INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2009r. (data wpływu do tut. Biura – 04 marca 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umowy pożyczki - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04 marca 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (spółka akcyjna) zamierza udzielić pożyczki Spółce z siedzibą w Szwajcarii. Pożyczka ta będzie udzielona pomiędzy podmiotami powiązanymi gdzie wnioskodawca jest spółką "córką" natomiast Spółka spółką "matką". Strony transakcji jeszcze nie ustaliły miejsca gdzie zostanie zawarta (podpisana) umowa pożyczki. W przedstawianym stanie faktycznym wnioskodawca zakłada dwie możliwości tj. zawarcie (podpisanie) umowy przez obie strony w Szwajcarii oraz zawarcie (podpisanie) umowy przez każdą ze stron w swoim kraju tzn. wnioskodawca w Polsce natomiast Spółka w Szwajcarii. Środki finansowe będące przedmiotem pożyczki zostaną przekazane z rachunku bankowego wnioskodawcy znajdującego się w Polsce na konto bankowe Spółki w Szwajcarii w wyznaczonym terminie po podpisaniu umowy przez obie strony.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy pożyczka udzielona przez wnioskodawcę Spółce C. z siedzibą w Szwajcarii, gdzie umowa pożyczki zostanie zawarta (podpisana) przez obie strony w Szwajcarii, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w Polsce...
   
   
2. Czy pożyczka udzielona przez wnioskodawcę Spółce C. z siedzibą w Szwajcarii, gdzie umowa pożyczki zostanie zawarta (podpisana) przez strony w swoich krajach, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w Polsce...
   
   

Zdaniem wnioskodawcy, umowa pożyczki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w Polsce. Wnioskodawca uważa, iż w przypadku udzielania pożyczki kryterium miejsca położenia rzeczy (pieniędzy) nie może być rozstrzygające dla powstania obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych. Taką rolę pełni natomiast miejsce wykonania prawa majątkowego wynikającego z umowy pożyczki, czyli w tym przypadku Szwajcaria.

Na podstawie zawartej umowy pożyczki powstanie po stronie pożyczkodawcy majątkowe prawo (obowiązek) do przekazania przedmiotu umowy (pieniędzy) pożyczkobiorcy. Prawo to zostanie wykonane poza terytorium Polski, gdyż pożyczka zostanie udzielona podmiotowi mającemu siedzibę za granicą i może przyczynić się do powiększenia jego majątku, który także znajduje się za granicą.

Uzasadniając swoje stanowisko, wnioskodawca powołując się na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 października 2004r. sygn. akt FSK 597/04, przytoczył argumenty w nim zawarte.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

Przepis art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 09 września 2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2007r. Nr 68, poz. 450 ze zm.) stanowi, że podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy pożyczki. Zgodnie z art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W praktyce największe znaczenie, zarówno w obrocie gospodarczym jak i nieprofesjonalnym, mają pożyczki pieniężne. Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile chodzi o zaznaczenie samego obowiązku zwrotu – który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 Kodeksu jest elementem przedmiotowo istotnym tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Pod pojęciem rzeczy ujętym w ww. przepisie należy również rozumieć pieniądze, będące przedmiotem umowy pożyczki. O powstaniu obowiązku uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnej decyduje, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, moment dokonania czynności cywilnoprawnej. Wobec zobowiązującego charakteru umowy pożyczki chwila zgodnego oświadczenia woli stron stanowi o jej zawarciu, a tym samym o chwili powstania obowiązku uiszczenia podatku. Skoro z przepisu art. 720 Kodeksu wynika, iż przedmiotem umowy pożyczki mogą być pieniądze lub rzeczy oznaczone co do gatunku, to w świetle art. 1 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych umowa pożyczki podlega podatkowi, jeżeli w dacie zawarcia jej przedmiot (np. pieniądze) znajdował się w Polsce. Ani wydanie przedmiotu pożyczki, ani prawo dochodzenia jego wydania nie zmienia konsensualnego charakteru czynności. Umowa pożyczki jest ważna i podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych niezależnie od wydania pieniędzy. Obowiązek uiszczenia należnego od takiej umowy pożyczki powstaje z mocy samego prawa już z chwilą zawarcia umowy. Analizując, czy dana umowa pożyczki podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem od czynności cywilnoprawnych ważne jest, czy w chwili zawarcia umowy pożyczki pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Dla zastosowania art. 1 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nieistotne są inne okoliczności związane ze stronami samej czynności. Dla opodatkowania w Polsce nie ma znaczenia obywatelstwo stron konkretnej czynności cywilnoprawnej, ani ich miejsce zamieszkania, a także inne okoliczności, w których zostaje dokonana umowa, a zwłaszcza miejsce jej zawarcia. Warunkiem jest jednak, że będące jej przedmiotem rzeczy znajdują się na terytorium Polski, albo gdy jej przedmiotem są prawa majątkowe – wykonywane na jej terytorium.

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa pożyczki będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze będą znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe będą na jej terytorium wykonywane i wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

A zatem, jeżeli przedmiot opisanej we wniosku umowy pożyczki, tj. pieniądze będą znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a tak właśnie wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, to umowa taka będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Nie można bowiem zgodzić się z twierdzeniem wnioskodawcy, iż w przypadku zawarcia umowy pożyczki, której przedmiotem są pieniądze, o obowiązku w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych będzie decydować miejsce wykonania prawa majątkowego (obowiązek przekazania przedmiotu umowy) – tutaj Szwajcaria. Jak bowiem wynika z przytoczonych przepisów okolicznością przesądzającą istnienie obowiązku w podatku od czynności cywilnoprawnych jest umiejscowienie rzeczy będących przedmiotem czynności cywilnoprawnych. Skoro przedmiot umowy – rzecz znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - a pieniądze niewątpliwie taką rzeczą są, to umowa pożyczki podlega uregulowaniom ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W odniesieniu do powołanego przez wnioskodawcę wyroku sądowego należy stwierdzić, że orzeczenie to zapadło w indywidualnej sprawie i nie jest wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bi