INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 17 maja 2012 r. (data wpływu 22 maja 2012 r.), uzupełnionym w dniu 10 sierpnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 6 sierpnia 2012 r. znak ILPB1/415-533/12-2/AMN na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 8 sierpnia 2012 r., wniosek uzupełniono w dniu 10 sierpnia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca zwraca się z prośbą o interpretacje w zakresie opodatkowania ryczałtów wypłacanych sędziom za sędziowanie meczu. Wnioskodawca jest organizacją środowiskową, posiadającą osobowość prawną, działającą na podstawie Statutu, w środowisku młodzieżowym, ze szczególnym uwzględnieniem młodzieży akademickiej i pracowników szkół wyższych. Zgodnie z postanowieniami Statutu, celem Zainteresowanego jest m.in. upowszechnianie kultury fizycznej, podnoszenie sprawności fizycznej i polepszenie stanu zdrowia społeczności akademickiej oraz dzieci i młodzieży, rozwijanie sportu wyczynowego w środowisku akademickim i młodzieżowym, kształtowanie poczucia współodpowiedzialności za losy macierzystej organizacji, szkoły i środowiska, podtrzymywanie tradycji narodowej, rozwój świadomości narodowej i obywatelskiej, a także wychowywanie członków Związku zgodnie z tradycjami X, działanie na rzecz środowiska naturalnego, działanie na rzecz usprawniania i rehabilitacji osób niepełnosprawnych, działanie na rzecz wyrównywania szans młodzieży z rodzin o trudnej sytuacji życiowej, działanie na rzecz integracji europejskiej oraz rozwijania kontaktów współpracy między społeczeństwami, działania na rzecz organizacji wolontariatu, przeciwdziałanie patologiom społecznym, a w szczególności narkomanii, alkoholizmowi i nikotynizmowi zagrażającym środowiskom młodzieży uczącej się, działania na rzecz upowszechniania i ochrony wolności i praw człowieka oraz swobód obywatelskich, a także działania wspomagających rozwój demokracji. X realizuje powyższe cele m.in. poprzez prowadzenie powszechnych form kultury fizycznej, wdrążając nawyki czynnego wypoczynku oraz umiejętności jego organizowania, umożliwienie członkom uprawiania sportu zgodnie z ich zainteresowaniami i potrzebami, organizowanie życia sportowego i rekreacji, imprez międzyuczelnianych, obozów sportowych, szkoleniowych, świadczenie usług w zakresie kultury na rzecz uczelni i młodzieży szkolnej, uczestniczenie w imprezach zawodach sportowych w kraju i zagranicą.

W ramach swojej działalności organizuje różnego rodzaju zawody dla dzieci i młodzieży, w różnych dyscyplinach sportu, jedno lub wielodniowe. Na każdych zawodach zgodnie z regulaminem zawodów, musi być obecny sędzia sportowy. Sędziowie nie są pracownikami X, nie są z nimi zawierane żadne umowy cywilnoprawne na prowadzenie zawodów (sędziowanie). Sędziowie są najczęściej powoływani przez odpowiednie organy Związków - Kolegium Sędziów w danych Polskim lub okręgowym Związku np. koszykówki itd. Czasem jednak mecz sędziuje sędzia, który nie jest wyznaczany przez związek sportowy np. sędzia- asystent (w sytuacji, gdy wyznaczony sędzia z różnych przyczyn nie może przybyć na mecz). Na podstawie druku „wyznaczenie na zawody” otrzymanego od Kolegium Sędziów, sędzia delegowany jest do prowadzenia zawodów sportowych w odpowiedniej miejscowości i w określonym terminie. Ekwiwalent sędziowski określony jest w formie stawki według tabeli ustalonej przez Związek i uzależniony od tego, czy sędzia występuje w roli sędziego głównego, pomocniczego, delegata czy obserwatora. Jednorazowe wynagrodzenie przeważnie nie przekracza kwoty 200 zł.

Od kwoty wynagrodzenia brutto X jako płatnik pobiera z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust 9. Tak obliczony i pobrany podatek przez Wnioskodawcę jako płatnika jest przekazywany do urzędu skarbowego do 20 dnia miesiąca następnego po miesiącu w którym nastąpiła wypłata. Po roku podatkowym wystawiana jest Informacja PIT-11 i przekazywana do podatnika do końca lutego roku następnego.

