INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2009r. (data wpływu 6 kwietnia 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie określenia wysokości stawki podatku akcyzowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 kwietnia 2009r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie określenia wysokości stawki podatku akcyzowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca dokonuje wysyłki piwa w ramach WDT do innych państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej. Dostawy są dokonywane z zastosowaniem administracyjnego dokumentu towarzyszącego. Spółka dokonała dostawy wewnątrzwspólnotowej w procedurze zawieszenia poboru akcyzy przed dniem 1 marca 2009r. tj. w czasie obowiązywania przepisów ustawy o podatku akcyzowym z dnia 23 stycznia 2004r. (Dz. U. nr 29, poz. 257 ze zm.). Wysyłka jest zabezpieczona zabezpieczeniem akcyzowym na podstawie art. 46 ustawy z dnia 23 stycznia 2004r. o podatku akcyzowym. Naczelnik Urzędu Celnego dokonał zabezpieczenia wysyłki w oparciu o stawkę akcyzy w wysokości 6,86 zł za 1 hl wynikającą z art. 68 ust 4 ustawy z dnia 23 stycznia 2004r. Zakończenie ww. procedury w dostawie wewnątrzwspólnotowej nastąpi po dniu 1 marca 2009r., a więc w oparciu o przepisy ustawy o pod akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008r (Dz. U. nr 3, poz. 11 z 2009r.) - z uwagi na nieotrzymanie dokumentu ADT w terminie 4 miesięcy od dnia wysyłki. Zapłata akcyzy nastąpi również w czasie obowiązywania ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jeżeli podmiot prowadzący skład podatkowy dokonał wysyłki piwa w ramach WDT do innego państwa członkowskie Wspólnoty Europejskiej w oparciu o przepisy ustawy o podatku akcyzowym z dnia 23 stycznia 2004r. i nie otrzymał dokumentu ADT w terminie 4 miesięcy od dnia wysyłki, a zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje w czasie obowiązywania ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008r. (Dz. U. Nr 3, poz. 11 z 2009r.), to czy w opisywanej sytuacji należy dokonać zapłaty akcyzy w oparciu o stawkę 6,86zł za hektolitr określoną w art. 68 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym z dnia 23 stycznia 2004r. (Dz. U. Nr 29, poz. 257 ze zm.)...

Zdaniem Wnioskodawcy przepis art. 154 ust 2 ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008r. (Dz. U. Nr 3, poz. 11 z 2008r.) stanowi, że jeżeli obowiązek podatkowy w akcyzie odnośnie wyrobów akcyzowych zharmonizowanych w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym z dnia 23 stycznia 2004r., powstał przed dniem wejścia ustawy z dnia 6 grudnia 2008r lecz do tego dnia nie nastąpiło zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy, stosuje się przepisy ustawy z dnia 6 grudnia 2008r.

Zdaniem Spółki dla opisywanego stanu faktycznego sprawy, w przypadku nieotrzymania ADT w terminie 4 miesięcy należy dokonać zapłaty akcyzy od piwa stosując stawkę wynikającą z art. 68 ust 4 ustawy o podatku akcyzowym z dnia 23 stycznia 2004r. Zdaniem Spółki przepis art. 94 ust 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r określający stawkę akcyzy w wysokości 7,79zł za hektolitr obowiązuje od dnia 1 marca 2009r. i zgodnie z zasadą lex retro non agit może mieć zastosowanie jedynie do zdarzeń zaistniałych po tej dacie.

Zasada lex retro non agit (zasada nie działania prawa wstecz) zabrania stosowania nowo ustanowionych norm prawnych do zdarzeń , które miały miejsce przed wejściem w życie tych norm. Zgodnie z podstawową konstytucyjną zasadą państwa prawnego nie można stosować wprowadzonych później ostrzejszych przepisów do stanów faktycznych, zdarzeń zaistniałych wcześniej. Powyższa zasada wyrażona w art. 2 oraz w art. 7 Konstytucji RP ma pełne zastosowanie do prawa podatkowego.

W opisywanym stanie faktycznym obowiązek podatkowy oraz obowiązek zabezpieczenia w pełnej wysokości mogącego powstać zobowiązania do momentu zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy w dostawie wewnątrzwspólnotowej, powstał w oparciu o przepisy ustawy o podatku akcyzowym z dnia 23 stycznia 2004r. Zatem w powyższej sytuacji zastosowanie powinien mieć przepis art. 68 ust 4 ustawy o podatku akcyzowym z dnia 23 stycznia 2004r i określona w nim stawka akcyzy od piwa w wysokości 6,86zł za 1 hl.

