INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 13.02.2009 r. (data wpływu 20.02.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie cesji wierzytelności - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20.02.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie cesji wierzytelności.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

E Spółka Akcyjna (dalej również jako E.) posiada 100% udziałów w innej Spółce (dalej jako Spółka). Spółka zamierza nabyć od E. własne udziały w celu ich umorzenia (umorzenie dobrowolne – określone w art. 199 Kodeksu spółek handlowych). Umorzenie będzie dokonywane w zamian za wynagrodzenie pieniężne.E i Spółka rozważają w sytuacji gdyby Spółka nie posiadała środków pieniężnych na zapłatę wynagrodzenia za nabywane w celu umorzenia udziały, dokonać w zamian cesji wierzytelności, jakie przysługują Spółce wobec innych podmiotów. Strony zastosowałyby więc określoną w art. 453 Kodeksu cywilnego instytucję datio in solutum (świadczenie w miejsce wypełnienia), zgodnie z którą jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy cesja wierzytelności dokonana w drodze datio in solutum podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych...

Zdaniem wnioskodawcy.

Zdaniem E., cesja wierzytelności dokonana w drodze datio in solutum nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Uzasadnienie

Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zm.) - dalej ustawa o PCC - zawiera w art. 1 ust. 1 zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

• umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
• umowy pożyczki,
• umowy darowizny,
• umowy dożywocia,
• umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
• ustanowienie hipoteki,
• ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
• umowy depozytu nieprawidłowego,
• umowy spółki;

Dokonanie przez Spółkę i E. cesji wierzytelności w zamian za zwolnienie zapłaty pieniędzy za umarzane akcje nastąpi w trybie art. 453 Kodeksu cywilnego, w myśl którego, jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa (jest to tzw. datio in solutum, świadczenie zamiast wypełnienia). Jej celem jest wygaśnięcie istniejącego pomiędzy stronami zobowiązania powstałego (z tytułu zaległości w zapłacie za umarzane udziały) poprzez spełnienie dłużnika świadczenia innego niż określone w treści pierwotnej umowy. Poprzez dokonanie cesji zobowiązanie Spółki wygasa tak, jakby wygasło przez zwykłe zapłatę wynagrodzenia za umarzane udziały.

Skoro więc datio in solutum nie zostało wskazane w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o PCC jako czynność podlegająca opodatkowaniu, należy uznać iż dokonana w takim trybie przez Spółkę cesja wierzytelności na rzecz E. nie rodzi więc obowiązku zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Stanowisko powyższe potwierdzili również:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w indywidualnej interpretacji z dnia 2 czerwca 2008 r., sygn. IBPB2/436-53/08/MZ;
• Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w indywidualnej interpretacji z dnia 21 grudnia 2007 r., sygn. ITPB1/436-33/07/MK;

• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w decyzji z dnia 18 stycznia 2006 r., sygn. 1401/FL.4307/14a-18/05/JL.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.