INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2009 r. (data wpływu 26 lutego 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania na zasadzie importu usług delegowania personelu oraz innych usług świadczonych przez jednostkę macierzystą na rzecz Oddziału w Polsce oraz opodatkowania usług świadczonych przez Oddział na rzecz jednostki macierzystej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lutego 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania na zasadzie importu usług delegowania personelu oraz innych usług świadczonych przez jednostkę macierzystą na rzecz Oddziału w Polsce oraz opodatkowania usług świadczonych przez Oddział na rzecz jednostki macierzystej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - "A." Oddział w Polsce jest polskim oddziałem przedsiębiorstwa zagranicznego "A.", którego siedziba znajduje się w Danii. Oddział wykonuje działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego, polegającą m.in. na produkcji budowlanej fundamentów betonowych pod elektrownie wiatrowe. Oddział jest nieposiadającą osobowości prawnej strukturą organizacyjną przedsiębiorcy zagranicznego, położoną poza jego głównym miejscem działalności, samodzielną pod względem techniczno-organizacyjnym wpisaną do KRS. Oddział jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, posiadającym polski NIP, zarejestrowanym dla celów dokonywania transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Pomiędzy Oddziałem, a jednostką macierzystą dokonywane są rozliczenia skutkujące przekazaniem środków pieniężnych w walucie obcej, tj. DKK lub EUR na rachunek bankowy Oddziału. Przekazy te dokonywane są lub mogą być dokonywane w przyszłości, z następujących tytułów:

• na finansowanie działalności Oddziału, traktowane jako ekwiwalent kapitału założycielskiego,
• tytułem zapłaty za świadczone usługi lub dostarczone towary przez Oddział na rzecz jednostki macierzystej.

Z kolei Oddział przekazuje środki pieniężne na rzecz jednostki macierzystej tytułem zwrotu środków przekazanych Oddziałowi na finansowanie działalności, zapłaty za zakupione do produkcji materiały lub świadczone usługi. Na moment formułowania zapytania jednostka macierzysta świadczy na rzecz Oddziału w Polsce usługi delegowania personelu. W przyszłości zakres świadczonych usług i obciążeń może się zwiększyć. Może wystąpić również świadczenie usług przez Oddział na rzecz jednostki macierzystej.

Jednocześnie jednostka macierzysta przekazała Oddziałowi do używania formy stalowe, które są jej własnością, pozostałą na terenie Polski po realizacji innego kontraktu realizowanego kilka lat wcześniej, którego koszty te formy obciążyły. Formy te stanowią dla Oddziału wartość złomu stalowego i aby przystosować je do realizacji nowego projektu, musiały zostać znacząco przerobione. Koszty takiej przeróbki poniósł Oddział. Unikalny charakter produkowanych na indywidualne zamówienie wyrobów sprawia, iż w takim kształcie po przeróbce formy te mogą być zużyte tylko do realizacji obecnego kontraktu. Realizacja obecnego kontraktu ma trwać 14 miesięcy. Ewentualna chęć ich użycia do realizacji innego zamówienia pociągnie za sobą konieczność wykonania kolejnych radykalnych przeróbek. W przeciwnym wypadku będą one stanowiły wartość złomu stalowego.

Oddział przedsiębiorcy zagranicznego w Polsce zamierza sprzedawać swoje wyroby Spółce V z siedzibą w Danii, w której jednostka macierzysta partycypuje w 50% przychodów i kosztów, a w pozostałych 50% partycypuje podmiot niepowiązany. Występują również transakcje nabywania od tej spółki materiałów używanych do produkcji.

