INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 09.02.2009r. (data wpływu 10.02.2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży miejsc garażowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10.02.2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży miejsc garażowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Z działalności developerskiej Spółka w upadłości posiada 83 miejsca parkingowe, nieprzyporządkowane do lokali mieszkalnych, które w księgach rachunkowych ujęte są jako wyroby gotowe przeznaczone do sprzedaży. Ze względu na brak nabywców garaże te wydzierżawiane są przez okres 6 lat.

Wnioskodawca (Syndyk Masy Upadłości) podkreśla, że towary te pochodzą z działalności developerskiej i najprawdopodobniej w 2001r. odliczony był podatek VAT od zakupu materiałów zużytych do budowy miejsc parkingowych w budynkach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedając obecnie miejsca garażowe, w świetle nowego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca może uznać sprzedaż za wtórną i zastosować zwolnienie od podatku VAT, czy będzie to sprzedaż na rynku pierwotnym opodatkowana 22% stawką VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy nie można zastosować w opisanej sytuacji zwolnienia z podatku, ponieważ przedmiotowe miejsca garażowe są wyrobami gotowymi przeznaczonymi na sprzedaż i nie występuje tu transakcja na rynku wtórnym (art. 43 ust. 1 pkt 10). Ponadto przy zakupie materiałów do budowy bloku odliczony był podatek VAT (art. 43 ust. 1 pkt 10a).

Wobec powyższego Wnioskodawca uważa, że sprzedając miejsca garażowe należy zastosować stawkę VAT 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Natomiast na podstawie art. 7 ust. 1 ww. ustawy dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, stanowi przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%. Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jaki i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie obowiązujących od 1 stycznia 2009r. zmienionych przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy zwalnia się od podatku:

1) dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata;

2) dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30 % wartości początkowej tych obiektów (art. 43 ust. 1 pkt 10a).
   
   

Z powyższych uregulowań wynika, iż dostawa budynków, budowli lub ich części jest co do zasady zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata. Jednakże taka dostawa podlega również zwolnieniu, jeżeli spełnione zostaną łącznie dwa warunki:

1. sprzedającemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu oraz
2. sprzedający nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30 % wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy podstawowe znaczenie ma wyjaśnienie terminu „pierwsze zasiedlenie”. Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30 % wartości początkowej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać miejsca garażowe, znajdujące się w budynku wybudowanym przez dewelopera w 2001r., które przez okres 6 lat są przedmiotem dzierżawy. Wynajem budynku lub jego części po wybudowaniu stanowi oddanie do użytkowania pierwszemu użytkownikowi w wyniku czynności podlegającej opodatkowaniu, a więc stanowi pierwsze zasiedlenie. Zatem dokonywana obecnie dostawa omawianych miejsc garażowych będzie odbywać się po ich pierwszym zasiedleniu.

W związku z powyższym, w świetle przedstawionych okoliczności oraz powołanych przepisów stwierdzić należy, że przedmiotowa sprzedaż podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako dostawa towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy. Dostawa ta korzysta jednak ze zwolnieniu od podatku, w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia ani przed nim oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a obecną dostawą upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za nieprawidłowe.

Jednocześnie informuje się, że zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Stosownie do art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

• imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy,
• planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części,
• adres budynku, budowli lub ich części.
  
  

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację, w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock