INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 13.02.2009 r. (data wpływu 09.03.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w 2009 roku i w latach następnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09.03.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w 2009 roku i w latach następnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest obywatelem Polski, który w dniu 4 stycznia 2009 r. wyjechał z Polski w celu wykonywania pracy na rzecz brytyjskiej spółki. Do końca 2008 r. Wnioskodawca był traktowany jako osoba mająca miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce, tj. jako osoba podlegająca opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Polsce. Wnioskodawca przebywa w roku 2009 oraz latach następnych na terytorium Wielkiej Brytanii w celu świadczenia pracy na rzecz brytyjskiej spółki, z którą podpisał umowę o pracę. Brytyjska umowa zawarta jest na czas nieokreślony. Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie bezpośrednio od brytyjskiej spółki, a jego składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne są opłacane w Wielkiej Brytanii. Wnioskodawcy w Wielkiej Brytanii towarzyszy żona oraz dwoje dzieci (w wieku lat 2 oraz 4 miesiące). Wnioskodawca od 4 stycznia 2009 r. i kolejnych latach oddelegowania nie będzie przebywał w Polsce z wyjątkiem krótkotrwałych podróży turystycznych. Szacowany czas pobytu w Polsce w roku 2009 to 20 dni. Ponadto jest właścicielem dwóch lokali mieszkalnych położonych w K. W jednym z mieszkań mieszka Jego matka, w drugim prawdopodobnie zamieszka szwagier. Podczas pobytu w Wielkiej Brytanii mieszkania te nie będą dla Niego stale dostępne. Wnioskodawca w Wielkiej Brytanii osobiście wynajmuje mieszkanie oraz opłaca z własnych środków wszystkie koszty związane z utrzymaniem wynajmowanego lokalu. W Wielkiej Brytanii Wnioskodawca będzie uznawany za osobę mająca miejsce zamieszkania dla celów podatkowych, podlegającą tam opodatkowaniu od całości swoich dochodów uzyskanych w 2009 r. W związku z tym, Wnioskodawca złoży zgłoszenie aktualizacyjne NIP-3 do swojego Urzędu Skarbowego wskazując w nim brytyjski adres jako swoje miejsce stałego zamieszkania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Mając na uwadze przedstawiony powyżej stan faktyczny, Wnioskodawca wnosi o udzielenie informacji, czy zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce w roku 2009 i w latach następnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z regulacja zawartą w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. osoby fizyczne, jeżeli nie mają miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce (tj. obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów/przychodów osiąganych na terytorium Polski). Osoby posiadające miejsce zamieszkania podlegają opodatkowaniu od całości swoich dochodów. Natomiast za osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce, zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Polski dłużej nić 183 dni w roku podatkowym.
   
   

W myśl powyższego przepisu, Wnioskodawca uważa, że aby można było mówić o podleganiu nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu przez konkretnego podatnika, musi on posiadać na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych lub też czas pobytu danej osoby na terytorium Polski powinien przekroczyć 183 dni w ciągu roku podatkowego.

Według Wnioskodawcy od 4 stycznia 2009 r. Jego centrum interesów ekonomicznych znajduje się w Wielkiej Brytanii, gdyż przebywa On w tym kraju i wykonuje tam pracę. Wnioskodawca podkreśla, że cały Jego dochód otrzymywany jest od brytyjskiej spółki i należny jest za pracę wykonywaną w Wielkiej Brytanii, zatem jest to dochód osiągnięty z brytyjskiego źródła. W okresie świadczenia pracy dla brytyjskiego podmiotu pozostawione w Polsce mieszkania nie będą dla Wnioskodawcy dostępne. W związku z powyższym, centrum interesów ekonomicznych usytuowane jest na terenie Wielkiej Brytanii. Wnioskodawca objęty jest ubezpieczeniami społecznymi w Wielkiej Brytanii oraz brytyjskim ubezpieczeniem zdrowotnym.

Wnioskodawca analizując położenie centrum interesów osobistych zauważa, iż Jego rodzina zamieszkuje razem z Nim w Wielkiej Brytanii. Ponadto, Wnioskodawca należy do organizacji społecznych w Wielkiej Brytanii. Według Wnioskodawcy, fakt spędzania większości roku na terenie Wielkiej Brytanii oraz zamieszkanie rodziny wraz z Nim w Wielkiej Brytanii przesądza o ulokowaniu tam Jego centrum interesów osobistych.

