INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2009 r. (data wpływu 13 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rejestracji dla celów podatku VAT – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rejestracji dla celów podatku VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Od 1 kwietnia 2008 r. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie obróbki drobiu. Usługi świadczone są w Norwegii. Rachunki wystawiane są dla odbiorcy, w tym odprowadzany jest podatek. Działalność gospodarczą Zainteresowana rozlicza ryczałtem ze stawką 5,5% i 8,5%. Korzystała ona ze zwolnienia od podatku od towarów i usług (wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie 50.000 zł). W miesiącu listopadzie Wnioskodawczyni przekroczyła kwotę 50.000 zł w związku z czym zgłosiła się do Urzędu Skarbowego aby zarejestrować się jako podatnik VAT czynny i składać deklarację VAT-7, wpisując w poz. 21 przychód ze świadczenia usług zwolnionych w Polsce, a opodatkowanych w Norwegii. W Urzędzie Skarbowym poinformowano Zainteresowaną, że nie ma potrzeby rejestracji jako podatnik podatku VAT czynny, gdyż dochody (przychód) w kraju zwolnione są od podatku. Wnioskodawczyni nadmieniła, że w Polsce nie osiąga żadnych dochodów, więc nie obowiązuje jej rejestracja płatnika podatku od towarów i usług oraz składanie deklaracji VAT-7 w systemie miesięcznym lub kwartalnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy Zainteresowana musi się rejestrować jako podatnik podatku VAT czynny...

Jeśli nie ma potrzeby rejestracji VAT to jakie czynności zgodnie z prawem ma ona wykonać...

Jakie czynności należy wykonać aby rejestracja była prawidłowa i zgodna z ustawą o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawczyni, w związku z przekroczeniem wartości sprzedaży (usługi) opodatkowanej powyżej 50.000 zł jest ona zobligowana do rezygnacji ze zwolnienia i obowiązana do zarejestrowania się jako podatnik podatku od towarów i usług oraz składania, w zależności od wyboru: deklaracji VAT-7 lub deklaracji VAT-7K.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jak stanowią powyższe przepisy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem świadczenia (określonym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które, w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ogólna reguła wyrażona w art. 27 ust. 1 ustawy stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługę – miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „ruchomy majątek rzeczowy”, jednak zdaniem tut. Organu, wszelkie czynności, które bezpośrednio dotyczą rzeczy ruchomych i oddziałują na nie bezpośrednio, zaliczyć należy do usług na ruchomym majątku rzeczowym. Tym samym, usługi świadczone przez Wnioskodawczynię są usługami na ruchomym majątku rzeczowym.

Od reguły wyrażonej w art. 27 ust. 1 ustawy, przewidziano szereg wyjątków, m.in. w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy, zgodnie z którym, w przypadku świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28.

W przypadku usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. c i d, świadczonych dla nabywcy, który podał wykonującemu te usługi numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane, miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi ten numer, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te zostały faktycznie wykonane – art. 28 ust. 7 ustawy.

Powyższe przepisy nie znajdują zastosowania w przedmiotowej sprawie, bowiem Norwegia nie jest państwem członkowskim wchodzącym w skład terytorium Wspólnoty (art. 2 pkt 4 ustawy).

Analiza treści złożonego wniosku w konfrontacji z przepisami art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d i art. 28 ust. 7 ustawy prowadzi do stwierdzenia, iż w odniesieniu do usług będących przedmiotem zapytania miejscem świadczenia, a tym samym miejscem opodatkowania, będzie miejsce, gdzie usługi te będą wykonywane, tj. terytorium Norwegii. Powyższe oznacza, iż usługi polegające na obróbce drobiu na terytorium Norwegii podlegają przepisom tam obowiązującym.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl ust. 9 powołanego artykułu, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju, które wykonuje Zainteresowana, nie wlicza się do wartości sprzedaży o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Zatem jeśli Zainteresowana wykonuje usługi na ruchomym majątku rzeczowym polegające na obróbce drobiu wyłącznie na terytorium Norwegii – niepodlegające opodatkowaniu na terenie kraju, to nie ma obowiązku dokonania zgłoszenia rejestracyjnego dla celów rozliczania podatku od towarów i usług.

Tut. Organ zwraca uwagę na zasadniczą różnicę między pojęciami „nie podlega opodatkowaniu” a „zwolniona od podatku”. Podkreśla się, iż pomimo identycznego skutku podatkowego dla podatnika podatku od towarów i usług (brak konieczności wykazania podatku należnego z tytułu świadczenia usług w deklaracji podatkowej) – pojęcia te nie są tożsame, a w rozpatrywanej sprawie ma miejsce sytuacja, w której przedmiotowa usługa nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.