INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2008 r. (data wpływu 22 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztu wytworzenia środka trwałego kwoty wynikającej z rozliczenia odsetek w związku z uzyskaną pożyczką z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztu wytworzenia środka trwałego kwoty wynikającej z rozliczenia odsetek w związku z uzyskaną pożyczką z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka realizuje inwestycje w ramach projektu pn. „Zintegrowana gospodarka wodno-ściekowa”. Powyższe zadanie inwestycyjne zostanie w około 85% sfinansowane środkami unijnymi pochodzącymi z Funduszu Spójności, zaś w 15% środkami własnymi Spółki.

Spółka na sfinansowanie części wartości wkładu własnego podpisała umowę pożyczki z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

Zgodnie z warunkami podpisanej umowy, wypłata udzielonej pożyczki odbywa się w formie zaliczek, natomiast odsetki należne z tytułu przekazanych zaliczek płatne są przez Spółkę w okresach kwartalnych w ostatnim dniu kwartału.

W myśl postanowień umowy pożyczki, Spółka zobowiązana jest do zakładania depozytów bankowych na niewydatkowane zaliczki przekazane przez NFOŚiGW. W przypadku, kiedy uzyskana kwota odsetek z oprocentowania depozytów bankowych z niewydatkowanych kwot zaliczek w danym kwartale jest większa niż kwota zapłaconych dla NFOŚiGW w danym kwartale odsetek z tytułu oprocentowania pożyczki, to różnicę pomiędzy kwotą uzyskanych w danym kwartale odsetek od umowy pożyczki, Spółka zobowiązana jest zwrócić na rachunek bankowy NFOŚiGW do 15 dnia miesiąca następującego po upływie każdego kwartału.

W związku z powyższym, zadano następujące pytania.

1. Czy w przypadku kiedy różnica pomiędzy otrzymaną w danym kwartale kwotą odsetek od depozytów bankowych utworzonych z niewydatkowanych kwot zaliczek uzyskanych z NFOŚiGW z tytułu zawartej umowy pożyczki a zapłaconą kwotą w danym kwartale dla NFOŚiGW z tytułu oprocentowania przekazane zaliczki jest dodatnia to stanowi ona przychód podatkowy...
2. Czy w przypadku kiedy różnica pomiędzy otrzymaną w danym kwartale kwotą odsetek od depozytów bankowych utworzonych z niewydatkowanych kwot zaliczek uzyskanych z NFOŚiGW z tytułu zawartej umowy pożyczki, a zapłaconą kwotą w danym kwartale dla NFOŚiGW z tytułu oprocentowania przekazanej zaliczki jest ujemna to zwiększa ona koszt wytworzenia realizowanej inwestycji do dnia przekazania środka trwałego do używania...

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie drugie, natomiast w przedmiocie pytania pierwszego sprawa zostanie rozpatrzona odrębnym pismem.

W zakresie pytania drugiego Spółka wskazała, iż w przypadku kiedy różnica pomiędzy otrzymaną kwotą odsetek od depozytów bankowych utworzonych z niewydatkowanych kwot zaliczek uzyskanych z NFOŚiGW z tytułu zawartej umowy pożyczki a zapłaconą kwotą dla NFOŚiGW z tytułu oprocentowania przekazanej zaliczki jest ujemna to zwiększa ona koszt wytworzenia realizowanej inwestycji do dnia przekazania środka trwałego do używania zgodnie z art. 16g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

W konsekwencji odsetki uzyskane przez Spółkę w związku z likwidacją depozytu bankowego, będą stanowiły dla niej przychód podatkowy w momencie ich otrzymania. Zgodnie bowiem z treścią art. 12 ust. 4 pkt 2 cytowanej ustawy do przychodów nie zalicza się: kwot naliczonych, lecz nie otrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek (kredytów).

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, iż w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych przewidziano szczególny tryb opodatkowania odsetek od należności i zobowiązań.

Zatem skoro ustawodawca określił dla odsetek szczególny, tryb i zasady opodatkowania, to wyklucza się możliwość stosowania do kosztów uzyskania przychodów zasad ogólnych dotyczących momentu zaliczania wydatków poniesionych na spłatę odsetek do kosztów uzyskania przychodów.

Przy czym stosownie do brzmienia art. 16 ust. 1 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów: odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Treść powyższego przepisu koresponduje z brzmieniem art. 16g ust. 4 powołanej ustawy, zgodnie z którym za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Tym samym jeżeli odsetki naliczone i zapłacone – przez Spółkę Narodowemu Funduszowi Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej z tytułu udzielonej pożyczki – do dnia przekazania danego środka do używania będą zwiększały wartość początkową wytworzonych środków trwałych wówczas nie będą mogły zostać zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, gdyż w przeciwnym razie doszłoby do podwójnego obciążenia kosztów tymi samymi kwotami.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego, oraz zadanego pytania należy wskazać, iż odsetki od depozytów bankowych będą zwiększały przychody Spółki, natomiast odsetki zapłacone od udzielonej pożyczki będą w całości zwiększały wartość początkową wytworzonych środków trwałych.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej, powoduje iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 ustawy – Ordynacja podatkowa).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.