Biorąc pod uwagę powyższe Wnioskodawca stwierdza, iż pierwszy warunek z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest spełniony, a zatem na tej podstawie Wnioskodawca uważa, że nie może zostać uznany za osobę posiadającą miejsce zamieszkania w Polsce.

Jeżeli chodzi o długość oraz częstotliwość przebywania przez Wnioskodawcę w Polsce, to w roku 2009 pobyt ten nie przekroczy 183 dni. Wnioskodawca nie będzie spędzał w Polsce weekendów, przewiduje jedynie krótki urlop. W roku 2009 będzie przebywał na terytorium Polski sporadycznie, tym samym również druga przesłanka, na podstawie której określa się miejsce zamieszkania w Polsce dla celów podatkowych, nie zostanie zdaniem Wnioskodawcy w Jego przypadku spełniona, gdyż spędzi w Polsce w roku 2009 około 20 dni. Większą część roku (345) będzie przez Niego spędzona w Wielkiej Brytanii.

W świetle powyższego, Wnioskodawca uważa, iż od początku roku 2009, a także kolejnych latach, jeśli okoliczności faktyczne dotyczące Wnioskodawcy pozostaną analogiczne jak w roku 2009, to powinien zostać uznany za osobę nieposiadającą miejsca zamieszkania w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ ośrodek Jego interesów życiowych znajduje się w Wielkiej Brytanii, a Jego pobyt na terytorium Polski nie przekroczy 183 dni.

Zdaniem Wnioskodawcy w związku z powołanym wyżej stanem faktycznym w świetle art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powinien podlegać w 2009 r., a także w latach następnych, podczas których będzie przebywał za granicą, ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, a zatem powinien opłacać podatki w Polsce wyłącznie od dochodów osiągniętych ze źródeł położonych na jej terytorium. Natomiast dochód osiągnięty z pracy wykonywanej poza terytorium Polski (tj. w Wielkiej Brytanii) nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego oraz zdarzenia przyszłego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. t. j. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2007 r., obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy) podlegają w Polsce osoby fizyczne jeśli mają miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne nie posiadające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 4a tej ustawy stanowi, iż wymieniony wyżej przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczypospolita Polska.

Stosownie do art. 4 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U z 2006 r. Nr 250, poz. 1840), podpisanej w Londynie dnia 20.07.2006 r., która weszła w życie w dniu 27.12.2006 r., określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże, określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

Definicja ta odnosi się zatem bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, iż w dniu 4 stycznia 2009r. Wnioskodawca wyjechał z Polski w celu wykonywania pracy na rzecz brytyjskiej spółki . Wnioskodawca przebywa w roku 2009 oraz latach następnych na terytorium Wielkiej Brytanii w celu świadczenia pracy na rzecz brytyjskiej spółki, z którą podpisał umowę o pracę. Brytyjska umowa zawarta jest na czas nieokreślony. Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie bezpośrednio od brytyjskiej spółki, a jego składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne są opłacane w Wielkiej Brytanii. Wnioskodawcy w Wielkiej Brytanii towarzyszy żona oraz dwoje dzieci (w wieku lat 2 oraz 4 miesiące). Wnioskodawca od 4 stycznia 2009 r. i kolejnych latach oddelegowania nie będzie przebywał w Polsce z wyjątkiem krótkotrwałych podróży turystycznych. Szacowany czas pobytu w Polsce w roku 2009 to 20 dni. Ponadto jest właścicielem dwóch lokali mieszkalnych położonych w K. W jednym z mieszkań mieszka Jego matka, w drugim prawdopodobnie zamieszka szwagier. Podczas pobytu w Wielkiej Brytanii mieszkania te nie będą dla Niego stale dostępne. Wnioskodawca w Wielkiej Brytanii osobiście wynajmuje mieszkanie oraz opłaca z własnych środków wszystkie koszty związane z utrzymaniem wynajmowanego lokalu. Wnioskodawca złoży zgłoszenie aktualizacyjne NIP-3 do swojego Urzędu Skarbowego wskazując w nim brytyjski adres jako swoje miejsce stałego zamieszkania.

Reasumując, w roku 2009 oraz w latach następnych, o ile nie ulegną zmianie okoliczności wynikające z przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawca podlega w Rzeczypospolitej Polskiej ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiągniętych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny, różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.