INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2009 r. (data wpływu 27 lutego 2009 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie samochodu wykorzystywanego do celów działalności gospodarczej oraz z tytułu nabycia paliwa - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie samochodu wykorzystywanego do celów działalności gospodarczej oraz z tytułu nabycia paliwa.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług pogrzebowych i pokrewnych. W czerwcu 2008 r. wpłacił zaliczkę na samochód. W dodatku do Monitora księgowego „Samochód w firmie” i Biuletynu VAT (opracowania INFOR uwzględniające zmiany od 22.08.2005r.) podano zestawienie modeli samochodów spełniających warunki ustawowe uprawniające do pełnego odliczenia podatku VAT. W pozycji zestawienia, marka M nie występuje typ V. Zachowując należytą ostrożność Wnioskodawca odliczył 60% podatku VAT z faktury zaliczkowej.

01 sierpnia 2008 r. Podatnik zakupił samochód i otrzymał fakturę, na której podano rodzaj pojazdu-ciężarowy, ilość osób - 3. W dniu 05 sierpnia 2008 r. otrzymano zaświadczenie Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów stwierdzające, że pojazd spełnia wymagania określone w art. 86 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. 11 września 2008 r. (przed rozliczeniem podatku VAT za sierpień br) Podatnik otrzymał fakturę VAT za usługi zabudowy samochodu Mna wersję pogrzebową. W dowodzie rejestracyjnym w dniu 22.09.2008 r. samochód uzyskał miano specjalnego z przeznaczeniem - pogrzebowy. Powyższe dokumenty otrzymano przed złożeniem deklaracji VAT 7 za sierpień 2008 r. Kierując się treścią art. 86 ust. 5b i ust. 5c ustawy o VAT podatek VAT z faktury dokumentującej zakup samochodu ujęto w deklaracji VAT 7 za sierpień odliczając łącznie 6 000 złotych podatku VAT. Z faktury za usługi zabudowy pojazdu podatek VAT został odliczony w całości.

Zdaniem Podatnika, podatek VAT od samochodu zakupionego w sierpniu, który we wrześniu został zakwalifikowany jako pogrzebowy został rozliczony w sposób dopuszczony prawem.

Do listopada 2008 r. nie odliczono podatku VAT z faktur dokumentujących zakup materiałów pędnych, poczynając od faktur dokumentujących zakup paliwa w grudniu 2008 r. podatek VAT z faktur za paliwo odliczam w całości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy podatek VAT z faktur dokumentujących zakup samochodu (zaliczka w czerwcu i nabycie w sierpniu 2008 r.) oraz paliwa został odliczony prawidłowo...
2. Czy podatek VAT z faktury dokumentującej usługi zabudowy samochodu na wersję pogrzebową został odliczony prawidłowo...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowo odliczono wysokość podatku VAT od nabycia samochodu i od materiałów pędnych.

W ocenie Wnioskodawcy, zważywszy na fakt, iż faktura dotyczyła usług zabudowy, odliczenie 100% podatku VAT było zasadne.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona jest w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego zgodnie z zapisem w art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 86 ust. 3 ustawy o VAT, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Jednocześnie, w myśl zapisów art. 86 ust. 4 cyt. ustawy, przepis art. 86 ust. 3 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy tj.: agregat elektryczny/spawalniczy, bankowóz, do prac wiertniczych, koparka, koparkospycharka, ładowarka, oczyszczanie dróg, podnośnik do prac konserwacyjno – montażowych, pomoc drogowa, zimowego utrzymania dróg, żuraw samochodowy; pogrzebowy (od 1 grudnia 2008r.);
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą – jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
   a) odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
   b) oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
   
   

Natomiast ust. 5 tego artykułu stanowi, iż spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ww. art. 86 ust. 4 pkt 1 – 4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań. Kopie zaświadczenia, o którym mowa w ust. 5, podatnik jest obowiązany dostarczyć, w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania, do naczelnika urzędu skarbowego (art. 5a w/w artykułu).

Na podstawie powyższych przepisów należy stwierdzić, iż nabycie pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony uprawniające do skorzystania z pełnego odliczenia podatku naliczonego od ich nabycia, jest możliwe po spełnieniu wymagań technicznych przez konkretny pojazd, czego potwierdzeniem pozostaje treść zaświadczenia wydanego przez stację kontroli pojazdów w rezultacie przeprowadzonego dodatkowego badania technicznego.

