INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23.06.2009 r. (data wpływu 25.06.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe powstałe w trakcie trwania związku małżeńskiego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe powstałe w trakcie trwania związku małżeńskiego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Były mąż Wnioskodawczyni Adam M. prowadził jednoosobową działalność gospodarczą „P” od 2001 r. do 05.08.2005 r. Ze względu na fakt, iż Wnioskodawczyni była ofiarą przemocy w rodzinie - po wielu latach dręczenie jej i dziecka zdecydowała się na rozwód, który został orzeczony w dniu 24.07.2008 r. przez Sąd Okręgowy Wydział Cywilny. Rozwód został orzeczony z wyłącznej winy byłego męża, z nakazem jego eksmisji z wspólnie zajmowanego lokalu. Obecnie toczy się sprawa o pozbawienie praw rodzicielskich byłego męża do ich dziecka, sprawa karna o przemoc w rodzinie (która czeka na termin pierwszej rozprawy), a także inne sprawy karne związane z dręczeniem Wnioskodawczyni. W czasie podjęcia działań przez Wnioskodawczynię w celu złożenia wniosku o podział majątku wspólnego okazało się, że były mąż posiada bliżej nie określone jednak bardzo duże zadłużenie w urzędzie skarbowym. W urzędzie odmówiono Wnioskodawczyni udzielenia informacji o kwocie zadłużenia. Wnioskodawczyni dodała, iż dowiedziała się, że zgodnie z art. 26 Ordynacja podatkowa podatnik odpowiada całym swoim majątkiem za wynikające ze zobowiązań podatkowych podatki. Zgodnie zaś z art. 29 § 1 Ordynacja podatkowa w przypadku osób pozostających w związku małżeńskim odpowiedzialność ta obejmuje majątek odrębny podatnika, a także majątek wspólny podatnika i jego małżonka.

Wnioskodawczyni nadmienia, że zgłosiła u komornika sprawę alimentów a także wniosek o wykonanie eksmisji.

Wnioskodawczyni doprecyzowała, że w 1996 r. zawarła związek małżeński ze swoim byłym mężem i od tego roku między nimi istniała wspólność majątkowa małżeńska.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z faktem powstania rozdzielności majątkowej pomiędzy Wnioskodawczynią a byłym mężem w dniu 24.07.2008 r. (wyrok prawomocny z dnia 30.12.2008 r.) obecnie Wnioskodawczyni ponosi odpowiedzialność swoim majątkiem za zobowiązania podatkowe ciążące na byłym mężu z tytułu prowadzenia przez niego działalności gospodarczej w latach 2001 – 2005 ...

Zdaniem Wnioskodawczyni nie powinna ona ponosić odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe byłego męża przede wszystkim ze względu na fakt, że o zobowiązaniach tych nie wiedziała i nie miała możliwości uzyskania o tym informacji. Wnioskodawczyni dodaje, iż zobowiązania powstały wbrew jej woli i wiedzy. Zgodnie z art. 41 § 2 Kodeksu cywilnego jeżeli małżonek zaciągnął zobowiązania bez zgody drugiego małżonka, albo zobowiązanie jednego z małżonków nie wynika z czynności prawnej, wierzyciel może żądać zaspokojenia z majątku osobistego dłużnika, wynagrodzenia za pracę lub z dochodów uzyskanych przez dłużnika z innej działalności zarobkowej (…), a jeżeli wierzytelność powstała w związku z prowadzeniem przedsiębiorstwa, że z przedmiotów majątkowych wchodzących w skład przedsiębiorstwa. Co więcej zgodnie z art. 5 Kodeksu cywilnego nie można czynić ze swojego prawa użytku, który był sprzeczny ze społecznym gospodarczym przeznaczeniem tego prawa lub z zasadami współżycia społecznego. Takie działanie lub zaniechanie uprawnionego nie jest uważane za wykonanie prawa i nie korzysta z ochrony.

Według Wnioskodawczyni nie powinna ona odpowiadać za zobowiązania byłego męża ani teraz ani w przyszłości.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje.

Stosownie do art. 29 § 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) odpowiedzialność majątkowa osób pozostających w związku małżeńskim obejmuje majątek odrębny podatnika oraz majątek wspólny podatnika i jego małżonka, chyba że przed powstaniem zobowiązań nastąpiło ograniczenie, zniesienie, wyłączenie lub ustanie wspólności majątkowej małżonków.

Natomiast w przypadku ustania związku małżeńskiego w następstwie rozwodu czy unieważnienia oraz w przypadku separacji odpowiedzialność małżonka podatnika określa art. 110 Ordynacji.

Zgodnie z art. 110 § 1 Ordynacja podatkowa rozwiedziony małżonek podatnika odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z byłym małżonkiem za zaległości podatkowe z tytułu zobowiązań podatkowych powstałych w czasie trwania wspólności majątkowej, jednakże tylko do wysokości wartości przypadającego mu udziału w majątku wspólnym.

Zawarte w art. 110 § 2 Ordynacji podatkowej ograniczenie odpowiedzialności małżonka rozwiedzionego dotyczy należności z tytułu podatków niepobranych przez płatnika – w całości, a odsetek za zwłokę i kosztów egzekucyjnych – powstałych po dniu uprawomocnienia się orzeczenia o rozwodzie. Jeżeli ten dzień pokrywa się z dniem ustania wspólności majątkowej – odsetki i koszty powstałe w okresie między tymi zdarzeniami są przedmiotem odpowiedzialności.

Wobec powyższego, warunkiem ponoszenia przez byłego małżonka odpowiedzialności jest powstanie zobowiązania podatkowego w trakcie trwania związku małżeńskiego i trwania wspólności majątkowej. Odpowiedzialność rozwiedzionego małżonka ma charakter odpowiedzialności osobistej ograniczonej kwotowo. Odpowiada on z całego swojego majątku, ale tylko do wysokości wartości przypadającego mu udziału w majątku wspólnym.

Zgodnie z art. 306h § 1 pkt 3 ww. ustawy organy podatkowe, za zgodą podatnika, wydają zaświadczenie o wysokości zaległości podatkowych podatnika na żądanie małżonka podatnika, z zastrzeżeniem § 2, a także rozwiedzionego małżonka w zakresie zaległości powstałych w czasie trwania wspólności majątkowej oraz innych osób wymienionych w art. 111.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni od 1996 r. do 2008 r. pozostawała w związku małżeńskim i w tym czasie pomiędzy małżonkami istniała wspólność majątkowa małżeńska. W trakcie prowadzenia działalności gospodarczej w latach 2001 - 2005 przez byłego współmałżonka powstało bliżej nie określone jednak bardzo duże zadłużenie w urzędzie skarbowym.

Zatem zaległości podatkowe z tytułu zobowiązań podatkowych powstały w czasie trwania wspólności majątkowej.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż Wnioskodawczyni odpowiada za zaległości podatkowe byłego małżonka powstałe w czasie trwania wspólności majątkowej, jednakże odpowiedzialność Wnioskodawczyni ograniczona jest wartościowo do wysokości udziału w majątku wspólnym.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Z uwagi na fakt, iż Strona opłaciła wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w kwocie odpowiadającej 2 zdarzeniom przyszłym (w wysokości 80 zł), natomiast winna być uiszczona kwota odpowiadająca 1 zdarzeniu przyszłemu, opłata w wysokości 40 zł dokonana w dniu 23.06.2009 r. będzie zwrócona zgodnie z art. 14 f § 2a Ordynacji podatkowej – przekazem pocztowym na adres wskazany w części B.4 wniosku ORD-IN (adres do korespondencji).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.