INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 03.02.2009 r. (data wpływu 06.02.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania zasądzonego na mocy wyroku sądowego z Grecji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06.02.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania zasądzonego na mocy wyroku sądowego z Grecji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

We wrześniu 1999 r. Wnioskodawczyni uległa wypadkowi samochodowemu w Grecji, gdzie była hospitalizowana. Od 2001 r. w sądzie w Heraklionie toczyła się rozprawa o przyznanie odszkodowania powypadkowego ze względu na poniesione obrażenia zdrowotne.

W 2006 roku Wnioskodawczyni otrzymała odszkodowanie powypadkowe zasądzone na mocy wyroku sądowego Jednoosobowego Sądu Pierwszej Instancji w Heraklionie oraz Sądu Apelacyjnego Krety. Kwota odszkodowania wynosiła 5.036,00 EUR, naliczone odsetki 3.918,20 EUR.

Na podstawie wniosku o zastosowanie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania między Grecją a Polską, potrącono Wnioskodawczyni (jeszcze w Grecji) 10% od kwoty odsetek (391,82 EUR).

Odszkodowanie zostało przyznane ze względu na poniesione obrażenia zdrowotne w skutek wypadku. Wnioskodawczyni posiada całą korespondencję ze swoim adwokatem w Grecji (w języku polskim), wszystkie orzeczenia i wyroki sądu (w języku greckim) oraz czek, na mocy którego wypłacono odszkodowanie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przyznana kwota odszkodowania podlega opodatkowaniu... Czy Wnioskodawczyni powinna wykazać otrzymane odszkodowanie w formularzu PIT – 37 za rok 2008...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Powyższa kwota nie podlega opodatkowaniu, ponieważ jest odszkodowaniem wymienionym w pkt 3b art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do treści art. 4a ustawy powołany powyżej przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczypospolita Polska.

W świetle art. 4 ust. 1 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej Ludowej a Rządem Republiki Greckiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzoną w Atenach dnia 20.11.1987 r. (Dz. U. z 1991 r. Nr 120, poz. 524), w rozumieniu niniejszej umowy określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, albo gdy stosuje się wobec niej inne kryteria o podobnym charakterze. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają obowiązkowi podatkowemu w tym Państwie tylko w zakresie dochodu ze źródeł położonych w tym Państwie albo znajdującego się w nim majątku.

Biorąc pod uwagę ww. przepisy, należy stwierdzić, iż Wnioskodawczyni ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wobec powyższego otrzymane odszkodowanie za wypadek na terytorium Grecji podlega regulacjom prawa polskiego.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z kolei art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r., stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.
   
   

Ponadto art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r.) stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań:

1. otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
2. dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.
   
   

Wskazać przy tym należy, że odszkodowanie jest szczególnym rodzajem świadczenia polegającym na naprawieniu szkody, czyli uszczerbku, jakiego doznaje poszkodowany we wszelkiego rodzaju dobrach chronionych przez prawo. Chodzi więc zarówno o uszczerbek majątkowy, jak i niemajątkowy. Co prawda w doktrynie i judykaturze powszechnym jest wiązanie pojęcia odszkodowania jedynie z uszczerbkiem majątkowym, natomiast pojęcia zadośćuczynienia z doznaną krzywdą (uszczerbkiem niematerialnym), jednakże tego rodzaju rozróżnienia nie dokonywały przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na gruncie przepisów powołanej ustawy, pojęcie odszkodowania jest tożsame z pojęciem zadośćuczynienia. Odszkodowanie stanowi, co do zasady przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie oznacza to jednak, że wszystkie odszkodowania podlegają opodatkowaniu. Niektóre z nich, wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych określonym w art. 21 ust. 1 ustawy, korzystają ze zwolnienia od podatku. Jednakże należy podkreślić, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.

Jak wynika z opisanego we wniosku stanu faktycznego we wrześniu 1999 r. Wnioskodawczyni uległa wypadkowi samochodowemu w Grecji, gdzie była hospitalizowana. Od 2001 r. w sądzie w Heraklionie toczyła się rozprawa o przyznanie odszkodowania powypadkowego ze względu na poniesione obrażenia zdrowotne. W 2006 roku Wnioskodawczyni otrzymała odszkodowanie powypadkowe zasądzone na mocy wyroku sądowego Jednoosobowego Sądu Pierwszej Instancji w Heraklionie (Nr X) oraz Sądu Apelacyjnego Krety (Nr Y).

Odszkodowanie zostało przyznane ze względu na poniesione obrażenia zdrowotne w skutek wypadku.

Na podstawie art. 444 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 1964, Nr 16, poz. 93 ze zm.), w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu. W myśl art. 445 § 1 ww. ustawy w wypadkach przewidzianych w artykule poprzedzającym sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wymaga dla zwolnienia, by odszkodowanie takie było wypłacone na podstawie polskich przepisów. Nie ogranicza też zwolnienia do ewentualnych odszkodowań wypłaconych w kraju.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przepisy prawa należy stwierdzić, iż przedmiotowe odszkodowanie jest zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b i Wnioskodawczyni nie ma obowiązku wykazywania tego odszkodowania w zeznaniu PIT-37 za 2008 rok, pod warunkiem, że nie zostało wypłacone w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i nie dotyczyło korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.