INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2008 r. (data wpływu 8 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie kwoty obrotu z tytułu wymiany walut – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie kwoty obrotu z tytułu wymiany walut.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą działającym w branży hotelowej. w swych hotelach prowadził także działalność kantorową, której zaniechał na przestrzeni lipca – sierpnia 2007 r. w ramach przedmiotowej działalności Zainteresowany zawierał ze swoimi kontrahentami transakcje wymiany walut. z tego tytułu nie obciążał ich żadnymi opłatami czy prowizjami, a jego zarobek stanowiła różnica pomiędzy kursem zakupu danej waluty, a kursem jej sprzedaży (tzw. spread).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jak ująć w deklaracji VAT-7 kwoty obrotu podatku od towarów i usług, realizowanego na świadczeniu usług pośrednictwa finansowego w zakresie wymiany walut...

Zdaniem Wnioskodawcy, jako obrót (czyli podstawę opodatkowania) ujęty powinien zostać w miesięcznej deklaracji VAT-7 dodatni wynik transakcji w danym okresie, tj. uzyskana w tym okresie kwota marży.

Skoro Zainteresowany kupował waluty, a następnie je sprzedawał (choć transakcja zakupu i odpowiadająca jej transakcja sprzedaży nie zawsze miały miejsce w tym samym czasie), to można uznać, że świadczył on usługi pośrednictwa w zakresie wymiany walut. Ponieważ Wnioskodawca nie pobierał z tego tytułu żadnych prowizji ani innych opłat, to jego zarobek był kształtowany przez różnicę pomiędzy kursem zakupu, a kursem sprzedaży waluty (spread). Ta właśnie różnica składa się na wskazaną marżę.

Zarobkiem Spółki była zatem marża, co sprawia, że to ona powinna być wykazana na deklaracji podatkowej jako obrót.

Pogląd Zainteresowanego podziela także Europejski Trybunał Sprawiedliwości (orzeczenie z dnia 14 lipca 1998 r., sygn. akt C-172/96) oraz Wojewódzki Sąd Administracyjny w (…) (orzeczenie z dnia 24 czerwca 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 481/08).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż na przestrzeni lipca i sierpnia 2007 r. Wnioskodawca zaniechał działalności kantorowej wykonywanej w jego hotelach. w ramach dokonywanych czynności zawierał on ze swoimi kontrahentami transakcje wymiany walut, z tytułu których nie pobierał żadnych opłat, czy prowizji. Zarobek Spółki stanowiła różnica pomiędzy kursem zakupu danej waluty, a kursem jej sprzedaży.

W opinii Zainteresowanego, w deklaracji VAT-7, jako obrót wykazywany powinien być dodatni wynik transakcji, tj. uzyskana w danym okresie kwota marży.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Obrotem są zatem kwoty należne z tytułu tych czynności opodatkowanych, które są wykonywane przez podatnika.

W opisie stanu faktycznego Zainteresowany wskazał, iż nie obciążał kontrahentów, z którymi zawierał transakcje wymiany walut, żadnymi opłatami czy prowizjami, a jego zarobek stanowiła różnica pomiędzy kursem zakupu danej waluty, a kursem jej sprzedaży.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera szczególnego przepisu, który określałby wprost podstawę opodatkowania dla usług polegających na wymianie walut, na pośrednictwie w ich sprzedaży.

W przedmiotowej sprawie uznać zatem należy, że podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest ogólny dodatni wynik transakcji w danym okresie z tytułu transakcji zakupu i sprzedaży walut. Wobec powyższego w deklaracji VAT-7 za dany miesiąc jako obrót (podstawę opodatkowania) z tytułu świadczenia usług wymiany walut, należy wykazać kwotę stanowiącą różnicę pomiędzy ceną zakupu, a ceną sprzedaży danej waluty obcej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.