INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21.01.2009 r. (data wpływu 26.01.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych:

• w zakresie przeliczenia przychodu w walutach obcych na złote – jest prawidłowe,
• w zakresie momentu przeliczenia przychodu na złote – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 26.01.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przeliczenia przychodu w walutach obcych na złote.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest udziałowcem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, zarejestrowanej i działającej na terytorium Federacji Rosyjskiej. W listopadzie 2008 r. Zgromadzenie Wspólników tej spółki podjęło uchwałę o wypłacie dywidendy. Spółka jako płatnik naliczyła i pobrała podatek dochodowy od dywidendy w wysokości 10%. Zarówno uchwalona dywidenda, jak i pobrany podatek dochodowy wyrażone są w rublach rosyjskich. Na prośbę Wnioskodawcy, za całą postawioną do jego dyspozycji kwotę w rublach rosyjskich, spółka kupiła euro i przelała je na jego konto w banku. Przelew dotarł na konto 31 grudnia 2008 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do przeliczenia przychodu na złote polskie należy przyjąć za podstawę ruble rosyjskie czy euro...

Zdaniem wnioskodawcy, przelicza on przychód na złote polskie według średniego kursu rubla rosyjskiego, ogłoszonego przez NBP na dzień 31 grudnia 2008 r. W rublu rosyjskim wypłacona była dywidenda i pobrany podatek dochodowy w Federacji Rosyjskiej. Zakup euro zdaniem Wnioskodawcy należy traktować, jako osobną transakcję kupna rzeczy, niemającą związku z powstaniem przychodu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam , co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych ( tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) źródłem przychodu są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Z przepisu art. 17 ust. 1 pkt 4 tej ustawy wynika, że za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, których podstawą uzyskania są udziały (akcje) w spółce mającej osobowość prawną lub spółdzielni (....).

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z powyższego wynika, iż przychód stanowią nie tylko otrzymane, ale również postawione do dyspozycji podatnika pieniądze i wartości pieniężne. Zatem przychód osiągnie zarówno podatnik, który pobrał pieniądze osobiście lub poprzez osobę trzecią działającą w jego imieniu i na jego rachunek, jak i ten, który nie pobrał pieniędzy, pod warunkiem jednak, że były one postawione mu do dyspozycji.

Natomiast „postawionymi do dyspozycji” są takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik – wykazując określoną aktywność – ma możliwość włączyć do swojego władztwa. Innymi słowy, podatnik ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy, a nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone środki do dyspozycji.

Zgodnie z art. 11 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm. w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2008 r.) przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursów z dnia otrzymania lub postawienia do dyspozycji podatnika, ogłaszanych przez bank, z którego usług korzystał podatnik, i mających zastosowanie przy kupnie walut. Jeżeli podatnik nie korzysta z usług banku, przychody przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych z dnia uzyskania przychodów, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z zastrzeżeniem ust. 4.

Natomiast, jeżeli bank, z którego usług korzysta podatnik, stosuje różne kursy walut obcych i nie jest możliwe dostosowanie kursu, o którym mowa w ust. 3 zadanie pierwsze, to w myśl art. 11 ust. 4 cytowanej ustawy, do przeliczenia na złote przychodu uzyskanego przez podatnika stosuje się kurs średni walut obcych z dnia uzyskania przychodu, ogłaszany przez Narodowy Bank Polski.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że zarówno uchwalona dywidenda, jak i pobrany podatek dochodowy wyrażone są w rublach rosyjskich. Za postawioną do dyspozycji Wnioskodawcy kwotę w rublach rosyjskich, spółka na jego prośbę kupiła euro i przelała je na jego konto w banku.

Reasumując, idąc za Wnioskodawcą, iż postawioną do dyspozycji miał kwotę wyrażoną w rublach rosyjskich do przeliczenia przychodu w walutach obcych przyjmuje ruble rosyjskie i dla określenia przychodu przelicza się je na złote wg kursu z dnia postawienia ich do dyspozycji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.