INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2009r. (data wpływu 29 maja 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 czerwca 2009r. (data wpływu 3 lipca 2009r), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług usług rozprowadzania kart parkingowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2009r. wpłynął do tutejszego organu wniosek z dnia 26 maja 2009r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług usług rozprowadzania kart parkingowych.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 30 czerwca 2009r. (data wpływu 3 lipca 2009r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr z dnia 19 czerwca 2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność hotelarską w strefie ograniczonego postoju. Opłaty za postój w okolicy, w której położony jest hotel uiszczane są poprzez zakup odpowiednich kart parkingowych. Dostępne są one w kioskach oraz u osób obsługujących strefy parkingowe. Wnioskodawca nabywa więc takie karty i udostępnia je klientom za cenę zakupu nie doliczając żadnej marży. Informuje klientów hotelu o obowiązku uiszczenia opłaty w sytuacji gdyby chcieli zapakować samochód wzdłuż chodnika na ulicy, przy której stoi hotel.

Nabycie takie udokumentowane było fakturami VAT otrzymanymi od Podmiotu „X”. Wnioskodawca nabywa karty ze stawką zwolnioną jako usługi w zakresie administracji publicznej, obrony narodowej. Usługi te wykazane zostały w załączniku numer 4 do ustawy o podatku od towarów i usług poz. 6 jako usługi związane transportem i łącznością - zwolnione od podatku VAT.

W okresie od dnia 15 kwietnia 2009r. do 14 maja 2009r. przeprowadzono u Wnioskodawcy czynności sprawdzające w zakresie sprawdzenia prawidłowości rozliczenia podatku od towarów i usług za miesiąc luty 2009r. W trakcie tych czynności zarzucono Wnioskodawcy nieprawidłowe zastosowanie stawki VAT do opodatkowania sprzedaży kart postojowych. Wnioskodawca sprzedaje bowiem ww. karty przy zastosowaniu stawki zwolnionej z podatku VAT odwołując się do poz. 6 ww. załącznika do ustawy, posługując się symbolem PKWiU analogicznym jak na otrzymywanych fakturach zakupu tj. 75.13.14.

Według stanowiska Naczelnika Urzędu Skarbowego sprzedaż ta powinna być opodatkowana stawką 22%.

W uzupełnieniu z dnia 30 czerwca 2009r. do wniosku Wnioskodawca poinformował, iż nie podpisywał żadnej umowy z Podmiotem „X”, dotyczącej nabywania i dystrybucji kart parkingowych ani też umowy z innymi podmiotami.

Wnioskodawca nabywa karty parkingowe po cenach nominalnych, nie korzystając z żadnych rabatów czy upustów i po takiej cenie odsprzedaje klientom, czyli zysk na tych transakcjach wynosi zero.

Z tytułu sprzedaży ww. kart Wnioskodawca nie otrzymuje żadnego dodatkowego wynagrodzenia czy prowizji od Podmiotu „X” ani od innych podmiotów.

Wnioskodawca karty parkingowe nabywa w różnych punktach sprzedaży, w tym również w kioskach, ale z żadnym podmiotem nie ma podpisanej umowy związanej z ich dystrybucją.

Ponadto Wnioskodawca poinformował, iż użyte stwierdzenie cyt: „Spółka nie wydaje we własnym zakresie identyfikatorów, kart postojowych a jedynie nabywa je u uprawnionych podmiotów” miało na celu podkreślenie, że nabywa karty parkingowe u podmiotów, które uprawnione są do ich sprzedaży. Czyli krótko mówiąc kupuje u tych, którzy je sprzedają a nie wszystkie punkty mają w sprzedaży przedmiotowe karty.

W przypadku Wnioskodawcy oprócz Podmiotu „X” nabył takie karty od Firmy „S”, oraz P.H. „P” (firma nie jest czynnym podatnikiem VAT).

