INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2009r. (data wpływu 9 lutego 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 marca 2009r. (data wpływu 18 marca 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od towarów i usług w związku z realizacją inwestycji pn. „Budowa drogi głównej” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lutego 2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od towarów i usług w związku z realizacją inwestycji pn. „Budowa drogi głównej”. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 marca 2009r. (data wpływu 18 marca 2009r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP4/443-114/09/KG z dnia 3 marca 2009r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Miasto będzie podpisywało umowę o dofinansowanie inwestycji pn. „Budowa drogi głównej” w ramach Działania 7.1 Modernizacja i rozbudowa sieci drogowej, Poddziałanie 7.1.1 Modernizacja i rozbudowa kluczowych elementów sieci drogowej, Priorytetu VII Transport Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013. Uchwałą Zarządu Województwa z dnia 13 stycznia 2009r. inwestycję tę wybrano do dofinansowania ze środków pomocy w ramach ww. programu.

Droga główna południowa spowoduje stworzenie nowego ciągu komunikacyjnego tj. obwodnicy oraz sprawnego połączenia na odcinku ulicy P. i R. Droga obsługiwała będzie nieodpłatnie ruch tranzytowy. Inwestycja będzie realizowana w ramach trzech kontraktów. Zostanie ona zrealizowana w zakresie rzeczowym w latach 2009-2011. Realizacja wskazanej inwestycji odbywać się będzie w zakresie zadań własnych gminy. Przedmiotowa inwestycja wpisuje się w art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001r. Nr 142 poz. 1591 ze zm.).

Budowana droga będzie drogą wojewódzką i dlatego właścicielem wszystkich nieruchomości przeznaczonych pod pas drogowy jest Województwo . Jednak zgodnie z ustawą o drogach publicznych, Prezydent Miasta na prawach powiatu, zgodnie z art. 19 ust. 5 ustawy z dnia 21 marca 1985r. (t. j. Dy. U. Nr 19 z 2007r. poz. 115 ze zm.) jest zarządcą dróg wojewódzkich. Zarządca ma obowiązek budować drogi wojewódzkie na terenie Miasta zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o drogach publicznych. Dlatego Miasto jest inwestorem zadania.

Mienie powstałe w wyniku realizacji projektu nie będzie wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W wyniku realizacji projektu Miasto może osiągać przychody, które jednak nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przychody o których mowa to np. zajęcie pasa drogowego.

Miasto jak również Urząd Miasta stosuje ten sam numer NIP. Podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT) w odniesieniu do czynności przypisanych gminie jest urząd gminy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Miasto jako beneficjentowi programu przy realizacji inwestycji pn. „Budowa drogi głównej” będzie miało prawa do odliczenia podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana inwestycja nie będzie wykorzystywana przez Miasto do wykonywania jakichkolwiek czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem, Miasto nie będzie miało możliwości do obniżenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy związane z realizacją ww. inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika.

Jak wynika z powyższego, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 11 obowiązującego od dnia 1 grudnia 2008r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zwolnienie od podatku VAT jednostek samorządu terytorialnego jest zatem możliwe tylko wtedy gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych).

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Należy zauważyć, iż w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym).

Zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 1 i 2 cyt. ustawy, organami gminy są rada gminy i wójt (burmistrz, prezydent). W myśl art. 11a ust. 3 cyt. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o wójcie, należy przez to rozumieć także burmistrza oraz prezydenta miasta.

W myśl art. 33 ust. 1 cytowanej powyżej ustawy o samorządzie gminnym, Wójt wykonuje zadania przy pomocy urzędu gminy.

Jak wynika z powyższego, urząd gminy nie jest jednostką organizacyjną w rozumieniu ww. art. 9 ustawy o samorządzie gminnym. Jest wyłącznie zorganizowanym zespołem osób i środków służących do pomocy organowi administracyjnemu. Urząd gminy jest jednostką pomocniczą służącą do wykonywania zadań gminy oraz obsługi techniczno organizacyjnej gminy. Biorąc pod uwagę nierozerwalne i nie podzielne powiązania podmiotowe gminy i urzędu gminy, również na gruncie podatku od towarów i usług należy stwierdzić, iż nie występuje odrębna od podmiotowości gminy podmiotowość urzędu gminy. Zatem Urząd Miasta działając w imieniu Miasta realizuje zadania własne Miasta i w tym zakresie jest zwolniony z podatku od towarów i usług, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Miasto w ramach zadań własnych będzie realizować inwestycję pn. „Budowa drogi głównej” i ubiegać się będzie o dofinansowanie w ramach Działania 7.1 Modernizacja i rozbudowa sieci drogowej, Poddziałanie 7.1.1 Modernizacja i rozbudowa kluczowych elementów sieci drogowej, Priorytetu VII Transport Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013. W wyniku realizacji projektu Miasto może osiągać przychody, które jednak nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przychody o których mowa to np. zajęcie pasa drogowego. Mienie powstałe w wyniku realizacji projektu nie będzie wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Tym samym stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania cytowany na wstępie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, bowiem jak już wskazano wyżej obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a jedną z podstawowych przesłanek pozytywnych jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

W konsekwencji z uwagi na niespełnienie podstawowej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją inwestycji pn. „Budowa drogi głównej”.

Na marginesie tut. organ pragnie zauważyć, iż przedmiotem niniejszej interpretacji nie była ocena prawidłowości zaliczenia przez Wnioskodawcę „zajęcia pasa drogowego” do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ nie było to przedmiotem zapytania.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.