INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007r. Nr 112, poz.770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 12.01.2009r. (data wpływu 19.01.2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie świadczenia usług z tytułu najmu pomieszczeń na cele użytkowe

• w części dotyczącej obowiązku składania deklaracji podatkowych i sposobu dokumentowania tych usług – jest prawidłowe,
  
  

• w części dotyczącej wykonywania usług z tytułu najmu jako czynności wykonywanych poza sferą działalności gospodarczej– jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 19.01.2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie świadczenia usług z tytułu najmu pomieszczeń na cele użytkowe.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Z dniem 31.10.2008r. Pani J. zawiesiła działalność gospodarczą (handel art. spożywczymi), którą prowadziła w pawilonie – kiosku drewnianym 15 m², będącym od 1993r. środkiem trwałym, obecnie zamortyzowanym. Od listopada 2008r. Wnioskodawczyni wynajęła ww. kiosk osobie prowadzącej działalność gospodarczą, która jest podatnikiem rozliczającym się na zasadach ogólnych i opłacającym podatek VAT.

Jednocześnie od listopada 2008r. Pani J. wynajęła w prywatnym domu lokal piwniczny innej firmie na cele magazynowe.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni zgłosiła do Urzędu Skarbowego, że podatek dochodowy będzie rozliczała w 2008r. na zasadach ogólnych. W 2009r. zawieszoną działalność zamierza zlikwidować.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy za wynajem kiosku powinna Pani wystawić fakturę VAT z 22% stawką podatku jako firma (której działalność została zawieszona), czy jako osoba prywatna...
2. Czy za wynajem piwnicy należy wystawić fakturę VAT 22% jako osoba prywatna...
3. Czy można łącznie rozliczyć oba lokale...
   
   

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że ponieważ obecnie nie prowadzi działalności gospodarczej, obydwa lokale wynajmuje jako osoba prywatna i jako osoba prywatna wystawia faktury za czynsz, co wykazuje w deklaracji VAT-7 jako łączny przychód.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się w części dotyczącej obowiązku składania deklaracji podatkowych i sposobu dokumentowania wykonywanych usług za prawidłowe, natomiast w części dotyczącej wykonywania usług z tytułu najmu jako czynności wykonywanych poza sferą działalności gospodarczej za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni prowadziła działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami spożywczymi i z tego tytułu była podatnikiem podatku VAT. Z dniem 31.10.2008r. zawiesiła działalność w tym zakresie, jednakże począwszy od miesiąca listopada tego samego roku nadal wykonywała czynności opodatkowane świadcząc usługi najmu pomieszczeń na cele użytkowe podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą. Zatem należy przyjąć, że Wnioskodawczyni nadal prowadziła działalność gospodarczą, a fakt prowadzenia jej w innym zakresie w tym przypadku nie ma znaczenia.

A zatem stanowisko Wnioskodawczyni, że wykonując usługi najmu pomieszczeń nie prowadzi działalności gospodarczej uznać należy za nieprawidłowe.

Wnioskodawczyni wskazuje, iż świadcząc usługi najmu pomieszczeń na cele użytkowe dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą wystawiała faktury VAT. Jednakże na fakturze wpisywała dane jako osoba prywatna a nie dane dotyczące prowadzenia przez nią działalności gospodarczej tj. działalności w zakresie handlu artykułami spożywczymi, ponieważ działalność tę zawiesiła. W tym miejscu należy wskazać, iż zasady wystawiania faktur uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. (Dz.U. Nr 95, poz. 798 ze zm.), a w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 grudnia 2008r. w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. (Dz.U. Nr 212, poz. 1337) w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 (od 1 grudnia 2008r. § 5 ust. 1 pkt 1 i pkt 2) faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej: imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy; numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11.

Rozporządzeniem z dnia 05 kwietnia 2004 r. w sprawie wzoru dokumentów związanych z rejestracją podatników w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. 177 poz. 1471 ze zm.) Minister Finansów określił wzór zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R. Podatnicy będący osobą fizyczną określają w tym zgłoszeniu jedynie adres zamieszkania, natomiast podatnicy nie będący osobami fizycznymi adres siedziby.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż Wnioskodawczyni prowadząc działalność gospodarczą jako osoba fizyczna na wystawionych dokumentach księgowych – fakturach VAT - winna podawać swoje dane jako podatnika będącego osobą fizyczną.

Należy jednak zauważyć, że powołany powyżej przepis rozporządzenia określa minimalny zakres danych, jakie powinna zawierać faktura i nie nakłada ograniczeń w sprawie umieszczania dodatkowych danych identyfikujących dostawców, nabywców czy też towarów. Tym samym umieszczenie na fakturze oprócz adresu zamieszkania także adresu prowadzenia działalności nie jest błędem, jeżeli zostało ono przez podatnika zgłoszone do właściwego organu podatkowego.

A zatem Wnioskodawczyni prawidłowo wskazywała swoje dane jako osoby fizycznej na fakturach VAT wystawianych podmiotom, dla których świadczyła usługi najmu.

Co do zasady stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 – 12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku. Jednakże przedmiotowe usługi świadczone przez Wnioskodawczynię nie zostały wymienione ani w ustawie o podatku od towarów i usług, ani w przepisach wykonawczych, jako zwolnione lub korzystające z preferencyjnej stawki podatku VAT, podlegają zatem opodatkowaniu stawką w wysokości 22%.

Z wniosku wynika, iż Podatniczka ujmuje w jednej deklaracji VAT-7 kwoty czynszu łącznie, tj. zarówno z tytułu najmu piwnicy jak również z tytułu najmu kiosku.

Kwestie składania deklaracji podatkowych reguluje art. 99 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133. Podatnicy podatku VAT (z wyjątkami, które w tej sprawie nie mają zastosowania) składają jedną deklarację VAT-7 dla wszystkich czynności, które wykonują. Trzeba jednak zwrócić uwagę, iż obrót z tytułu świadczenia usług wykonywanych przez Wnioskodawczynię należy wykazywać w deklaracji podatkowej składanej za miesiąc, w którym powstał obowiązek podatkowy. Zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 4 ustawy obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia na terytorium kraju usług najmu powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawczyni co do prawidłowości dokumentowania czynności z tytułu świadczenia usług najmu na cele użytkowe dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w postaci wystawiania faktur VAT z danymi jako osoby fizycznej, ze stawką podatku 22%, oraz wykazywania łącznie obrotu z tego tytułu w jednej deklaracji podatkowej VAT-7 należy uznać za prawidłowe.

Natomiast stanowisko, iż świadczone usługi najmu nie są czynnościami wykonywanymi w ramach prowadzenia działalności gospodarczej, należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację, w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.