Za zastosowaniem ww. stawki wynikającej z przepisów obowiązujących do dnia 1 marca 2009r. przemawia również fakt, że w miesiącu powstania obowiązku podatkowego w akcyzie obowiązywał inny stan prawny niż w miesiącu w którym Spółka złożyła deklarację akcyzową. W tym przypadku ustawa o podatku akcyzowym obowiązująca od 1 marca 2009r. w sposób istotny zmodyfikowała i potraktowała bardziej surowo pogorszyła sytuacje prawną Spółki w opisywanym stanie faktycznym w zakresie stosowania stawki akcyzy.

W związku z powyższym uregulowanie zawarte w art. 154 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008r w sposób oczywisty narusza konstytucyjną zasadę nie działania prawa wstecz. Nie bez znaczenia w przedmiotowej sprawie jest również fakt, że Naczelnik Urzędu Celnego w momencie wysyłki towaru dokonał zabezpieczenia mogącego powstać zobowiązania podatkowego w akcyzie przyjmując stawkę 6,86 zł za 1 hl. Zgodnie z art. 157 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008r do zabezpieczeń akcyzowych złożonych przed dniem wejścia w życie ustawy oraz do zwolnień z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego udzielonych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe, z tym, że art. 64 ust. 7 stosuje się z dniem jej wejścia w życie. W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że jeżeli mogące powstać zobowiązanie w podatku akcyzowym zostało zabezpieczone w oparciu o przepisy ustawy a dnia 23 stycznia 2004r. to zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy poprzez zapłatę również powinno nastąpić na podstawie przepisów obowiązujących w dniu wysyłki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2004r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29 poz. 257 ze zm.), obowiązującej do 28 lutego 2009r., opodatkowaniu akcyzą podlegały:

1. produkcja wyrobów akcyzowych zharmonizowanych;
2. wyprowadzenie wyrobów akcyzowych zharmonizowanych ze składu podatkowego;
3. sprzedaż wyrobów akcyzowych na terytorium kraju;
4. eksport i import wyrobów akcyzowych;
5. nabycie wewnątrzwspólnotowe i dostawa wewnątrzwspólnotowa.
   
   

Zgodnie z art. 6 ust. 1 tejże ustawy obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności podlegających opodatkowaniu, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Stosownie do art. 26 ust. 2 pkt 1 i 3 ww. ustawy pobór akcyzy od wyrobów akcyzowych zharmonizowanych jest zawieszony, jeżeli wyroby są:

• przemieszczane między składami podatkowymi na terytorium Wspólnoty Europejskiej;
• dostarczane ze składu podatkowego na terytorium kraju do nabywcy będącego podmiotem upoważnionym przez właściwy organ podatkowy państwa członkowskiego do stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy.
  
  

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 28 ust. 2 zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 kwietnia 2004r. w sprawie procedury zawieszenia poboru akcyzy i jej dokumentowania (Dz.U. Nr 89, poz. 849 z późn. zm.).

Stosownie do § 21 ust. 1 ww. rozporządzenia zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy przy przemieszczaniu wewnątrzwspólnotowym następuje przez zapłacenie należnej akcyzy, jeżeli prowadzący skład podatkowy nie przedstawi w terminie czterech miesięcy, licząc od dnia wysyłki ze składu podatkowego na terytorium kraju, karty 3 administracyjnego dokumentu towarzyszącego z potwierdzeniem odbioru wyrobów akcyzowych zharmonizowanych.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca dokonał wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów z zastosowaniem administracyjnego dokumentu towarzyszącego pod rządami ustawy z dnia 23 stycznia 2004r. lecz do dnia 28 lutego 2009r nie została zakończona procedura zawieszenia poboru akcyzy.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sytuacji obowiązek podatkowy powstał w dniu wyprowadzenia wyrobów ze składu podatkowego czyli obowiązek podatkowy powstał w dacie obowiązywania ustawy z 23 stycznia 2004r.

