INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2009 r. (data wpływu 02 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu rozliczania i wykazania wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów

• w deklaracji VAT-7 – jest prawidłowe,

• w informacji podsumowującej – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 02 marca 2009 r. został złożony w/w wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu rozliczania i wykazania wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka, jako podatnik o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług , dokonujący wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów w rozumieniu art. 13 ustawy o VAT, zarejestrowany jako podatnik VAT UE, składa deklaracje VAT-7, o których mowa w art. 99 ust. 1 ustawy o VAT, a także informacje podsumowujące VAT-UE, o których mowa w art. 100 ust. 1 ustawy o VAT. W deklaracjach VAT-7 w części C w polu 30 (podstawa opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów) Spółka wykazuje - co do zasady - wartość wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (art. 13 ustawy o VAT) podlegających opodatkowaniu wg stawki 0% (art. 42 ustawy o VAT). W informacji podsumowującej VAT-UE Spółka wykazuje w części C w kolumnie c (kwota dostaw) dla poszczególnych kontrahentów określonych wg ich numerów identyfikacyjnych - co do zasady - wartości wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów w rozumieniu art. 13 ustawy o VAT do tych kontrahentów, a więc wartości wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów niezależnie od tego czy ujął ją w ewidencji o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT stosując art. 42 ust. 12 ustawy o VAT i niezależnie od tego jaką stawkę podatku dla tej dostawy miał obowiązek zastosować.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy postępując tak jak wyżej opisano, Spółka postępuje prawidłowo...

Zdaniem Spółki postępuje ona prawidłowo. Opisany stan faktyczny był przedmiotem oceny sformułowanej przez Naczelnika Urzędu w postanowieniu,a więc przed zmianą po 1 lipca 2007 r. przepisów będących przedmiotem interpretacji. Zmiana przepisów z dniem 1 grudnia 2008 r. spowodowała, że w/w interpretacja na mocy art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa ..., wygasła z mocy prawa. Powołana interpretacja wydana w opisanym stanie faktycznym, obowiązująca w stanie prawnym przed 1 grudnia 2008 r. uznawała stanowisko Spółki za prawidłowe. W ocenie Spółki zmiana przepisów nie spowodowała zmian w ocenie prawnej. Pojęcia „wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów” (art. 13 ustawy o VAT) i „wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu wg stawki 0%” (art. 42 ustawy o VAT) nie są tożsame. Nie każda wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest taką dostawą opodatkowaną wg stawki 0%. Aby dostawa towarów była uznana za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi spełnić warunki określone w art. 13 ustawy o VAT. Spełnienie tych warunków nie oznacza jednak automatycznego prawa do opodatkowania takiej dostawy stawką 0%. Aby dostawa towarów mogła być uznana za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu wg stawki 0% musi spełnić warunki określone w art. 42 ustawa o VAT. Jeżeli wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów nie spełnia warunków, o których mowa w art. 42 ust. 12 ustawa o VAT, nie jest ona wykazywana w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT i stosuje się do niej zasady wynikające z art. 42 ust. 12a i ust. 13 ustawy o VAT. W sytuacji gdy wewnątrzwspólnotowa dostawa, na koniec kwartału, w którym z jej tytułu powstał obowiązek podatkowy, nie spełnia warunków do zakwalifikowania jej jako dostawy ze stawką 0%, należy wykazać ją ze stawką właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju i ująć wówczas w części C w polu 28 (podstawa opodatkowania z tytułu dostaw towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju, opodatkowana stawką 22%) deklaracji za pierwszy miesiąc kolejnego kwartału. Nie oznacza to jednak, że nie jest to wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, o której mowa w art. 13 ustawa o VAT. Jest to bez wątpienia taka dostawa, jednakże nie spełnia ona ustawowych przesłanek dla zastosowania w stosunku do niej opodatkowania wg stawki 0%. Uwzględniając powyższe, każda wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów o której mowa w art. 13 ustawa o VAT, niezależnie od tego, czy podlega ona opodatkowaniu stawką 0%, czy też nie jest uwzględniana w deklaracji ze względów j/w, albo dla celów opodatkowania traktowana jest jako dostawa na terytorium kraju opodatkowana stawką właściwą dla dostawy na terytorium kraju, winna być ujęta na zasadach art. 100 ust. 1 ustawy o VAT w informacji podsumowującej sporządzanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu tej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. W ocenie Strony w opisanym wyżej stanie faktycznym) uwzględniając sposób i zakres stosowania przez Stronę prawa podatkowego, postępowanie Strony jest prawidłowe.

