Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-28/09-4/MT
z 25 marca 2009 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPP1/443-28/09-4/MT
Data
2009.03.25



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu


Temat
Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Przepisy ogólne --> Czynności opodatkowane

Podatek od towarów i usług --> Podatnicy i płatnicy --> Podatnicy


Słowa kluczowe
działki
grunty
nieruchomości
sprzedaż gruntów
stawki podatku
zamiar


Istota interpretacji
Czy planowana dostawa towarów podlega opodatkowaniu VAT?



Wniosek ORD-IN 442 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 2 stycznia 2009 r. (data wpływu 5 stycznia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 marca 2009 r. (data wpływu 16 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntu. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 14 marca 2009 r. o doprecyzowanie przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz o własne stanowisko w sprawie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni nabyła w 2006 r. nieruchomość gruntową wpisaną w ewidencji gruntów jako użytki rolne o łącznej powierzchni X ha i podzieloną na dwie sąsiadujące działki, dla których prowadzona jest jedna księga wieczysta. Obie działki w planach zagospodarowania przestrzennego z roku 2002 znajdują się w obrębie jednostki strukturalnej oznaczonej jako tereny zabudowy mieszkaniowej oraz stawów hodowlanych lub rekreacyjnych. W wyniku inwestycji melioracyjnej decyzją Wójta Gminy rzeczona nieruchomość została podzielona na 6 mniejszych działek, z czego trzy o łącznej powierzchni Y ha pozostają własnością Zainteresowanej, reszta natomiast – zajęta przez koryto poszerzonego potoku – przeszła do zasobów Skarbu Państwa.

W chwili obecnej Wnioskodawczyni zamierza sprzedać jedną z działek o pow. Z ha. W 2008 r. podpisała w tej sprawie przedwstępną umowę sprzedaży. Zainteresowana nie prowadzi działalności związanej z obrotem nieruchomościami na własny rachunek, a planowana transakcja będzie pierwszą, jeśli chodzi o sprzedaż nieruchomości.

W uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, że przedmiotowy grunt został nabyty w drodze umowy sprzedaży w trakcie licytacji przeprowadzonej przez Sąd Rejonowy. Nieruchomość nie była wykorzystywana do żadnej działalności, w tym rolniczej, w związku z utrudnionym dostępem, spowodowanym przez prace melioracyjne, przeciągającym się podziałem oraz przejęciem części przez Skarb Państwa. Zainteresowana nie jest rolnikiem. Przedmiotowa nieruchomość jest kwalifikowana jako łąki i ziemia orna. Zgodnie z uchwałą Rady Gminy z roku 2002 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego przedmiotowy grunt znajduje się w obrębie jednostki strukturalnej oznaczonej na planie zagospodarowania przestrzennego gminy jako symbol bilansowy 07 MN, WW, tj. teren projektowy zabudowy mieszkaniowej oraz teren projektowy stawów rekreacyjnych i hodowlanych. Zainteresowana nie planuje sprzedać w najbliższej przyszłości innych działek, ale też nie wyklucza takiej ewentualności w przyszłości. Nie potrafi przewidzieć jaka będzie sytuacja finansowa w kraju za kilka miesięcy czy też lat. Być może zmuszona będzie pozbyć się pozostałych gruntów w części czy też w całości.

Powodem, dla którego zbywa nieruchomość jest kryzys ekonomiczny w Polsce i na świecie oraz zmiana sytuacji życiowej. Część otrzymanych ze sprzedaży środków zostanie przeznaczona na pilny i konieczny remont domu. Sprzedawana nieruchomość nie jest i nie będzie zabudowana – w chwili sprzedaży.

Wnioskodawczyni nie jest podatnikiem podatku VAT czynnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  1. Czy po podpisaniu ostatecznej umowy sprzedaży (umowy przyrzeczonej), której sfinalizowanie jest planowane w pierwszym półroczu 2009 r., Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do odprowadzenia podatku VAT od tej transakcji...
  2. Jeżeli nie, to czy w przyszłości, gdy wystąpią okoliczności, w których Wnioskodawczyni będzie chciała sprzedać całość lub fragmenty pozostałej ziemi, zostanie naliczony podatek VAT od każdej następnej transakcji...
  3. Jeżeli tak, to czy tym samym nie okaże się, że sprzedaż pierwszej działki, jednak wymagała odprowadzenia podatku VAT i będzie on potraktowany jako podatek zaległy... Czy może być on naliczony wstecznie...


