INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10.12.2008 r. (data wpływu 12.12.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie amortyzacji lokalu mieszkalnego, garażu podziemnego i mebli – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12.12.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie amortyzacji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zakupił w 1995 r. lokal mieszkalny z garażem podziemnym. Lokal ten wyposażył w sprzęt i meble oraz zamieszkał w nim. Lokal ten w marcu 2002 r. przeznaczył na wynajem pozostawiając w nim wyposażenie i meble. W okresie 11.03.02 r. do 31.08.02 r. Strona rozliczała się na zasadach ogólnych. W kosztach uzyskania przychodu Wnioskodawca uwzględnił zakupioną nową pralkę i telewizor oraz amortyzację lokalu wg amortyzacji uproszczonej. Nie uwzględnił amortyzacji garażu i umeblowania mieszkania oraz wyposażenia kuchni. Po okresie 31.08.2002 r. aż do chwili obecnej podatek od wynajmu mieszkania rozliczał ryczałtem. Od stycznia 2009 r. zamierza podatek od wynajmu mieszkania rozliczać na zasadach ogólnych. Do końca grudnia br. założyć ewidencje i wprowadzić do niej lokal, garaż podziemny i meble przyjmując ich wartość początkową jako cenę nabycia określoną - dla lokalu i garażu w akcie notarialnym zakupu, dla mebli w rachunkach zakupu. Wprowadzone do ewidencji środki zamierzam amortyzować w okresach miesięcznych począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu w którym je wprowadzono do ewidencji do końca tego miesiąca w którym następuje zrównanie sumy odpisów z ich wartością początkową. Przyjąć miesięczne kwoty amortyzacji jako koszt uzyskania przychodu za dany miesiąc. Odpisów amortyzacyjnych dokonywać przy zastosowaniu stawek określonych w wykazie stawek amortyzacyjnych to jest dla lokalu stawki 1,5%, garażu 4,5%, mebli 20% . Cena nabycia lokalu 80.099,13 zł - na podstawie aktu notarialnego, garażu 12.200 zł - na podstawie aktu notarialnego, mebli 25.653,37 zł - na podstawie rachunków zakupu. Umowa najmu przewiduje wynajęcie lokalu z garażem i z pełnym wyposażeniem i umeblowaniem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy rozliczając się z podatku na zasadach ogólnych Wnioskodawca może do kosztu uzyskania przychodu z wynajmu mieszkania za dany m-c wliczyć miesięczne kwoty amortyzacji lokalu, garażu i mebli i w tym celu wprowadzić je do ewidencji z wartością początkową jako ceną nabycia i amortyzować lokal wg stawki 1,5%, garaż wg stawki 4,5%, a meble wg stawki 20%...

Zdaniem Wnioskodawcy na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jest rzeczą bezsporną, że koszt nabycia mieszkania garażu oraz mebli są kosztami uzyskania przychodu ponieważ służą one do osiągnięcia przychodu z najmu. Wg art. 22a ust. 1 ustawy powyższe środki podlegają amortyzacji.

Zgodnie z art. 22g ust.1 ustawy można przyjąć za wartość początkową cenę ich nabycia. Zgodnie art. 22h ust.1 można je amortyzować po wprowadzeniu do ewidencji i stosownie do art. 22l ust.1 ustawy, amortyzacji dokonywać wg stawek określonych w wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których w art. 22h ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), źródłem przychodu jest m.in. najem, z wyjątkiem najmu składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

W myśl art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 (…). Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23, o czym stanowi art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do postanowień art. 22a ust. 1 omawianej ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

• o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
  
  

Natomiast w myśl art. 22 c ww. ustawy amortyzacji nie podlegają:

1. grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,
2. budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami lub lokale mieszkalne, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy, jeżeli podatnik nie podejmie decyzji o ich amortyzowaniu,
3. dzieła sztuki i eksponaty muzealne,
4. wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 22b ust. 2 pkt 1,
5. składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tę działalność

• zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi
  
  

Jak stanowi art. 22d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego, o którym mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4 tej ustawy.

Stosownie do treści art. 22f ust. 1 ww. ustawy, podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Za wartość początkową środków trwałych stosownie do art. 22g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy uważa się w razie nabycia w drodze kupna cenę ich nabycia.

Zgodnie z art. 22g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług (…).

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się, stosownie do treści art. 22h ust. 1 pkt 1 tej ustawy, od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Po ustaleniu wartości początkowej środka trwałego podatnicy – zgodnie z art. 22h ust. 2 ustawy, z zastrzeżeniem art. 22l i 22ł – dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i - 22k przed rozpoczęciem ich amortyzacji. Wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Na podstawie art. 22i ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22j-22ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.

Klasyfikacja Środków Trwałych (KŚT), umożliwia identyfikację każdego wprowadzonego do ewidencji środków trwałych elementu majątku trwałego poprzez określenie stosownego symbolu KŚT i zakwalifikowanie go do odpowiedniej pozycji „Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych” stanowiącego załącznik nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W Klasyfikacji Środków Trwałych za podstawową jednostkę ewidencji przyjmuje się pojedynczy element majątku trwałego spełniający określone funkcje. Jedynie w nielicznych przypadkach w ewidencji środków trwałych obiektem będącym przedmiotem amortyzacji jest tzw. obiekt zbiorczy, którym może być składający się z szeregu pojedynczych elementów, które nie mogą funkcjonować samodzielnie, a jedynie jako obiekt zbiorczy.

Reasumując wartość przedmiotowych środków trwałych należy ustalić na podstawie ceny nabycia. Miesięczne odpisy amortyzacyjne stanowią koszt uzyskania przychodów.

Zgodnie z wykazem rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiących Załącznik Nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

• dla lokali mieszkalnych (grupa 01, podgrupa 12, rodzaj 122) stawka amortyzacji wynosi 1,5 %,
• dla podziemnych garaży (grupa 01, podgrupa 10, rodzaj 102) 4,5 %,
• a dla mebli (grupa 08, podgrupa 80, rodzaj 808) 20 %.
  
  

Mając powyższe na względzie, przedstawione we wniosku stanowisko wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.