Na tle opisanego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 41 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r., Nr 54, poz. 535 ze zm.) w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42 ustawy. Stosownie do przepisu art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki 0%, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

W art. 42 ust. 3 oraz ust. 11 w/w ustawy zostały wymienione rodzaje dowodów, o których mowa w powyższym przepisie. Zgodnie z opisanym stanem faktycznym w stosunku do niektórych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów dokonywanych przez Spółkę, nie przysługuje jej prawo do zastosowania stawki w wysokości 0%, z uwagi na brak stosownych dokumentów do dnia złożenia deklaracji VAT-7 za dany miesiąc. Zgodnie bowiem z treścią art. 42 ust. 12 w/w ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 grudnia 2008 r.) Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie został spełniony przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za:

1. okres kwartalny albo okres miesięczny, jeżeli ten miesięczny okres jest ostatnim w kwartale - podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za ten okres; podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za następny okres rozliczeniowy ze stawką właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres rozliczeniowy nie posiada dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2;
2. okres miesięczny, jeżeli ten miesięczny okres jest pierwszym lub drugim w kwartale - podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres miesięczny, lecz za okres miesięczny, za który w terminie do złożenia deklaracji podatkowej za ten okres posiada dowody, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie później jednak niż za ostatni w kwartale okres miesięczny; w przypadku nieotrzymania tych dowodów przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ostatni w kwartale okres miesięczny, dostawę tę wykazuje się za ten ostatni okres miesięczny ze stawką właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju.

Mając na uwadze powyższą regulację należy stwierdzić, iż brak dowodów wymienionych w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT stanowi w istocie również brak dowodów na ziszczenie się głównych przesłanek z art. 13 ustawy o VAT definiującego WDT – wywóz towarów z kraju oraz ich dostarczenie nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego. Brak tych dowodów skutkuje zatem zakwestionowaniem zaistnienia samej WDT, co do zasady bowiem WDT musi towarzyszyć przemieszczenie towarów pomiędzy terytoriami dwóch różnych państw członkowskich UE. Skutki otrzymania przez Spółkę dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2 w terminach późniejszych regulują przepisy art. 42 ust. 12a i 13 w/w ystawy, które brzmią: „12a. W przypadku, o którym mowa w ust. 12 pkt 1, otrzymanie dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, upoważnia podatnika do wykazania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów ze stawką 0 % w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za okres rozliczeniowy, w którym dostawa ta została dokonana, i dokonania korekty deklaracji podatkowej oraz odpowiednio informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1.

13. Otrzymanie przez podatnika dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, w terminie późniejszym niż termin do złożenia deklaracji podatkowej za ostatni w kwartale okres miesięczny, o którym mowa w ust. 12 pkt 2, upoważnia podatnika do wykazania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów ze stawką 0 % za ten ostatni w kwartale okres miesięczny i dokonania korekty deklaracji podatkowej oraz odpowiednio informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1.”

Zgodnie z przepisem art. 100 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozumieniu art. 9-12 lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w rozumieniu art. 13, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym informacje podsumowujące o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów i wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, zwane dalej "informacjami podsumowującymi", za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu:

1. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - w przypadku informacji podsumowujących dotyczących wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów;
2. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - w przypadku informacji podsumowujących dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

W tym miejscu należy również zaznaczyć, iż konstrukcja deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 w poz. 30 przewiduje wykazanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Zatem w przypadku, gdy w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów nie zostaną spełnione warunki do zastosowania stawki 0% (czyli brak jest dowodów stwierdzających, iż WDT nastąpiło – co wykazano powyżej), podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji sprzedaży oraz w deklaracji VAT-7 jako dostawę na terytorium kraju (ze stawką podatku VAT właściwą dla dostawy danego towaru w kraju). Ustawodawca nie przewiduje możliwości wykazywania tej samej transakcji w deklaracji VAT-7 jako dostawy na terytorium kraju (ze stawką właściwą dla danego towaru w kraju) oraz jednocześnie jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w informacji podsumowującej VAT-UE. Skoro zatem Spółka w opisanym stanie faktycznym wykazuje daną transakcję w ewidencji sprzedaży oraz w deklaracji VAT-7 jako dostawę na terytorium kraju (z właściwą stawką podatku VAT), to niedopuszczalne jest wykazanie tej samej transakcji w informacji podsumowującej jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Potwierdzeniem powyższego jest właśnie treść wyżej cytowanych przepisów art. 42 ust. 12a i 13 ustawy – gdyby podatnicy (zgodnie ze stanowiskiem Spółki) mogli wykazywać WDT w informacji podsumowującej WDT pomimo braku wymaganych dokumentów, to późniejsze otrzymanie tych dokumentów nie powodowałoby powstania u podatnika uprawnienia do dokonania odpowiedniej korekty informacji podsumowującej, o której mowa w przepisach w/w ust. 12a i 13.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż dopiero po otrzymaniu stosownych dokumentów uprawniających do zastosowania stawki 0% w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów (czyli dowodów na zaistnienie WDT) Spółka będzie mogła dokonać korekty deklaracji VAT-7 oraz informacji podsumowującej, wykazując przedmiotową transakcję jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, opodatkowana stawką podatku w wysokości 0%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 w/w ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 w/w ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 w/w ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.