INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana M. przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2008r. (data wpływu do tut. Biura – 8 stycznia 2009r.), uzupełnionym w dniu 16 marca 2009r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatku na zakup programów komputerowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 stycznia 2009r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatku na zakup programów komputerowych.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też pismem z dnia 5 marca 2009r. wezwano do jego uzupełnienia.

W dniu 16 marca 2009r. do tut. Biura wpłynął uzupełniony wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej, m.in. w zakresie projektowania i realizacji inwestycji przemysłowych. Z tytułu uzyskiwania dochodu w ww. spółce cywilnej, jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Rozlicza ten podatek na zasadach ogólnych. Wspólnicy wspólnie prowadzą podatkową księgę przychodów i rozchodów.

W dniu 28 października 2008r. wnioskodawca, w ramach ww. spółki cywilnej i wraz z innymi wspólnikami nabył dwa egzemplarze programu komputerowego AutoCad Mechanical Cadsoft. Łączny koszt zakupu wynosił 20.639,42 zł, w tym podatek VAT 3.721,86 zł.

Stosownie do załączonej do nośnika programu „Umowy licencyjnej na oprogramowanie PL”, żadne prawa autorskie nie zostały przelane na wnioskodawcę. W dokumencie tym zastrzeżono m.in., że wnioskodawca nie ma możliwości kopiowania z wyjątkiem jednej kopii zapasowej), modyfikacji, dystrybucji, wypożyczania, dzierżawienia, wynajmowania, sprzedawania, oraz jakiegokolwiek innego przekazywania innym osobom tego oprogramowania, jak również jakichkolwiek praw przyznanych w myśl tej umowy.

Wyłącznym uprawnieniem przyznanym wnioskodawcy, wg ww. umowy jest możliwość korzystania z programu (po jego zainstalowaniu) i to wyłącznie na jednym komputerze i wyłącznie na potrzeby swojej działalności (dla jednego programu).

Zakupione oprogramowanie nie jest środkiem trwałym wg art. 22a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast zgodnie z art. 22b ust. 1 pkt 4,5 ww. ustawy amortyzacji podlegają przyjęte do używania autorskie lub pokrewne prawa majątkowe oraz licencje.

Wg art. 41 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, licencja to umowa o korzystanie z utworu, obejmującego pole eksploatacji wyraźnie w niej wymienione. Pola eksploatacji programu komputerowego szczegółowo wylicza art. 74 ust. 4 tej ustawy, zgodnie z nim autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, z zastrzeżeniem przepisów art. 75 ust. 2 i 3, obejmują szeroko prawo do:

1. kopiowania,
2. modyfikacji,
3. dystrybucji programów.
   
   

Elementy te mogą występować łącznie wszystkie, tylko dwa lub pojedynczo. W przeciwnym razie nie wystąpi nabycie praw licencyjnych, lecz jedynie nabycie praw własności do egzemplarza utworu (programu komputerowego0, o którym mowa w art. 52 ustawy o prawie autorskim.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż:

• przedmiotowa umowa jest faktycznie umową o korzystanie z programów komputerowych. Wraz z egzemplarzem programu została dołączona (wydruk z nośnika komputerowego) umowa zatytułowana „Autodesk UMOWA LICENCYJNA NA OPROGRAMOWANIE POLSKA”, jednak z całą pewnością nie dotyczy ona licencji oprogramowania w rozumieniu zarówno ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jak i ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – wg powodów przedstawionych we wniosku o interpretację.rzeczywistym reżimie prawnym umowy decyduje bowiem jej treść i okoliczności faktyczne nie zaś tytuł tej umowy.
• umowa została zawarta na czas nieograniczony.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle powyższego stanu faktycznego, podatnik zobowiązany jest amortyzować zakupiony program komputerowy, czy też może jednorazowo wpisać koszt egzemplarza programu do kosztów uzyskania przychodu na zasadach ogólnych...

Zdaniem wnioskodawcy, w ww. okolicznościach nie doszło do przeniesienia autorskich lub pokrewnych praw majątkowych, a także do zawarcia umowy licencyjnej, co powoduje, iż brak jest możliwości zaliczenia zakupionego programu komputerowego (dwa egzemplarze) do katalogów ujętych w art. 22a czy też 22b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji nie należy amortyzować tego programu (tych programów), a koszt nabycia stanowi jednorazowy koszt uzyskania przychodu wg zasad ogólnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodu, są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie natomiast z treścią art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a – 22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do treści art. 22b ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają,z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003r. nr 119, poz. 1117, z późn. zm.),
7. wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2006r. nr 90 poz. 631 ze zm.) umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej "licencją", obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione.

W myśl art. 52 ust. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych jeżeli umowa nie stanowi inaczej, przeniesienie własności egzemplarza utworu nie powoduje przejścia autorskich praw majątkowych do utworu.

Natomiast w świetle art. 74 ust. 4 tej ustawy autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, z zastrzeżeniem przepisów art. 75 ust. 2 i 3, obejmują prawo do:

1. trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; w zakresie, w którym dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego niezbędne jest jego zwielokrotnienie, czynności te wymagają zgody uprawnionego;
2. tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, która tych zmian dokonała;
3. rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii.
   
   

Mając powyższe na względzie, jeżeli w istocie jak wskazano to w złożonym wniosku, w związku z dokonanym nabyciem dwóch egzemplarzy programu komputerowego nie doszło do przekazania na ich nabywcę żadnych praw autorskich, a ich wyłącznym związanym z dokonaniem tej czynności prawnej uprawnieniem jest jedynie możliwość korzystania z tych programów (w zakresie nie objętym prawami autorskimi), to nabyte prawa nie są licencją, a tym samym podlegająca amortyzacji wartością niematerialną i prawną, o której mowa w art. 22b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji wydatki poniesione przez wspólników Spółki cywilnej na nabycie dwóch egzemplarzy programu komputerowego mogą w części obliczonej proporcjonalnie do prawa udziału wnioskodawcy w zysku Spółki cywilnej bezpośrednio stanowić koszt uzyskania przychodu prowadzonej w formie tej Spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej, o ile spełnią podstawową przesłankę wynikającą z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pamiętać bowiem należy, iż w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Przy czym, stosownie do treści art. 8 ust. 2 tej ustawy zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat,
2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki nie będącej osobą prawną.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku dołączono fakturę VAT. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jej oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.