INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Agencji Mieszkaniowej przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2009r. (data wpływu do tut. Biura 22 maja 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu przez Agencję Mieszkaniową wydatków na naprawy, poniesionych przez najemców lokali mieszkalnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 maja 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu przez Agencję Mieszkaniową wydatków na naprawy, poniesionych przez najemców lokali mieszkalnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

jest państwową jednostką organizacyjną posiadającą osobowość prawną, powołaną na mocy art. 8 ustawy z dnia 22 czerwca 1995r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2005r. Nr 41, poz. 398 ze zm.). Zgodnie z art. 14 ust. 1 i 2 ww. ustawy Agencja gospodaruje nieruchomościami, w stosunku do których wykonuje prawo własności i inne prawa rzeczowe w imieniu i na rzecz Skarbu Państwa. Szczegółowe zasady gospodarowania lokalami mieszkalnymi przez Agencję Mieszkaniową określa rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 13 czerwca 2005r. (Dz. U. Nr 116, poz. 975). W myśl § 7 i 8 ww. rozporządzenia osoba posiadająca tytuł prawny do lokalu mieszkalnego może, za zgodą dyrektora Oddziału Regionalnego, dokonać we własnym zakresie napraw w tym lokalu, zaś Oddział Regionalny zwraca tej osobie koszty napraw określone na podstawie kosztorysu inwestorskiego stoi na stanowisku, że zwrot kwoty w formie ryczałtu będzie odpowiedni w zakresie dokonywanych napraw. Zgodnie z umową o wykonanie napraw w lokalu mieszkalnym, zawartą pomiędzy (zwaną Agencją) a osobą posiadającą tytuł prawny (zwaną użytkownikiem lokalu) - zgodnie z decyzją o prawie zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym - Agencja wyraża zgodę dla Użytkownika lokalu na wykonanie napraw obciążających Agencję (szczegółowy zakres robót przedstawiają, stanowiące integralną część umowy: protokół typowania robót, kosztorys inwestorski dla robót, minimalne wymagania techniczne, jakościowe i użytkowe w odniesieniu do planowanych do wbudowania materiałów i urządzeń) oraz zobowiązuje się do zwrotu kosztów poniesionych przez Użytkownika lokalu z tytułu ww. napraw wyłącznie w zakresie objętym niniejszą umową i kosztorysem inwestorskim. Wysokość podlegających zwrotowi kosztów napraw nie jest związana ze sposobem wykonania napraw (tj. nie ma znaczenia, czy najemca osobiście wykonuje roboty, czy też zleca je odpłatnie wyspecjalizowanym firmom), jak również najemca nie jest zobligowany do udokumentowania wysokości faktycznie poniesionych kosztów napraw (robocizna, zakup materiałów itp.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wypłacony najemcy - na podstawie § 7 i 8 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 13 czerwca 2005r., zwrot kosztów napraw, wykonanych w lokalu mieszkalnym stanowi przychód z innych źródeł a Agencja Mieszkaniowa jest zobowiązana do wystawienia informacji o przychodach z innych źródeł PIT-8C...

Zdaniem wnioskodawcy, stosownie do przepisu art. 9 ust. 1 i 2 ww. ustawy opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 cytowanej ustawy źródłem przychodu są inne źródła. Są nimi w szczególności: zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, z wyjątkiem alimentów na rzecz dzieci, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody, i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach. Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie których mamy do czynienia z przyrostem mienia, osiągniętym przysporzeniem majątkowym. Tak więc, podstawą uzyskiwania przychodów z innych źródeł mogą być tylko takie czynności, w wyniku których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe. Zwrot kosztów napraw poniesionych przez najemców w zajmowanych lokalach mieszkalnych zdaniem wnioskodawcy nie mieści się w pojęciu przychodu w rozumieniu w art. 11 ust. 1, w związku z art. 20 ust. 1. W świetle przytoczonych przepisów mając na uwadze interpretację ogólną Ministerstwa Finansów sygnatura DD3/033/33/KDJ/09/209 z dnia 17 marca 2009r., wnioskodawca uznaje, że wypłacony osobie fizycznej zwrot kosztów napraw w zajmowanym lokalu mieszkalnym nie stanowi dla tej osoby dochodu i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie powoduje przysporzenia majątkowego po stronie najemców, lecz jest tylko refundacją poniesionych wcześniej nakładów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy wynika natomiast, że jednym ze źródeł przychodów są „inne źródła”. Za przychody z innych źródeł, zgodnie z dyspozycją art. 20 ust. 1 ustawy uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Przedstawiony katalog jest katalogiem otwartym, o czym świadczy użycie sformułowania „w szczególności”. Oznacza to, że o przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Istota bowiem przychodu podatkowego polega właśnie na tym, że ma on charakter trwałego przysporzenia w majątku podatnika.

