INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 04 grudnia 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 10 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości powstania różnic kursowych w przypadku spłaty całości lub części zobowiązania pożyczkowego wcześniej przewalutowanego na złote (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2008 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości powstania różnic kursowych w przypadku spłaty całości lub części zobowiązania pożyczkowego wcześniej przewalutowanego na złote.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zawarł ze Spółką C dwie umowy pożyczek - z dnia 24 listopada 2000 r. oraz z dnia 30 marca 2001 r. (dalej: „Umowy Pożyczek"). Pożyczki zostały wyrażone w walucie obcej, Spółka C nie jest udziałowcem wnioskodawcy.

Z uwagi na znaczne wahania kursów walut, wnioskodawca zamierza zawrzeć ze Spółką C aneksy do każdej z przedmiotowych Umów Pożyczek, zgodnie z którymi każde zobowiązanie (w kwocie nominalnej) wynikające z danej Umowy Pożyczki zostanie przewalutowane na złotówki w oparciu o średni kurs ogłaszany przez NBP w dniu poprzedzającym dzień zawarcia aneksu. Celem przewalutowania zobowiązania jest wyeliminowanie ryzyka kursowego po stronie wnioskodawcy. Wszelkie pozostałe postanowienia wynikające z Umów Pożyczek pozostaną bez zmian.

Jednocześnie, przewalutowanie Pożyczek na złotówki jest rozważane w związku z planowanym w grupie procesem restrukturyzacyjnym i związaną z nim całkowitą bądź częściową zmianą podmiotu finansującego wnioskodawcę ze Spółki C na inną spółkę z grupy (dalej: „X”), która nie jest udziałowcem wnioskodawcy. Spółka X jest spółką mającą siedzibę na obszarze Unii Europejskiej, zajmującą się przede wszystkim finansowaniem działalności innych podmiotów w grupie. Jeżeli powyższa zmiana będzie wprowadzana, intencją grupy jest przeprowadzenie jej bez faktycznych przepływów gotówkowych. W takim przypadku, po uprzednim przewalutowaniu Pożyczek na złotówki, planowane jest zawarcie następującej transakcji:

Spółka X w wyniku zawarcia z wnioskodawcą umowy odpłatnego przejęcia długu na podstawie art. 519 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r., Nr 16, poz. 93 - dalej: „KC") przejmie zobowiązania wnioskodawcy do spłaty całości lub części kwot głównych Pożyczek zaciągniętych przez wnioskodawcę od Spółki C. Na dzień przejęcia długu Pożyczki będą wyrażone w PLN z uwagi na wcześniejsze przewalutowanie.

Z tytułu dokonanego przejęcia długu wnioskodawca zobowiąże się do wypłaty X kwoty w złotych. Zobowiązanie to będzie składało się z następujących elementów

• wartości przejętego zadłużenia z tytułu Pożyczek zlotowych (dalej jako „Kwota A"),

• wynagrodzenia za wykonanie usługi przejęcia długu (dalej jako „Kwota B").

W następnym etapie, wnioskodawca zawrze z X umowę pożyczki (dalej: „Nowa Pożyczka”), na kwotę równą sumie przejmowanych przez X Pożyczek (lub części Pożyczek) oraz wynagrodzenia za wykonanie usługi przejęcia długu (kwota B).

W dacie wymagalności roszczenia wnioskodawcy o wypłatę na jej rzecz kwoty Nowej Pożyczki, wnioskodawca i X dokonają potrącenia wzajemnych wierzytelności złotówkowych, to jest wierzytelności wnioskodawcy względem X o wypłatę kwoty Nowej Pożyczki z wierzytelnością X względem wnioskodawcy o zapłatę Kwoty A i Kwoty B, wynikającą z umowy o przejęcie długu.

Podsumowując, w związku z zaciągniętymi od Spółki C Pożyczkami, Wnioskodawca rozważa następujące możliwości ich uregulowania:

• przewalutowanie Pożyczek i ich spłata w całości;

• przewalutowanie Pożyczek, zawarcie umowy przejęcia całości długu z X, zaciągnięcie Nowej Pożyczki od X oraz potrącenie wzajemnych wierzytelności z X;

• przewalutowanie Pożyczek, zawarcie umowy przejęcia części długu z X, zaciągnięcie Nowej Pożyczki od X, potrącenie wzajemnych wierzytelności z X oraz spłata przez wnioskodawcę pozostałej części Pożyczek.

