INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Przedsiębiorstwa Prywatnego Sp. z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2009r. (data wpływu 19 stycznia 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania nieodpłatnego świadczenia usług przewozu na rzecz pracowników - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 stycznia 2009r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania nieodpłatnego świadczenia usług przewozu na rzecz pracowników.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi roboty budowlano-montażowe zarówno w Polsce jak i za granicą. W związku z robotami prowadzonymi za granicą czasowo wysyła pracowników na terytorium państw UE (w umowie o pracę wskazano miejsce pracy za granicą).

Aby zapewnić wysoką jakość świadczonych usług w zakresie termoizolacji, montażu fasad i robot blacharskich Wnioskodawca wymaga od swoich pracowników wysokich kwalifikacji praktycznych.

Wnioskodawca wskazał, że celem pozyskania wykwalifikowanych pracowników z terenu całego kraju, będzie pokrywać pracownikom koszty przejazdu autokarem w poniższych przypadkach:
- w związku z rozpoczęciem i zakończeniem pracy za granicą,
- spowodowane przerwami organizacyjnymi leżącymi po stronie pracodawcy,
- zmianą budowy za granicą,

Aby powyższe świadczenie zrealizować będzie kupował usługi u różnych przewoźników (zakup biletów), a następnie zakupione bilety przed wyjazdem przekazywał pracownikom. Wnioskodawca wskazał, że dokonuje zakupu biletu – czyli przewozu osobowego, natomiast pracownik korzysta z nieodpłatnego świadczenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy nieodpłatne świadczenia w zakresie przewozu pracowników podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT...
2. W jaki sposób należy je udokumentować...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy zakupione usługi stanowią usługę transportową, która jak wynika z art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług jest opodatkowana w miejscu gdzie odbywa się transport z uwzględnieniem pokonanych odległości.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług „nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, jeśli nie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Jak z powyższego wynika, nieodpłatne świadczenie usług uznaje się za odpłatne świadczenie usług jeżeli spełnione są równocześnie dwa warunki:

1. nieodpłatne świadczenie usług nie jest związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa,
2. podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części.
   
   

Wnioskodawca wskazał, że przez świadczenie usług niezwiązanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy rozumieć takie świadczenie usług, które odbywa się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności.

Zdaniem Wnioskodawcy, w jego sytuacji został niedopełniony warunek wymieniony w punkcie pierwszym, bowiem zakup usługi transportu ma związek z działalnością opodatkowaną oraz ze świadczeniem usług poza terytorium kraju na warunkach wynikających z art. 86 ust. 8 pkt 1 o podatku od towarów i usług.

Uwzględniając powyższe uważa, że przedmiotowe nieodpłatne świadczenia (transport pracowników) nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Świadczenia te bowiem związane są z prowadzeniem przedsiębiorstwa i mają wpływ na jego funkcjonowanie.

Wnioskodawca stwierdził, że potwierdzeniem jego stanowiska może być również wyrok ETS z dnia 16 października 1997r., sygn. C-258/1995.

W związku z tym wymienione czynności również nie podlegają ewidencjonowaniu przy zastosowaniu kas rejestrujących, ani nie wymagają sporządzenia faktury wewnętrznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu tym podatkiem podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ww. ustawy o VAT, nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenia usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Z powyższego przepisu wynika, że nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów uznaje się za odpłatne świadczenie usług, jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące warunki:

1. nieodpłatne świadczenie usług nie jest związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa,
2. podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami.
   
   

Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 cyt. ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przez świadczenie usług niezwiązanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy rozumieć takie świadczenie usług, które odbywa się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności.

W przestawionym we wniosku opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, że w związku z robotami prowadzonymi za granicą wysyła swoich pracowników na terytorium państw Unii Europejskiej. Celem pozyskania wykwalifikowanych pracowników z terenu całego kraju będzie pokrywał pracownikom koszty przejazdu w następujących przypadkach:
- w związku z rozpoczęciem i zakończeniem pracy za granicą,
- spowodowane przerwami organizacyjnymi leżącymi po stronie pracodawcy,
- zmianą budowy za granicą,

Aby powyższe świadczenie zrealizować będzie kupował usługi u różnych przewoźników (zakup biletów), a następnie zakupione bilety przed wyjazdem przekazywał pracownikom.