Zgodnie z art. 86 ust. 7 ustawy o VAT, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 3, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Z powyższego wynika zatem, że zgodnie z ogólną regułą określoną w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, nabywający samochód osobowy lub samochód, którego dopuszczalna masa całkowita nie przekracza 3,5 tony, może dokonać odliczenia 60% kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy, od której podatnikiem jest nabywca, nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Zauważa się, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia pojazdu samochodowego, stąd też należy przywołać definicję pojazdu samochodowego sformułowaną w ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.). W art. 2 pkt 33 ww. ustawy wskazano, że „pojazd samochodowy” to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h.

Natomiast art. 86 ust. 4 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, iż przepis ust. 3 nie dotyczy pojazdów specjalnych w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy.

W załączniku tym zostały wymienione następujące przeznaczenia:

1. Agregat elektryczny/spawalniczy
2. Bankowóz
3. Do prac wiertniczych
4. Koparka, koparkospycharka
5. Ładowarka
6. Oczyszczanie dróg
7. Podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych
8. Pomoc drogowa
9. Zimowego utrzymania dróg
10. Żuraw samochodowy
11. Pogrzebowy – od 1 grudnia 2008r.
    
    

W objaśnieniach do ww. załącznika wskazano, że wykaz ten dotyczy pojazdów specjalnych, które spełniają warunki i wymagania techniczne określone dla przeznaczeń tych pojazdów, zawartych w odrębnych przepisach.

Gramatyczna wykładnia powyższych przepisów wskazuje, że prawo do odliczenia podatku w pełnej wysokości jest możliwe, o ile pojazd jest pojazdem specjalnym w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym, ale tylko w przypadku, gdy jego przeznaczenie jest wymienione w załączniku nr 9 do ustawy.

Na podstawie art. 2 pkt 36 cyt. ustawy Prawo o ruchu drogowym, przez pojazd specjalny należy rozumieć pojazd samochodowy lub przyczepę przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność zastosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia, w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji.

Ponadto w myśl art. 88 ust. 1 pkt 3 cyt. wyżej ustawy o VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, ust. 4 i ust. 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Natomiast, w myśl § 5 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), faktury dokumentujące sprzedaż paliw silnikowych benzynowych, oleju napędowego oraz gazu, wlewanych do baku samochodu i innych pojazdów samochodowych, powinny zawierać numer rejestracyjny samochodu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, w związku z prowadzoną działalnością w zakresie usług pogrzebowych, nabył w sierpniu 2008r. samochód M. Z otrzymanego zaświadczenia Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów wynika, iż pojazd spełnia wymagania określone w art. 86 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, tj. wielozadaniowy, van. Natomiast we wrześniu 2008r. Podatnik otrzymał fakturę VAT za usługi zabudowy samochodu na wersję pogrzebową, po czym w dowodzie rejestracyjnym, w dniu 22 września 2008r. uzyskał miano pojazdu specjalnego z przeznaczeniem – pogrzebowy.

W świetle powołanych wyżej przepisów oraz odnosząc się do sytuacji przedstawionej we wniosku należy stwierdzić, iż:

• zgodnie z cytowanym powyżej art. 86 ust. 7 ustawy, Podatnik w czerwcu 2008r. prawidłowo odliczył 60% podatku VAT z faktury zaliczkowej;
• w przedmiotowej sprawie, fakt otrzymania przez Wnioskodawcę zaświadczenia Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów potwierdzającego spełnienie przez zakupiony pojazd warunków technicznych zawartych w art. 86 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT powoduje, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT dokumentującej zakup samochodu, o którym mowa w przedmiotowym wniosku oraz dokumentujących nabycie paliwa do tego pojazdu;
• Podatnik wykorzystując w/w pojazd w działalności gospodarczej, fakturę dokumentującą usługę zabudowy samochodu na wersję pogrzebową może również odliczyć w całości. Natomiast prawo do odliczenia od zakupu paliwa do pojazdu specjalnego z przeznaczeniem – pogrzebowy przysługuje od 01 grudnia 2008 roku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.