INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia z dnia 26 stycznia 2009 r. (data wpływu 29 stycznia 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 i 16 kwietnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina działając na podstawie art. 37 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.) zamierza sprzedać (nie przeprowadzając postępowania przetargowego) nieruchomość gruntową, składającą się z działek nr 85/1 o powierzchni 0,0275 ha i nr 85/2 o powierzchni 0,0164 ha wraz z nieodpłatnym przeniesieniem prawa własności części budynku niemieszkalnego, położonego na działce nr 85/2. Budynek niemieszkalny był użytkowany powyżej 5 lat.

Przedmiotowe działki sąsiadują ze sobą i są ujawnione w jednej księdze wieczystej (wraz z działką nr 85/3, która pozostanie własnością Gminy jako droga dojazdowa) i pełnią tą samą funkcję gospodarczą. Powyższa sprzedaż ma na celu poprawienie warunków korzystania z nieruchomości przyległych, oznaczonymi numerami geodezyjnymi nr 87/1, 87/3 i 85/2 zabudowanymi budynkami o funkcji turystycznej, na rzecz ich współwłaścicieli (osoby fizyczne), którzy nabyli te nieruchomości w obrocie cywilnoprawnym w dniu 15 grudnia 1993 r. od "W".

Opisana nieruchomość, która ma być zbyta, powstała z dokonanego w 2006 roku podziału geodezyjnego działki nr 85 – stanowiącej „drogę ulicy S”. Od kwietnia 2007 roku obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym nieruchomość, składająca się m.in. z działek gruntu nr 85/1 i 85/2 położona jest w jednostce strukturalnej „Z” znajdującej się na terenie Gminy na obszarze oznaczonym symbolem z przeznaczeniem: istniejąca ulica (ul. S) – klasy dojazdowej”. Cena sprzedaży nieruchomości gruntowej, składającej się z działek gruntu nr 85/1 i 85/2 została ustalona w oparciu o wycenę rzeczoznawcy majątkowego na łączą kwotę 58.500,00 zł netto.

W dniu 23 grudnia 2008 r. Rada Miejska uchwałą pozbawiła kategorii drogi publicznej gminnej i wyłączyła z użytkowania działki nr 85/1 i 85/2, obręb ewidencyjny nr 2. W uzupełnieniu do wniosku z dnia 8 kwietnia 2009 r. Gmina wskazała, iż na podstawie powołanej uchwały działki zostały wyłączone z pasa drogi ulicy S., co oznacza, że nie wchodzą już w jej skład, a w obowiązującym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego nie są przeznaczone pod zabudowę. Budynek niemieszkalny, którego część jest położona na działce nr 85/2 nie został wybudowany przez Gminę. Gmina nie ponosiła także wydatków na jego ulepszenie, w stosunku do których miałaby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b ustawy o podatku od towarów i usług). Ponadto Gmina wskazuje, że budynek był własnością "W", a od dnia 15 grudnia 1993 r. stanowi własność osób fizycznych, którzy ze środków własnych poczynili modernizacje tego budynku, co oznacza, że nie jest to jego pierwsze zasiedlenie. Dodatkowo w uzupełnieniu do wniosku z dnia 16 kwietnia 2009 r. Gmina informuje, że część budynku niemieszkalnego znajdująca się na działce nr 85/2 zajmuje około 7 m ². Budynek nie jest własnością Gminy i w związku z powyższym nie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy Gmina sprzedając działki nr 85/1 i 85/2 jako jedną nieruchomość powinna je opodatkować, pomimo, że na części działki gruntu nr 85/2 położona jest część budynku niemieszkalnego (nie będącego przedmiotem sprzedaży i spełniającego kryteria towaru używanego zgodnie z art. 43 ust 2 ustawy o podatku od towarów i usług)...
2. Czy też podatek powinien być pobrany tylko od sprzedaży działki niezabudowanej nr 85/1...

Zdaniem Gminy pomimo tego, że działki nr 85/1 i 85/2 w rozumieniu art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego stanowią jedną nieruchomość to należy kwotę 58.500,00 zł netto proporcjonalnie rozdzielić na cenę działki zabudowanej budynkiem niemieszkalnym nr 85/1 i cenę działki niezabudowanej nr 85/2, a następnie dokonując sprzedaży pobrać podatek tylko od ceny za dostawę działki nr 85/1 (działki niezabudowanej). Natomiast dostawa działki nr 85/2 (działki zabudowanej) byłaby zwolniona z opodatkowania zgodnie z art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, przy czym zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do treści art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny.
1. jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Z treści art. 48 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) wynika, iż z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

W myśl art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków i budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%. Jednakże, zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę.

Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, że Gmina zamierza zbyć nieruchomość gruntową, składającą się z dwóch działek (nr 85/1 i 85/2). Na jednej z działek (nr 85/2) znajduje się fragment budynku niemieszkalnego (ok. 7 m ²), nabyty przez osoby fizyczne w 1993 roku, który ma zostać przekazany przez Gminę na rzecz tych osób bez pobrania należności (nieodpłatnie). Przy nabyciu ww. nieruchomości, jak wskazano we wniosku, Gminie nie służyło prawo do odliczenia podatku naliczonego. Przedmiotowe działki, na podstawie uchwały Rady Miejskiej zostały wyłączone z pasa drogi, co oznacza, że w obowiązującym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego nie są przeznaczone pod zabudowę.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego na tle powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, iż w niniejszej sprawie nieodpłatne przekazanie części budynku na rzecz przyszłych nabywców działek nie wypełnia dyspozycji art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług (Gminie bowiem nie przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego). W tej części więc transakcja nie stanowi dostawy towarów, co oznacza, że nie będą miały zastosowania również uregulowania zawarte w art. 29 ust. 5 cyt. ustawy. A zatem stwierdzić należy, iż przedmiotem opodatkowania są w tym przypadku jedynie działki gruntu. Jednakże z uwagi na fakt, iż jak wynika z wniosku działki te nie są przeznaczone pod zabudowę, to ich dostawa korzystać będą ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy zdarzenia przyszłego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.