Spółka ta jest jednostką, której konstrukcja prawna odpowiada polskiej spółce cywilnej spółek kapitałowych prawa handlowego. Posiada ona własny NIP dla celów podatku od wartości dodanej oraz jest zarejestrowana w rejestrze odpowiadającym polskiemu KRS. Dla celów podatku dochodowego każdy z udziałowców samodzielnie rozlicza 50% przypadających na niego przychodów i kosztów. Spółka nie jest podatnikiem podatku dochodowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy świadczenie przez jednostkę macierzystą na rzecz Oddziału w Polsce usług delegowania personelu oraz świadczenie innych usług to czynności podlegające w Polsce opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tj. czy należy rozpoznawać import usług zgodnie z art. 27 i 28 ustawy o podatku od towarów i usług... Czy usługi świadczone przez Oddział na rzecz centrali powinny być opodatkowane podatkiem od towarów i usług i udokumentowane fakturami VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi między Oddziałem, a jednostką macierzystą świadczone są w ramach tej samej osoby prawnej, a więc nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wskazano, iż w interpretacji wydanej przez Ministra Finansów w dniu 28 marca 2008 r. (sygn. PT5-033-4/2006/IN/665), odnośnie statusu prawno-podatkowego oddziału podmiotu zagranicznego, wyjaśniano, iż przedsiębiorca zagraniczny i jego oddział w Polsce to jeden podatnik VAT. Takie stanowisko zostało również wyrażone przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 7 marca 2008 r. (sygn. akt I SA/Wr 1803/07), gdzie stwierdzono, że brak możliwości dla uznania oddziału, jako odrębnego podatnika podatku od towarów i usług, wynika z brzmienia art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, który za podatników tego podatku uznaje osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą. Sąd wskazał, iż przepis ten znajduje oparcie w art. 2(1) VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej, obecnie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Dla poparcia swojego stanowiska Wnioskodawca powołał również wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 23 marca 2006 r., sprawa C-210/04, w którym stwierdzono, iż oddział niestanowiący podmiotu odrębnego od spółki macierzystej, położony w innym państwie członkowskim, korzystający z usług świadczonych przez spółkę, nie nabywa statusu podatnika VAT, w związku z przypisaniem mu określonej części kosztów tych usług. Zdaniem ETS, umowy o podziale kosztów pomiędzy spółką i oddziałem, są bez znaczenia dla tej kwestii, jako że nie są one zawierane pomiędzy niezależnymi podmiotami prawa. Podniesiono, że tak samo usługi wykonywane przez Oddział w Polsce na rzecz jednostki macierzystej mają charakter wewnątrzzakładowych i są realizowane w ramach jednego podmiotu. Tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie powinny być dokumentowane fakturami VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, poprzez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z powyższego wynika, iż aby doszło do świadczenia usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą - co do zasady - być spełnione łącznie następujące przesłanki:

• świadczenie musi mieć charakter odpłatny,
• świadczenie musi być uznane za wykonane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
• świadczenie musi być wykonane na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
• świadczenie nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu ustawy.

Nieziszczenie się przynajmniej jednej z wyżej wymienionych przesłanek oznacza, iż dana czynność nie stanowi świadczenia usługi podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Aby doszło do opodatkowania, muszą jednocześnie zostać spełnione przesłanki podmiotowe. W związku z tym wskazać należy, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne mniemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Kwestię funkcjonowania oddziału podmiotu zagranicznego w Polsce regulują przepisy ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 ze zm.). Zgodnie z art. 4 ust. 1 tej ustawy, przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną – wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą.

Przez przedsiębiorcę zagranicznego rozumie się w myśl art. 5 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, osobę zagraniczną, wykonującą działalność gospodarczą za granicą, tj. osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania za granicą, nieposiadającą obywatelstwa polskiego, osobę prawną z siedzibą za granicą albo jednostkę organizacyjną niebędącą osobą prawną posiadającą zdolność prawną, z siedzibą za granicą, wykonującą działalność gospodarczą za granicą.

Z kolei oddział zdefiniowany został w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej jako wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności.

Stosownie zaś do treści art. 85 ust. 1 ustawy, dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorcy zagraniczni mogą, na zasadzie wzajemności, o ile ratyfikowane umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej, tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl postanowień art. 86 ustawy, przedsiębiorca zagraniczny tworzący oddział może wykonywać działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego. Ponadto, jak wynika z treści art. 88 tejże ustawy, przedsiębiorca zagraniczny może rozpocząć działalność w ramach oddziału po uzyskaniu wpisu oddziału do rejestru przedsiębiorców.

Powołane wyżej regulacje prawne wskazują, że podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce, w dalszym ciągu przedsiębiorca zagraniczny. Oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz jej częścią. Zatem podmiot zagraniczny, prowadzący działalność na terenie Polski w formie oddziału i zarejestrowany dla celów podatku od towarów usług traktowany jest jako jeden podatnik - przedsiębiorca zagraniczny. Rejestracja tego oddziału dla celów podatku od towarów usług jest równoznaczna z rejestracją przedsiębiorcy zagranicznego.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że jednostka macierzysta świadczy na rzecz Oddziału w Polsce usługi delegowania personelu. W przyszłości zakres świadczonych usług i obciążeń może się zwiększyć. Może wystąpić również świadczenie usług przez Oddział na rzecz jednostki macierzystej.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, iż zarówno usługi świadczone przez jednostkę macierzystą w Danii na rzecz Oddziału, jak i usługi świadczone przez Oddział na rzecz jednostki macierzystej, nie są czynnościami wykonywanymi na rzecz innego podmiotu, lecz mają charakter tzw. czynności wewnątrzzakładowych (realizowanych w ramach jednego podmiotu).

W związku z powyższym czynności te nie spełniają definicji świadczenia usług na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, zatem nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem i w konsekwencji nie powinny być dokumentowane fakturami VAT .

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.