Zgodnie z art. 42a osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru (PIT-8C) o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 13 czerwca 2005r. (Dz. U. z 2005r. Nr 116, poz. 975) w sprawie gospodarowania lokalami mieszkalnymi przez Agencję Mieszkaniową, Agencja dysponuje lokalami mieszkalnymi:

1. stanowiącymi własność Skarbu Państwa, przekazanymi Agencji przez Ministra Obrony Narodowej;
2. pozyskanymi od spółdzielni mieszkaniowych i towarzystw budownictwa społecznego;
3. pozyskanymi w drodze umowy najmu, leasingu albo innej umowy cywilnoprawnej;
4. pozyskanymi w drodze darowizny, spadku albo zapisu.
   
   

W myśl § 2 ust. 3 pkt 3 gospodarowanie lokalami mieszkalnymi, o których mowa w ust. 1, polega w szczególności m.in. na zasiedlaniu i zwalnianiu lokali mieszkalnych, kwater funkcyjnych, kwater zastępczych i kwater internatowych.

Zgodnie natomiast z § 7 ust. 1 ww. rozporządzenia przekazanie lokalu mieszkalnego, kwatery funkcyjnej, kwatery zastępczej i kwatery internatowej następuje po wykonaniu napraw obciążających Agencję w zakresie określonym w § 9 ust. 1. Jednakże w myśl § 8 ust. 1 rozporządzenia osoba posiadająca tytuł prawny do zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym może za zgodą dyrektora oddziału regionalnego wykonać naprawy, o których mowa w § 7 ust. 1, we własnym zakresie. Koszt tych napraw, uwzględniający podatek VAT, ustala dyrektor oddziału regionalnego w formie pisemnej na podstawie kosztorysu inwestorskiego sporządzonego zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 18 maja 2004r. w sprawie określenia metod i podstaw sporządzania kosztorysu inwestorskiego, obliczania planowanych kosztów prac projektowych oraz planowanych kosztów robót budowlanych określonych w programie funkcjonalno-użytkowym (Dz. U. Nr 130, poz. 1389). Termin wykonania napraw oraz sposób rozliczenia nakładów z tego tytułu określa się w umowie zawartej przed rozpoczęciem prac między dyrektorem oddziału regionalnego a osobą posiadającą tytuł prawny do zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym.

Przenosząc powyższe uregulowania na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że zwracane użytkownikom lokali przez Oddział koszty napraw, określone na podstawie kosztorysu inwestorskiego nie stanowią przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Zwrot najemcom wydatków poniesionych na naprawy nie stanowi przysporzenia majątkowego i z tego względu stanowi zdarzenie obojętne pod względem prawnopodatkowym. Jeżeli bowiem sama przeprowadziłaby naprawy (do czego, zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, jest zobowiązana), to świadczenie takie byłoby zdarzeniem obojętnym podatkowo dla użytkowników lokali. Tym samym przeprowadzenie tych prac nie bezpośrednio przez Agencję, lecz przez samych najemców oraz wypłata środków, stanowiąca zwrot poniesionych nakładów, nie stanowi przychodu z innych źródeł określonego w art. 10 ust. 1 pkt 9, w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie ma zatem podstaw prawnych i faktycznych do kwalifikowania otrzymanego przez podatników zwrotu nakładów poniesionych na naprawy wykonane w lokalach mieszkalnych jako przychodu z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ze względu na to, że nie ma on cech przychodu.

Reasumując, na która dokonała zwrotu poniesionych wydatków na naprawy nie ciąży obowiązek sporządzenia i przekazania podatnikowi oraz właściwemu organowi podatkowemu informacji PIT-8C o wysokości uzyskanego przychodu, w terminie i na zasadach określonych w art. 42a ww. ustawy, bowiem jak wykazano powyżej zwrot ww. kosztów najemcom lokali, nie stanowi dla nich przychodu podlegającego opodatkowaniu. Zatem stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe.

Ponadto należy dodać, że bez wpływu na powyższe rozstrzygnięcie pozostaje stanowisko Ministerstwa Finansów wyrażone w piśmie z dnia 17 marca 2009r., Znak: DD3/033/33/KDJ/09/209. Dotyczy ono bowiem innego stanu faktycznego niż przedstawiony we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.