W związku z uwagami zgłaszanymi przez sędziów co do różnorodności rozliczania w różnych klubach, (sędziowie sędziują mecze w różnych województwach) Wnioskodawca chce uzyskać informacje, czy prawidłowo nalicza podatek od osób fizycznych umniejszany o 20% koszty uzyskania przychodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca postępuje prawidłowo stosując do delegacji sędziowskich art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pobierając zaliczkę wg skali - art. 27 ust. 1 pomniejszając przychód o 20% kosztów uzyskania przychodu, choć najczęściej kwota wystawianego rachunku nie przekracza 200 zł...
2. Jak należy prawidłowo obliczyć podatek pobierany przez płatnika od wynagrodzenia sędziego, czy ryczałtowo zgodnie z art. 30 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bez kosztów uzyskania przychodów, czy na zasadach ogólnych zgodnie z art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględniając koszty uzyskania przychodów...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w niniejszej sprawie znajdzie zastosowanie sposób rozliczania delegacji zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca jest zdania, że nie ma zastosowania art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który mówi, że od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł - w wysokości 18% przychodu.

Analiza normy wyrażonej w przepisie art. 30 ust. 1 pkt 5a cytowanej ustawy wykazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce, gdy kwota należności określona w umowie nie przekracza 200 zł oraz umowa lub umowy zawarte są z osobą niebędącą pracownikiem płatnika.

Przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może mieć zastosowanie do dochodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2 i 5-9 cytowanej ustawy po spełnieniu wskazanych wyżej warunków. W opinii Wnioskodawcy powołanie na zawody sędziego, nie jest umową zawarta z klubem zainteresowanego, w tej sytuacji należy zastosować zasady ogólne zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2012 r poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, źródłem przychodów jest m.in. działalność wykonywana osobiście.

W myśl art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się m.in. przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł – w wysokości 18% przychodu.

Analiza normy prawnej wyrażonej w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce, gdy:

• umowa zawarta jest z osobą niebędącą pracownikiem płatnika,
• kwota należności z tytułu tej umowy nie przekracza 200 zł oraz
• wysokość należności wynika z umowy.
  
  

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że sędziowie nie są pracownikami Wnioskodawcy i nie są z nimi zawierane żadne umowy cywilnoprawne na prowadzenie zawodów (sędziowanie). Sędziowie są najczęściej powoływani przez odpowiednie organy Związków - Kolegium Sędziów w danym Polskim lub okręgowym Związku np koszykówki itd. Czasem jednak mecz sędziuje sędzia, który nie jest wyznaczany przez związek sportowy np. sędzia-asystent (w sytuacji, gdy wyznaczony sędzia z różnych przyczyn nie może przybyć na mecz). Na podstawie druku „wyznaczenie na zawody” otrzymanego od Kolegium Sędziów, sędzia delegowany jest do prowadzenia zawodów sportowych w odpowiedniej miejscowości i w określonym terminie. Ekwiwalent sędziowski określony jest w formie stawki według tabeli ustalonej przez Związek i uzależniony od tego, czy sędzia występuje w roli sędziego głównego, pomocniczego, delegata czy obserwatora. Jednorazowe wynagrodzenie przeważnie nie przekracza kwoty 200 zł.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż uregulowania zawarte w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mają zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy zostaną spełnione łącznie wszystkie przesłanki przewidziane tym przepisem.

W kontekście przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz dokonanej powyżej analizy przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, że w stosunku do ekwiwalentów wypłacanych sędziom nie zostaną spełnione wynikające z ww. przepisu przesłanki, bowiem sędziów otrzymujących przedmiotowe ekwiwalenty nie wiążą umowy z których wynikałaby ich wysokość, a ekwiwalenty te określone są w formie stawki według tabeli ustalonej przez Związek i uzależnione od tego, czy sędzia występuje w roli sędziego głównego, pomocniczego, delegata czy obserwatora.

W związku z powyższym, pomimo, że ekwiwalenty wypłacane sędziom mogą nie przekraczać kwoty 200 zł nie ma możliwości zastosowania do wypłacanych ekwiwalentów art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż wysokość wypłacanego ekwiwalentu nie wynika z zawartej umowy.

Wobec powyższego na Wnioskodawcy ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Stosownie do art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania niektórych przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 ustala się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Przepis art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obliguje płatników, o których mowa w art. 41, do przekazywania kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Zgodnie z art. 42 ust. 1a ww. ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (PIT-4R).

Natomiast stosownie do art. 42 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11).

Reasumując, w przedmiotowej sprawie, podatek pobierany przez Wnioskodawcę (płatnika) od wynagrodzeń sędziego należy obliczyć zgodnie z art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględniając koszty uzyskania przychodów. Tym samym, Wnioskodawca postępuje prawidłowo stosując do delegacji sędziowskich art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pobierając zaliczkę wg skali - zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - pomniejszając przychód o 20% kosztów uzyskania przychodu, choć najczęściej kwota wystawianego rachunku nie przekracza 200 zł.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.