia tego obrotu i podatku należnego będą bowiem obowiązane te firmy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Henryka Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.