INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani C., przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura – 8 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie obowiązku zapłaty podatku od dochodu z remanentu likwidacyjnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 grudnia 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie obowiązku zapłaty podatku od remanentu likwidacyjnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Do dnia 30 czerwca 2008 r. wnioskodawczyni była jednym z trzech wspólników Spółki jawnej. Przeniosła (wraz z drugim wspólnikiem) ogół praw i obowiązków w ww. Spółce na rzecz osób trzecich, zgodnie z art. 10 Kodeksu spółek handlowych. W wyniku tej transakcji do Spółki wstąpili dwaj nowi wspólnicy, następnie dotychczasowi dwaj wspólnicy wystąpili ze Spółki, trzeci pozostał bez zmian.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy występując ze Spółki jest zobowiązana do zapłaty podatku od remanentu likwidacyjnego, zgodnie z art. 24 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli każdy ze wspólników nadal będzie kontynuował działalność gospodarczą w formie indywidualnej lub też poprzez udział w spółce cywilnej...

(we wniosku pytanie to oznaczono Nr 3)

Zdaniem wnioskodawczyni, nie jest zobligowana do zapłaty podatku od remanentu likwidacyjnego, ponieważ przepis art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2000r. nr 14, poz. 176 ze zm.) dotyczy likwidacji źródła przychodów jakim jest działalność gospodarcza, a w jej przypadku będzie ona nadal realizowana lecz w innej formie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.