Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ITPB3/423-715/08/MK
Data
2009.03.05
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy
Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Pojęcie kosztów uzyskania przychodów
Słowa kluczowe
koszty uzyskania przychodów
odstępne
zapłata
Istota interpretacji
Czy zapłacone przez Spółkę tzw. odstępne, w przypadku realizacji transakcji kupna – sprzedaży w stanie wolnym od jakichkolwiek obciążeń, na której zostało ustanowione prawo użytkowania na rzecz innego podmiotu, stanowi koszt uzyskania przychodów w świetle art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
Wniosek ORD-IN
912 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2008 r. (data wpływu 8 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatku poniesionego z tytułu zapłaty tzw. odstępnego - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 8 grudnia 2008 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatku poniesionego z tytułu zapłaty tzw. odstępnego.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następującego opis zdarzenia przyszłego.
Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą głównie na przygotowywaniu terenu pod budowę, pozostałe pośrednictwo finansowe, a także obrót nieruchomościami i wynajem nieruchomości. Realizując działalność statutową, m.in. w zakresie obrotu nieruchomościami, Spółka nabyła zabudowane prawo wieczystego użytkowania z obciążeniem, tj. na zakupionej nieruchomości zostało ustanowione notarialnie na rzecz innego podmiotu – spółki z o.o. na lat 25, licząc od dnia 18 lipca 1997 r., prawo użytkowania, tj. prawo używania i pobierania pożytków z tej nieruchomości. Obecnie Spółka w ramach działalności gospodarczej zamierza część zakupionej w 2007 r. nieruchomości sprzedać osiągając na transakcji w określonej wysokości dochód. Ewentualna sprzedaż części tej nieruchomości może nastąpić, ale tylko i wyłącznie w stanie wolnym od jakichkolwiek obciążeń ograniczonymi prawami rzeczowymi ani żadnymi innymi prawami. W związku z tym Spółka zamierza zapłacić tzw. odstępne podmiotowi, na rzecz którego zostało ustanowione prawo użytkowania, tj. prawo używania i pobierania pożytków z tej nieruchomości – oczywiście tylko za tę część nieruchomości, którą Spółka zamierza sprzedać.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy zapłacone przez Spółkę tzw. odstępne, w przypadku realizacji transakcji kupna – sprzedaży w stanie wolnym od jakichkolwiek obciążeń, na której zostało ustanowione prawo użytkowania na rzecz innego podmiotu, stanowi koszt uzyskania przychodów w świetle art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...
Odnosząc się do pytania Wnioskodawca stwierdził, że jego zdaniem kwalifikując koszty uzyskania przychodów należy kierować się ogólną regułą zawartą w art. 15 ust. 1 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, która stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zatem potrącając koszty uzyskania przychodów należy brać pod uwagę: przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz potencjalną możliwość (analizowana w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodów. Spółka podniosła, że wydatek na odstępne zostanie poniesiony w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, zatem poniesiony koszt z całą pewnością nie ma charakteru zbędnego wydatku, ale jest wydatkiem poniesionym w celu osiągnięcia przychodu z działalności gospodarczej. Poniesiony wydatek w postaci zapłaconego odstępnego ma bezsporny związek przyczynowo-skutkowy powodujący wygenerowanie wyższych przychodów podlegających opodatkowaniu.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Przywołana regulacja wskazuje, iż definicja kosztów uzyskania przychodów – dla celów podatku dochodowego – składa się z dwóch podstawowych elementów, które łącznie tworzą swego rodzaju normatywną klauzulę generalną.
Pierwszy z tych elementów określić można mianem przesłanki pozytywnej, zakładającej spełnienie łączne dwóch warunków, tj.:
- konieczność faktycznego – co do zasady – poniesienia wydatku,
- poniesienie wydatku musi nastąpić w celu osiągnięcia przychodu lub jego zachowania albo zabezpieczenia.
Drugi z tych elementów stanowi przesłankę negatywną, zgodnie z którą, ponoszony wydatek nie został ujęty w zamkniętym katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów. Art. 16 ust. 1 cyt. ustawy zawiera enumeratywną listę wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów, co oznacza, iż każdy koszt dający się zakwalifikować do którejkolwiek z pozycji wymienionej na tej liście nie będzie mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, nawet jeśli był poniesiony w celu osiągnięcia przychodów. Tak więc dany podmiot gospodarczy ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków po wyłączeniu tych, których możliwość odliczenia jest wprost ograniczona w ustawie - zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że ich poniesienie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów i nie zostały ujęte w art. 16 ust. 1 cyt. ustawy. Jak podkreśla Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego, zapłata tzw. odstępnego umożliwi dokonanie transakcji kupna-sprzedaży, która przyniesie korzyść w postaci osiągnięcia przychodu z działalności gospodarczej. Stwierdzić więc należy, że wydatki poniesione przez podmiot w tym zakresie warunkują uzyskanie przychodu. W świetle powyższego, wydatek poniesiony przez Spółkę (Wnioskodawcę) na zapłatę tzw. odstępnego będzie mógł być w przyszłości rozpoznawany jako koszt podatkowy w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 1 z uwzględnieniem przepisu art. 16 ust 1 cyt. ustawy. Należy przy tym zaznaczyć, że musi być on racjonalny co do zasady i co do wielkości, a także odpowiednio udokumentowany.
Interpretacja dotyczy opisanego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej datowania.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
|