W przepisach przejściowych w ustawie z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009r. Nr 3, poz. 11), obowiązującej od 1 marca 2009r., zgodnie z art. 154 ust. 2 postanowiono, że jeżeli obowiązek podatkowy w akcyzie odnośnie wyrobów akcyzowych zharmonizowanych w rozumieniu ustawy, o której mowa w art. 168, powstał przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, lecz do tego dnia nie nastąpiło zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy, stosuje się przepisy niniejszej ustawy.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje w przypadku nieotrzymania przez podmiot prowadzący skład podatkowy, w terminie 4 miesięcy od dnia wysyłki ze składu podatkowego wyrobów akcyzowych, administracyjnego dokumentu towarzyszącego z potwierdzeniem ich odbioru albo wyprowadzenia poza terytorium Wspólnoty Europejskiej, jeżeli przemieszczenie miało miejsce w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu przez terytorium państwa członkowskiego – następnego dnia po upływie tego terminu.

Stosownie do art. 45 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym w przypadku zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zakończenia tej procedury, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej. W przypadku zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, do obliczenia wysokości zobowiązania podatkowego stosuje się stawkę akcyzy obowiązującą w dniu zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy.

Zgodnie z 94 ust. 4 ww. ustawy stawka akcyzy na piwo wynosi 7,79 zł od 1 hektolitra za każdy stopień Plato gotowego wyrobu.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż ustawodawca w sposób jednoznaczny wskazał, iż w przypadku niezakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy za rządów ustawy obowiązującej do 28 lutego 2009r. stosuje się przepisy niniejszej ustawy co w przedmiotowej sprawie będzie oznaczało, iż znajdzie zastosowanie obecnie obowiązująca stawka akcyzy na przedmiotowy wyrób.

Przy czym bez znaczenia, dla stosowania art. 94 ust. 4 ustawy, pozostaje fakt iż zgodnie z art. 157 ust. 1 do zabezpieczeń akcyzowych złożonych przed dniem wejścia w życie ustawy oraz do zwolnień z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego udzielonych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe, z tym że art. 64 ust. 7 stosuje się do nich z dniem jej wejścia w życie.

Należy zauważyć, że ustawodawca wprost wskazał dla których czynności w okresie przejściowym należy stosować przepisy starej ustawy, a dla których znajdą zastosowanie nowe regulację prawne.

Odnośnie argumentu strony, iż obowiązujący przepis art. 154 ust. 2 ustawy akcyzowej jest niezgodny z Konstytucją należy zaznaczyć, iż tut. organ nie jest właściwy do rozstrzygania zgodności aktów prawnych z Konstytucją. Należy zauważyć, że zgodnie z art. 188 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) Trybunał Konstytucyjny orzeka w sprawach:

1. zgodności ustaw i umów międzynarodowych z Konstytucją,
2. zgodności ustaw z ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi, których ratyfikacja wymagała uprzedniej zgody wyrażonej w ustawie,
3. zgodności przepisów prawa, wydawanych przez centralne organy państwowe, z Konstytucją, ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi i ustawami,
4. zgodności z Konstytucją celów lub działalności partii politycznych,
5. skargi konstytucyjnej, o której mowa w art. 79 ust. 1.
   
   

Powyższe zostało powtórzone w art. 1 ust. 1 i art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643 ze zm.) zgodnie z którymi Trybunał Konstytucyjny, zwany dalej "Trybunałem", jest organem władzy sądowniczej, powołanym do badania zgodności z Konstytucją aktów normatywnych i umów międzynarodowych oraz wykonywania innych zadań określonych w Konstytucji. Trybunał orzeka w sprawach:

1. zgodności ustaw i umów międzynarodowych z Konstytucją,
2. zgodności ustaw z ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi, których ratyfikacja wymagała uprzedniej zgody wyrażonej w ustawie,
3. zgodności przepisów prawa, wydawanych przez centralne organy państwowe, z Konstytucją, ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi i ustawami,
4. skargi konstytucyjnej,
5. sporów kompetencyjnych pomiędzy centralnymi konstytucyjnymi organami państwa,
6. zgodności z Konstytucją celów lub działalności partii politycznych.
   
   

Mając powyższe na uwadze tut. organ chciałby zaznaczyć, iż w niniejszej interpretacji, zgodnie z właściwością rzeczową, dokonano jedynie interpretacji przepisów prawa podatkowego natomiast ocena zgodności bądź też niezgodności ww. przepisów ustawy o podatku akcyzowym z Konstytucją jest wyłącznie domeną Trybunału Konstytucyjnego.

Uwzględniając powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.