Wnioskodawca wskazał też, że dokonuje zakup biletu – czyli usługi przewozu osobowego natomiast pracownik korzysta z nieodpłatnego świadczenia.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał w jakich sytuacjach będzie pokrywał pracownikom koszty przejazdu autokarem.

W ocenie tut. organu usługi przewozu pracowników opisane przez Wnioskodawcę służą celom działalności gospodarczej. Charakter prowadzonej działalności wymusza bowiem na Wnioskodawcy zapewnienie transportu jego pracownikom do lub z ich miejsca pracy (za granicą).

Zatem opisane we wniosku nieodpłatne świadczenie przez Wnioskodawcę usług przewozu na rzecz pracowników będzie związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem.

W przedmiotowej sprawie nie zostaje spełniona więc jedna z przesłanek, o których mowa w ww. art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie należy powołać się także na wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 16 października 1997r., wydany w sprawie C-258/95 pomiędzy J a F.

Trybunał rozważał, czy bezpłatny przewóz pracowników na teren przedsiębiorstwa stanowi świadczenie usług za wynagrodzeniem w rozumieniu artykułu 6(2)(b) Szóstej Dyrektywy. Trybunał wskazał, że w większości sytuacji usługi transportowe świadczone nieodpłatnie na rzecz pracowników podlegają regulacjom artykułu 6(2)(b). Decyzja wyboru środka transportu (lub lokalizacji zamieszkania) leży bowiem w gestii pracowników, a udostępnienie im dodatkowej możliwości dojazdu do pracy służy jedynie ich potrzebom osobistym. Istnieją jednak sytuacje, w których usługi transportowe świadczone przez pracodawcę są jedyną możliwością dowozu pracowników do miejsca pracy (co miało miejsce w przedmiotowej sprawie). Wówczas, takie usługi służą celom prowadzonej przez pracodawcę działalności gospodarczej, a osobiste korzyści uzyskiwane przez pracowników mają znaczenie drugorzędne w stosunku do korzyści gospodarczych. Innymi słowy, w przypadku gdy charakter prowadzonej działalności wymusza na pracodawcy zapewnienie transportu jego pracownikom do lub z miejsca pracy, uważa się, że usługi przewozu wykonywane są jedynie na potrzeby związane z prowadzoną działalnością. Artykuł 6(2)(b) nie ma wówczas zastosowania.

Tut. organ pragnie również wskazać, iż jak wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług dla uznania, że świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność.

Wskazać tutaj należy, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje tegoż pojęcia.

Wykładnią pojęcia „odpłatność” (jako niezbędnego warunku dla uznania konkretnej czynności za podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług) zajmował się jednak wielokrotnie w swych orzeczenia Europejski Trybunał Sprawiedliwości.

I tak w wyroku w wyroku z dnia 8 marca 1988r. w sprawie A and P ETS stwierdził, iż czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem).

Tak więc należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie również nie będzie spełniony warunek odnoszący się do świadczenia usług za wynagrodzeniem.

W tym stanie rzeczy nieodpłatne świadczenie (opisanych we wniosku) usług przewozu na rzecz pracowników nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ww. ustawy o VAT.

W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Jak wykazano wyżej nieodpłatne świadczenie opisanych we wniosku usług przewozu na rzecz pracowników nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie nie wystąpi więc podatek należny.

Mając na względzie powyższe należy stwierdzić, że w opisanej we wniosku sytuacji Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do ewidencjonowania przedmiotowych czynności nieodpłatnego przekazania usług przewozu na rzecz pracowników za pomocą kasy rejestrującej.

Jak stanowi art. 106 ust. 7 ww. ustawy o VAT, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług, wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie.

Ponieważ w omawianym przypadku czynności nieodpłatnego przekazania usług przewozu na rzecz pracowników nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zatem nie ma podstaw do wystawienia faktury wewnętrznej (zgodnie z ww. przepisem art. 106 ust. 7 ustawy o VAT).

Mając na względzie powyższe, przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy, że nieodpłatne świadczenie (opisanych we wniosku) usług przewozu na rzecz pracowników nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz, że czynności te nie podlegają ewidencjonowaniu przy zastosowaniu kas rejestrujących jak również, że nie wymagają udokumentowania faktura wewnętrzną należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej.