INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2009 r. (data wpływu 24 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku przy nabyciu samochodu osobowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 czerwca 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku przy nabyciu samochodu osobowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dochody uzyskiwane przez Pana w ciągu roku kalendarzowego pochodzą z działów specjalnych produkcji rolnej (ok. 7%) i dzierżawy nieruchomości gruntów (ok. 93%). Dochód z działów specjalnych produkcji rolnej jest ustalony zgodnie z art. 24 ust. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochody z dzierżaw uzyskuje Pan jako osoba fizyczna na podstawie podpisanych umów dzierżawy. Dochody z tytułu dzierżaw opodatkowane są na zasadach ogólnych zgodnie z art. 26 i art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dzierżawę prowadzi Pan od 1992 r. Na wydzierżawionych gruntach i nieruchomościach prowadzona jest działalność gospodarcza w postaci targowiska, pawilonów handlowych, skupu złomu, makulatury oraz handlu odzieżą używaną. W celu prawidłowego ustalenia dochodu, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku prowadzi Pan podatkową księgę przychodów i rozchodów. W związku w wielkością przychodów jest Pan podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi ewidencję VAT. W marcu 2009 r. zakupił Pan samochód osobowy w celu sprawniejszego kontaktu z dzierżawcami. Kontakt ten polega na doglądaniu powierzonego im mienia, doręczaniu faktur VAT i odbiorze należnych opłat, interwencji w przypadku awarii i bieżących napraw. Samochód zostanie wpisany do ewidencji środków trwałych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanej sytuacji przysługuje Panu prawo do odliczenia dopuszczalnej części podatku naliczonego VAT od zakupionego samochodu osobowego, zaliczonego do środków trwałych...

Pana zdaniem, w opisanej sytuacji jako podatnikowi podatku od towarów i usług, przysługuje Panu prawo do odliczenia ustawowego podatku naliczonego zapłaconego w cenie zakupionego samochodu osobowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługobiorców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że dzierżawa wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy dzierżawy mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 powołanej ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i ust. 19 oraz art. 124. W myśl ust. 2 pkt 1 lit. a przywołanego artykułu kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione warunki wynikające z ww. artykułu: odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Podstawową zasadą dla realizacji prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jest istnienie związku tego podatku z czynnościami opodatkowanymi.

W myśl art. 86 ust. 3 cyt. ustawy w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Biorąc pod uwagę brzmienie przytoczonych przepisów, jak i przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, iż w przypadku nabycia samochodu osobowego do prowadzonej działalności związanej z dzierżawą gruntów i nieruchomości podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku od towarów i usług w ograniczonym zakresie, tj. 60% kwoty określonej w fakturze – nie więcej jednak niż 6.000 zł, o ile towar ten będzie wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu i nie zachodzą wyłączenia, o których mowa w art. 88 ustawy o podatku od towarów i uslug.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.