INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. 2005, Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 roku w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2007 roku (data wpływu 19 listopada 2007 roku) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług dotyczące stawki podatku na sprzedawany towar - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2007 roku wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług dotyczące stawki podatku na sprzedawany towar.

Z opisanej we wniosku sytuacji wynika, iż Spółka zajmuje się obrotem materiałami medycznymi. Jednym z nich jest unit dentystyczny, który zgodnie z obowiązującą ustawą z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług opodatkowany jest stawką 7 %. Powyższy unit dentystyczny może jednak funkcjonować tylko w połączeniu z kompresorem, który nie jest sklasyfikowany jako materiał medyczny, w związku z tym podlega stawce w wysokości 22 %. Kompresor jest nieodłącznym elementem unitu dentystycznego.

W związku z powyższym Spółka zadała następujące pytanie:

Czy kompresor powinien podlegać stawce 7 % podatku od towarów i usług.

Zdaniem Spółki, kompresor powinien podlegać opodatkowaniu stawką 7 % podatku od towarów i usług, ponieważ stanowi on nieodłączną część unitu dentystycznego, który podlega stawce 7 %.

Ustosunkowując się do stanowiska Strony Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wyjaśnia, co następuje:

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Pod poz. 106 tego załącznika wymienione są, bez względu na klasyfikację PKWiU, wyroby medyczne w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika (poz. 70 - 109 “towary związane z ochroną zdrowia”).

Jak wynika z ww. przepisu, dla opodatkowania na jego podstawie dostawy towarów stawką 7% rozstrzygające znaczenie ma uznanie towaru za wyrób medyczny w rozumieniu ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 roku o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 93, poz. 896 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 3 ust.1 pkt 17 ww. ustawy o wyrobach medycznych przez wyrób medyczny należy rozumieć narzędzie, przyrząd, aparat, sprzęt, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, włączając oprogramowanie niezbędne do właściwego stosowania wyrobu, przeznaczone przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

1. diagnozowania, zapobiegania, monitorowania, leczenia lub łagodzenia przebiegu chorób,
2. diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzenia lub kompensowania urazów lub upośledzeń,
3. badania, zastępowania lub modyfikowania budowy anatomicznej lub prowadzenia procesu fizjologicznego,
4. regulacji poczęć,

który nie osiąga swojego zasadniczego zamierzonego działania w ciele lub na ciele ludzkim środkami farmakologicznymi, immunologicznymi lub metabolicznymi, lecz którego działanie może być przez nie wspomagane.

Zakres powyższej definicji rozszerza art. 3 ust. 3 ww. ustawy o wyrobach medycznych, który brzmi: „ilekroć w ustawie jest mowa o wyrobie medycznym, bez bliższego określenia, należy przez to rozumieć wyrób medyczny do różnego przeznaczenia, wyrób medyczny do diagnostyki in vitro, aktywny wyrób medyczny do implantacji oraz wyposażenie wyrobu medycznego do różnego przeznaczenia i wyposażenie wyrobu medycznego do diagnostyki in vitro”.

Przez „wyposażenie wyrobu medycznego do różnego przeznaczenia” należy rozumieć przedmioty, które nie będąc wyrobami medycznymi, są przeznaczone do stosowania z tymi wyrobami, umożliwiając ich używanie zgodnie z zastosowaniem przewidzianym przez wytwórcę wyrobu medycznego (art. 3 ust. 1 pkt 15 ww. ustawy o wyrobach medycznych).

Jak wynika z cytowanych przepisów 7 % stawce podatku podlegają tylko te części, które można zakwalifikować jako wyposażenie wyrobu medycznego, czyli takie, które w specyfikacjach wyrobu w celu uzyskania atestu, czy też rejestracji, określone są jako przedmioty do łącznego stosowania z wyrobami umożliwiając używanie wyrobu zgodnie z jego przeznaczeniem. Dla innych części zamiennych, a zwłaszcza tych, dla których można stosować z powodzeniem w innych produktach (np. wyroby powszechnego użytku) - takich jak elementy i podzespoły - należy stosować właściwą dla nich stawkę podatkową.

W związku z powyższym, iż w opisie stanie faktycznym dokonano przyporządkowania danego kompresora jako nieodłączny element unitu dentystycznego, co oznacza uznanie go za wyposażenie wyrobu medycznego, jego sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7 % - o ile spełnione są warunki wymienione w poz. 106 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług tj. są one dopuszczone do obrotu na terenie RP oraz nie są wymienione w pozostałych pozycjach załącznika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przeszłego uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez wnioskodawcę zdarzenia przeszłego oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.