Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/415-146/13-2/MD
z 20 maja 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, reprezentowanego przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2013 r. (data wpływu 27 lutego 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego w przypadku sprzedaży mięsa wieprzowego pochodzącego z trzody chlewnej z własnej hodowli – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego w przypadku sprzedaży mięsa wieprzowego pochodzącego z trzody chlewnej z własnej hodowli.

W przedmiotowym wniosku zostało przestawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 12,25 ha. Przedmiotem działalności rolniczej jest uprawa zbóż i chów trzody chlewnej (ok. 300 sztuk). W., w hali należącej do Stowarzyszenia Handlowców, Wnioskodawca ma możliwość wynajęcia stoiska spełniającego wszelkie wymogi sanitarne.

Na powyższym stoisku Wnioskodawca zamierza sprzedawać mięso wieprzowe pochodzące wyłącznie z Jego hodowli. Ubój wyhodowanej przez Wnioskodawcę trzody chlewnej będzie miał miejsce w przedsiębiorstwie specjalizującym się w uboju zwierząt rzeźnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż mięsa wieprzowego na stoisku poza miejscem zamieszkania, pochodzącego z własnej hodowli, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, detaliczna sprzedaż mięsa wieprzowego, pochodzącego z własnej hodowli, korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 71 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), wolne od podatku dochodowego są dochody ze sprzedaży produktów roślinnych i zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy lub hodowli, niestanowiących działów specjalnych produkcji rolnej, przerobionych sposobem przemysłowym, jeżeli przerób polega na kiszeniu produktów roślinnych lub przetwórstwie mleka albo na uboju zwierząt rzeźnych i obróbce poubojowej tych zwierząt, w tym również na rozbiorze, podziale i klasyfikacji mięsa.

Wnioskodawca wskazuje, iż prowadzi gospodarstwo rolne. Podstawową cechą działalności rolniczej jest uzyskiwanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzących z uprawy (produkty roślinne), chowu lub hodowli (produkty zwierzęce). Powyższe oznacza, że wszelkie produkty działalności rolniczej powstają wyłącznie na skutek działania normalnych biologicznych procesów wzrostu.

W ocenie Wnioskodawcy, produkcja zwierzęca obejmuje takie czynności, jak: hodowla trzody chlewnej, ubój tuczników wraz z rozbiórką poubojową włącznie. Wnioskodawca podkreśla, iż zamierza dokonywać sprzedaży detalicznej wyłącznie nieprzetworzonych produktów zwierzęcych pochodzących z własnej hodowli trzody. Tym samym, planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż będzie podlegała zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), co do zasady dotyczą opodatkowania wszelkich dochodów osób fizycznych. Jednakże przepisów tej ustawy, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalnością rolniczą w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego, oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost wynoszą co najmniej:

1. miesiąc – w przypadku roślin,
2. 16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalistycznego gęsi lub kaczek,
3. 6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt

- licząc od dnia nabycia.

W myśl ust. 3 art. 2 ww. ustawy, działami specjalnymi produkcji rolnej są natomiast: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Z treści art. 21 ust. 1 pkt 71 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że wolne od podatku dochodowego są dochody ze sprzedaży produktów roślinnych i zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy lub hodowli, niestanowiących działów specjalnych produkcji rolnej, przerobionych sposobem przemysłowym, jeżeli przerób polega na kiszeniu produktów roślinnych lub przetwórstwie mleka albo na uboju zwierząt rzeźnych i obróbce poubojowej tych zwierząt, w tym również na rozbiorze, podziale i klasyfikacji mięsa.

Z powołanych przepisów wynika, że wyłączona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest działalność rolnicza ściśle określona w ustawie, natomiast sprzedaż produktów roślinnych i zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy lub hodowli przerobionych sposobem przemysłowym podlega opodatkowaniu chyba, że przerób odbywa się wyłącznie w sposób określony w art. 21 ust. 1 pkt 71 tej ustawy.

W świetle powyżej przedstawionych regulacji prawnych – na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego – uznać należy, iż prowadzona przez Wnioskodawcę produkcja mięsa wieprzowego, pochodzącego z trzody chlewnej własnej hodowli, nie stanowi działów specjalnych produkcji rolnej. Przedmiotowa produkcja nie stanowi również działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z powołanego powyżej przepisu art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika bowiem, iż działalnością rolniczą jest m.in. działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym). Oznacza to, iż przychód uzyskany ze sprzedaży mięsa (po uboju i obróbce poubojowej trzody chlewnej) nie podlega wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego w przypadku produkcji i sprzedaży mięsa (po jego rozbiorze i podziale) pochodzącego z hodowli trzody chlewnej we własnym gospodarstwie rolnym – zastosowanie będzie miało zwolnienie podatkowe zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 71 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż przychód uzyskany ze sprzedaży mięsa wieprzowego, pochodzącego z własnej hodowli, korzysta ze zwolnienia w podatku dochodowym, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 71 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.