INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2009r. (data wpływu do tut. Biura 10 lutego 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu uzyskanego z wynajmu składników majątku nie związanych z działalnością gospodarczą - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lutego 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu uzyskanego z wynajmu składników majątku nie związanych z działalnością gospodarczą.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Począwszy od 1992r. wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest pośrednictwo w zakupie, sprzedaży i najmie nieruchomości oraz pośrednictwo w zawieraniu umów notarialno-kredytowych. Przez cały okres łącznie z żoną posiada wspólność majątkową. Żona do 2008r. nie prowadziła działalności gospodarczej. W 2008r. małżonkowie zawarli spółkę cywilna, żona jako osoba fizyczna zarejestrowała swoją działalność w takim samym zakresie. W 2003r. ze wspólnego majątku prywatnego małżonkowie dokonali zakupu prawa wieczystego użytkowania działek gruntu w ilości 6 szt. oraz sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu działek w ilości 7 szt.

Ww. nieruchomości zawsze stanowiły majątek osobisty małżonków. Zakup oraz sprzedaż na podstawie aktów notarialnych dokonywane były w imieniu obojga małżonków zgodnie z obowiązującym prawem cywilnym. W latach wcześniejszych i w okresie po 2003r. wnioskodawca łącznie z żoną dokonywał również innych transakcji zakupu i sprzedaży nieruchomości, niektóre z nich posiadają nadal – stanowią zabezpieczenie dla nich i ich dzieci na przyszłość pod względem majątkowym oraz bazy mieszkaniowej.

W 2009r. wnioskodawca wraz z żoną zamierza wynajmować posiadane nieruchomości, na zasadach najmu prywatnego nie związanego z działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy planowane przychody z najmu prywatnego mogą stanowić odrębne źródło przychodu, nie zaliczane do przychodów z działalności gospodarczej...

Wnioskodawca uważa, że przychody z tytułu najmu osiągane przez małżonków jako osoby fizyczne stanowić będą odrębne źródło przychodów z uwagi na fakt, że umowy te nie będą zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Ponadto ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia przychody z prowadzonej działalności gospodarczej oraz przychody z najmu jako dwa odrębne źródła przychodów.

Stanowisko takie znajduje dodatkowo uzasadnienie w postanowieniach art. 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w którym wśród podatników obowiązanych do wpłacania w ciągu roku podatkowego zaliczek na podatek dochodowy wymienia się podatników uzyskujących przychody z prowadzonej działalności gospodarczej i odrębnie podatników uzyskujących przychody z najmu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) odrębnym źródłem przychodów są określone w pkt 3 i 6 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.
  
  

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy).

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z powyższych przepisów wynika, iż najem dla celów podatkowych może być traktowany jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy. Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów najmu, ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzeczy w najem.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż wnioskodawca od 1992r. prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest pośrednictwo w zakupie, sprzedaży i najmie nieruchomości oraz pośrednictwo w zawieraniu umów notarialno-kredytowych. Przez cały okres pozostaje w małżeńskiej wspólności majątkowej. Żona do 2008r nie prowadziła działalności gospodarczej. W 2008r. wnioskodawca z żoną zawiązał spółkę cywilna, żona jako osoba fizyczna zarejestrowała swoją działalność w takim samym zakresie. W latach wcześniejszych wnioskodawca wraz z żoną dokonał transakcji zakupu i sprzedaży nieruchomości. Niektóre z nich posiadają nadal. W 2009r. wnioskodawca wraz z żoną zamierza wynajmować posiadane nieruchomości na zasadach najmu prywatnego nie związanego z działalnością gospodarczą.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy że wynajem składników majątkowych nie związanych z działalności gospodarczą może stanowić odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów. Przychody uzyskiwane z najmu zaliczonego do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być opodatkowane – zgodnie z wolą podatnika – na zasadach ogólnych określonych w ww. ustawie o podatku dochodowym albo ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 listopada 1998r.o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. (Dz. U. z 1998r. Nr 144, poz. 930 ze zm.) jeżeli podatnik złoży pisemne oświadczenie o wyborze tej formy opodatkowania

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) cytowanej ustawy, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów z najmu do kwoty stanowiącej równowartość 4.000 euro (w 2009r. jest to kwota 13.510 zł) i 20% od nadwyżki przychodów ponad tę kwotę.

Jeśli zatem w istocie przedmiotem najmu będą składniki majątku nie związane z działalnością gospodarczą, umowy najmu nie zostaną zawarte w ramach tej działalności i przedmiotem działalności gospodarczej nie będzie wynajem nieruchomości własnych, to wówczas planowane wynajmowanie nieruchomości traktowane może być jako najem zaliczony do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy również zaznaczyć, iż niniejsza interpretacja wydana została dla wnioskodawcy w jego indywidualnej sprawie zgodnie z dyspozycją art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Jeżeli zatem uzyskaniem interpretacji w powyższym zakresie jest również zainteresowana żona wnioskodawcy, to winna wystąpić z odrębnym wnioskiem i uiścić stosowną opłatę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwicach po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.