INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2009 r. (data wpływu 1 czerwca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 lipca 2009 r. (data wpływu 3 sierpnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania oprocentowanej umowy pożyczki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania oprocentowanej umowy pożyczki. Z uwagi na to, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, tutejszy organ pismem z dnia 24 lipca 2009 r. wezwał Spółkę o uzupełnienie tego wniosku i dokonanie wymaganej opłaty. W dniu 31 lipca 2009 r. uiszczono należną opłatę, a w dniu 3 sierpnia 2009 r. uzupełniono wniosek w wymaganym zakresie.

W przedmiotowym wniosku i w jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka w październiku 2008 r. udzieliła pożyczki spółce z o.o. Pożyczka zostanie spłacona po upływie 12 miesięcy, tj. w październiku 2009 r. wraz z należnymi odsetkami. Wspólnicy Spółki są również udziałowcami w spółce będącej pożyczkobiorcą. Spółka w przedmiocie działalności nie ma wyodrębnionych usług pośrednictwa finansowego, udzieliła pożyczki po raz pierwszy, ale nie zastrzega, iż jest to działanie przypadkowe. Czynność udzielenia pożyczki może się powtórzyć kilkakrotnie, jednakże tylko w stosunku do jednego podmiotu, tj. ww. spółki z o.o. Zarówno pożyczkodawca jak i pożyczkobiorca są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Spółka z o.o. (pożyczkobiorca) po podpisaniu umowy pożyczki złożyła deklarację PCC-3 i zapłaciła 2% podatek od czynności cywilnoprawnych. W związku z powyższym u Wnioskodawcy powstała wątpliwość związana z konkurencyjnością ustawy o podatku od towarów i usług i ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Pismem uzupełniającym Spółka wskazała, iż czynność udzielenia pożyczki, której dotyczy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, została sklasyfikowana wg grupowania PKWiU 65.22.10-00.90 „usługi udzielania pożyczek świadczona poza systemem bankowym pozostałe”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wspomniane w stanie faktycznym pożyczka i należne od niej odsetki, podlegają przepisom wskazanym przez ustawę o PCC czy ustawę o VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ Spółka jest czynnym podatnikiem VAT, od wszelkich czynności dostawy lub świadczenia usług jest zobowiązana naliczyć podatek. Biorący pożyczkę powinien być zwolniony od podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) tej ustawy, podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy pożyczki. Jednocześnie w art. 2 pkt 4 tej ustawy wprowadzono wyjątek, zgodnie z którym nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytuł dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Przepis ten uzależnia zatem opodatkowanie lub zwolnienie od podatku od czynności cywilnoprawnych od wystąpienia określonej sytuacji w podatku od towarów i usług.

Interpretacja niniejsza dotyczy opisanego stanu faktycznego w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. Wniosek Spółki w zakresie podatku od towarów i usług stanowi przedmiot odrębnej interpretacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 roku o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zm.), umowa pożyczki podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

W ustawie przewidziano jednak sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:

• umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
• umowy spółki i jej zmiany,
• umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

W interpretacji indywidualnej z dnia 21 sierpnia 2009 r. dotyczącej podatku od towarów i usług Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów uznał, że w przedstawionym stanie faktycznym przedmiotowa usługa korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W związku z tym, mając na uwadze wyżej wskazane przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych uznać należy, że pożyczka udzielona przez Spółkę, stosownie do art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.