Zdaniem Wnioskodawczyni, nie powinna obciążać przedmiotowej transakcji podatkiem od towarów i usług, jak również ewentualnych sprzedaży nieruchomości w przyszłości. Według Zainteresowanej nabycie gruntu nie odbyło się z zamiarem jego dalszego odsprzedania. Wnioskodawczyni nie była i nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT i nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej związanej z obrotem nieruchomościami na własny rachunek. Planowana transakcja będzie dla Zainteresowanej pierwszą sprzedażą nieruchomości i nie powinna być uznana za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, albowiem zgodnie z definicją zawartą w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej działalność gospodarcza powinna być prowadzona w sposób zorganizowany i ciągły, a Wnioskodawczyni nie ma takiej intencji. Ponadto, przedmiotem sprzedaży ma być majątek osobisty, który nie był nabyty do celów działalności gospodarczej. Zainteresowana wskazuje, iż w podobnych sprawach wypowiadał się wielokrotnie NSA, który stoi na stanowisku, że jeżeli osoba niebędąca przedsiębiorcą sprzedaje majątek osobisty, który nie był nabyty do celów działalności gospodarczej, nie można traktować jej jak podmiotu gospodarczego i żądać rozliczenia VAT od tej sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług.

Natomiast stosownie do art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 powołanej ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza” na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy. Podatnikami są osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Natomiast działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wskazana powyżej definicja działalności gospodarczej jest znacznie szersza od definicji zawartej w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 ze zm.). Odbiega też od definicji działalności gospodarczej zawartej w Ordynacji podatkowej.

Status podatnika VAT nie jest związany z wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu ww. przepisów. W szczególności nie ma znaczenia fakt rejestracji działalności gospodarczej, czy też rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług. Wskazać również należy, iż dla uzyskania statusu podatnika VAT nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Podatnikiem będzie podmiot prowadzący działalność gospodarczą bez względu na to, czy przynosi ona zyski. Podatnikami VAT są również podmioty, których cel działalności nie jest związany z prowadzeniem działalności komercyjnej nastawionej na osiąganie zysków lub też przeznaczające uzyskane zyski na cele społecznie użytecznie (charytatywne, kulturalne, naukowe itd.).

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy dokonywana jest przez podatnika podatku od towarów i usług lub przez osobę fizyczną nie będącą podatnikiem tego podatku, jeżeli sprzedaży można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia częstotliwości, przez zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonego działania. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności lub zamiar powtarzalności.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni w roku 2006 nabyła nieruchomość gruntową wpisaną w ewidencji gruntów jako użytki rolne o łącznej powierzchni X ha i podzieloną na dwie sąsiadujące działki, które w planach zagospodarowania przestrzennego oznaczone są jako tereny zabudowy mieszkaniowej, stawów hodowlanych lub rekreacyjnych. Przedmiotowa nieruchomość została podzielona na 6 mniejszych działek, z czego trzy o łącznej powierzchni Y ha pozostają własnością Zainteresowanej, reszta natomiast – zajęta przez koryto poszerzonego potoku – przeszła do zasobów Skarbu Państwa.

Obecnie Zainteresowana zamierza sprzedać jedną z działek o pow. Z ha. Z treści złożonego wniosku wynika również, że w przyszłości ma zamiar sprzedać pozostałe działki.

Fakt, iż Wnioskodawczyni zakupiła 2 działki, podjęła działanie zmierzające do ich podziału na 6 działek (z których 3 zostały przejęte przez Skarb Państwa) oraz przewiduje sprzedaż dalszych działek wskazuje na zamiar dokonywania sprzedaży w sposób częstotliwy. Tym samym już dostawa pierwszej działki nosi znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a dokonujący dostawy tej działki wykonuje czynności, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W myśl art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy dokonujący dostawy terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę nie mogą korzystać z podmiotowego zwolnienia od tego podatku niezależnie od wielkości obrotów. Oznacza to, że podatnicy dokonujący dostaw tych towarów, niezależnie od wielkości swoich obrotów, są podatnikami tego podatku i stosownie do zapisu art. 96 ust. 1 tej ustawy, obowiązani są przed dniem wykonania pierwszej dostawy gruntów, złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług.

Na podstawie zapisu art. 41 ust. 1 wskazanej ustawy, podstawowa stawka podatku VAT wynosi 22%. Podatnik dokonujący dostawy przedmiotowych gruntów w niektórych przypadkach może jednakże skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

W omawianej sprawie, Wnioskodawczyni zamierza dokonać sprzedaży gruntu wpisanego w ewidencji gruntów jako użytki rolne, który w planach zagospodarowania przestrzennego oznaczony jest jako teren zabudowy mieszkaniowej oraz stawów hodowlanych lub rekreacyjnych.

Tak więc, jego sprzedaż nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku VAT.

Reasumując, sprzedaż działki w przedstawionym zdarzeniu przyszłym podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według 22% stawki podatku VAT. Zainteresowana wskutek sprzedaży podzielonego gruntu w opisanych okolicznościach stanie się podatnikiem podatku VAT już z chwilą pierwszej transakcji i będzie na niej ciążył obowiązek zapłaty podatku z tytułu przeprowadzonej transakcji. Tym samym Wnioskodawczyni zobowiązana będzie do zarejestrowania się jako podatnik VAT. Opodatkowaniu podatkiem VAT według podstawowej, 22% stawki VAT będzie również podlegała dostawa kolejnych działek.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj