INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2009r. (data wpływu do tut. Biura 27 stycznia 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na remonty maszyn – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 stycznia 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na remonty maszyn.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Remonty maszyn (środków trwałych), które Spółka posiada w jej parku maszynowym są wartościowo wysokie (mogą osiągać wartości powyżej 50 000 zł) i w istotny sposób mogą wpłynąć na rzetelne i jasne przedstawienie sytuacji majątkowej i finansowe oraz wynik finansowy jednostki.

Z tego względu firma podjęła decyzję o rozliczaniu kosztów remontów w czasie (okres przekraczający rok obrotowy) na gruncie prawa bilansowego z zachowaniem zasady ostrożności. Sposób takiego rozliczania został zapisany w polityce rachunkowości Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty remontów rozliczane w czasie bilansowo na podstawie przyjętych zasad polityki rachunkowości Spółka może rozliczać w czasie również dla celów podatkowych...

Zdaniem wnioskodawcy:

W świetle prawa podatkowego, koszty remontów zaliczane są do kosztów pośrednich, czyli kosztów których nie można powiązać z osiągnięciem konkretnego przychodu. Koszty pośrednie zalicza się do przychodów w dacie ich poniesienia, przy czym jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a podatnik nie ma możliwości określenia, jak ich część dotyczy danego roku podatkowego, wówczas stanowią one koszt podatkowy proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą – art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo na dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu (w przypadku braku faktury albo rachunku) – art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawych.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż podatnik poniesie wydatki związane z remontami środków trwałych i bilansowo będzie rozliczał je w czasie w kilku latach podatkowych – stosownie do zasad wynikających z polityki rachunkowości. Jeśli zatem Spółka, dla celów bilansowych rozliczy koszty remontów w ciągi kilku lat, co oznacza, iż wydatki te dotyczą kilku lat, więc Spółka powinna je zaliczać do kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do tego okresu. Zasada ta wynika z powołanego wcześniej art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefan Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.