Zgodnie z art. 9b ust. 1 ustawy o PDOP, Wnioskodwca stosuje podatkową metodę obliczania różnic kursowych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w przypadku spłaty całości lub części zobowiązania pożyczkowego względem Spółki C, przewalutowanego wcześniej na złote, na dzień spłaty nie zrealizują się dla wnioskodawcy różnice kursowe w rozumieniu ustawy o PDOP, co oznacza, iż operacja spłaty nie wpłynie na ustalenie podstawy opodatkowania PDOP (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku spłaty przewalulowanych zobowiązań pożyczkowych (z waluty obcej na złotówki) nie zrealizują się podatkowe różnice kursowe.

Przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. – określonej dalej skrótem ustawa o PDOP) stanowią, iż różnice kursowe powstają jedynie w sytuacji spłaty pożyczki walutowej, kiedy po przeliczeniu wartości pożyczki według kursu zastosowanego w dniu jej otrzymania pojawi się różnica w stosunku od wartości pożyczki według faktycznie zastosowanego kursu w dniu jej spłaty. W konsekwencji, aby zrealizowały się podatkowe różnice kursowe muszą być spełnione dwa warunki;

1. spłacana pożyczka jest pożyczką walutową oraz;
2. pożyczka jest spłacana z wykorzystaniem środków walutowych posiadanych przez pożyczkobiorcę lub w wyniku potracenia zobowiązań wyrażonych w walucie obcej. O konieczności spełnienia tego warunku świadczy fakt, iż ustawodawca przewidział, iż do wyliczenia wartości pożyczki należy zastosować faktycznie zastosowany kurs wymiany właściwy dla dnia spłaty tej pożyczki.
   
   

W przypadku wnioskodawcy, żaden z powyższych warunków nie zostanie spełniony. Spłacane Pożyczki będą bowiem pożyczkami złotowymi (w efekcie wcześniejszego przewalutowania), a uregulowanie zobowiązań pożyczkowych nastąpi poprzez spłatę z wykorzystaniem środków wyrażonych również w złotych.

Ponadto należy dodać, iż przepisy ustaw podatkowych przewidują, iż zarówno otrzymanie, jak i spłata nominalnej kwoty pożyczki, nie stanowią odpowiednio przychodu i kosztu podatkowego. Oznacza to, iż konstrukcja podatku dochodowego przewiduje neutralność podatkową przepływów pieniężnych, które dotyczą kwoty głównej pożyczki. Na skutek przewalutowania Pożyczek, ich kwoty główne, uprzednio wyrażone w walucie, zostaną na mocy porozumienia stron zmienione na zobowiązania złotówkowe. W konsekwencji, w sytuacji spłaty kwoty głównej pożyczki wyrażonej w złotówkach, brak jest podstawy prawnej do ustalania kosztu lub przychodu podatkowego, gdyż - jak wskazano powyżej - spłata kwoty głównej pożyczki wyrażonej w złotych nie powoduje konsekwencji na gruncie PDOP.

Wnioskodawca podkreśla, iż pogląd, ze spłatą przewalutowanej wcześniej na złotówki pożyczki jest neutralna podatkowo, a w szczególności - nie powoduje powstania różnic kursowych, jest powszechnie akceptowany przez organy podatkowe.

W najnowszych interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe wprost stwierdza się, iż w przypadku spłaty zobowiązania pożyczkowego wyrażonego w złotych, które wynika z pożyczki udzielonej w walucie, ale przewalutowanej na złote, na dzień spłaty nie realizują się różnice kursowe. Takie stanowisko zajęto we wskazanych odnośnie pytania 1 interpretacjach indywidualnych wydanych w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektorów Izb Skarbowych w Warszawie i w Bydgoszczy.

Przykładowo, zgodnie ze stanowiskiem wnioskodawcy, które zostało potwierdzone jako prawidłowe przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w wydanej przez niego interpretacji:

„(…) aby możliwe było rozpoznanie różnic kursowych w przypadku spłaty pożyczki, konieczne jest dokonanie spłaty pożyczki bądź kredytu w walucie obcej. W związku z powyższym. Spółka stoi na stanowisku, ze nie będzie zobowiązana do rozpoznania różnic kursowych w momencie dokonania spłaty pożyczki wyrażonej w PLN, jeżeli spłata następować będzie w PLN. W tym przypadku nie zaistnieje bowiem „spłata w walucie obcej”, a w konsekwencji Spółka nie będzie mogła zastosować kursu wymiany, o którym mowa w powyższych przepisach.”

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku spłaty części lub całości przewalutowanych Pożyczek złotowych, nie realizują się różnice kursowe dla celów PDOP, a zatem operacja spłaty tych pożyczek nie wpłynie na ustalenie podstawy opodatkowania PDOP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Krakowie, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.