Stosując określenie karty postojowe i karty parkingowe Wnioskodawca miał na myśli te same dokumenty gdyż określenia te są stosowane w języku potocznym zamiennie.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż pytanie dotyczy jedynie kart parkingowych, a wzmianka o identyfikatorach użyta była jedynie w kontekście zakresu usług, gdyż uprawnione podmioty do wydawania we własnym zakresie kart parkingowych uprawnione są również do wydawania identyfikatorów. Jednakże tego rodzaju dokumenty nie są przedmiotem wniosku Spółki.

Sprzedając karty parkingowe Wnioskodawca posługuje się symbolem PKWiU 75.13.14.

Pozycja 75.1 obejmuje usługi w zakresie administracji publicznej oraz polityki ekonomicznej i społecznej. 75.13 to usługi administracyjne wspomagające efektywność gospodarowania 75.13.14 to usługi administracyjne związane z transportem i łącznością.

Klasyfikacji tej Wnioskodawca dokonał we własnym zakresie i nie posiada opinii Urzędu Statystycznego.

Jednocześnie Wnioskodawca poinformował, iż w miesiącu maju br. Urząd Skarbowy przeprowadził w Spółce czynności sprawdzające w zakresie sprawdzenia prawidłowości rozliczenia podatku od towarów i usług za miesiąc luty 2009. W protokole z tych czynności wskazano, że sprzedaż kart parkingowych powinna być opodatkowana stawką 22% i zobowiązano Wnioskodawcę do złożenia korekt tych deklaracji w tym zakresie. Protokół ten sporządzono w dniu 14 maja 2009r.

W związku z tym Wnioskodawca stwierdził cyt: „Oświadczamy, że na dzień złożenia wniosku elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji nie są przedmiotem toczącego się postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz, że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta, co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.”

W związku z opisanym stanem faktycznym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż kart postojowych podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i jeśli tak to w jakiej wysokości, w sytuacji gdy podmiot sam nie świadczy tego rodzaju usług a jedynie udostępnia karty klientom w cenie zakupu...

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż kart postojowych w takim zakresie, w jakim dokonuje tego Spółka jest czynnością zwolnioną z podatku od towarów i usług.

Opłaty w strefie płatnego parkowania stanowią rodzaj daniny publicznej i tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Spółka sprzedając karty postojowe nie świadczy usług parkingowych, nie zajmuje się prowadzeniem stref ograniczonego postoju, nie zarządza nimi a jedynie pośredniczy w procesie pobierania i odprowadzania daniny, jaką jest opłata za parkowanie. Spółka nie wydaje we własnym zakresie identyfikatorów, kart postojowych a jedynie nabywa je u uprawnionych podmiotów. W tej sytuacji trudno mówić o świadczeniu przez Spółkę usług w tym zakresie.

Ponadto jako usługi administracji publicznej związane z transportem i łącznością, usługi takie na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług korzystają ze zwolnienia (poz. 6 załącznika 4 do ustawy o podatku od towarów i usług).

Dlatego zdaniem Wnioskodawcy tego rodzaju czynności korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Od zasady zawartej w art. 5 ustawy o VAT ustawodawca wprowadził w rozdziale 2 i 3 ww. ustawy wyjątki dotyczące zwolnienia określonych czynności z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy.

Pod poz. 6 załącznika nr 4 zostały wymienione jako zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, usługi o symbolu PKWiU ex75 usługi w zakresie administracji publicznej, obrony narodowej, obowiązkowych ubezpieczeń społecznych – wyłącznie usługi w zakresie obowiązkowych ubezpieczeń społecznych.

Umieszczenie dopisku „ex” przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki VAT tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce – nazwa usługi. Wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT lub zwolnienie dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania – konkretnej usługi wymienionej obok symbolu PKWiU.

W myśl art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Na podstawie § 3 pkt 1 i pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2009r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.).

Pod symbolem PKWiU 75.13.14 zostały sklasyfikowane usługi administracyjne związane z transportem i łącznością.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, Wnioskodawca prowadzi działalność hotelarską. W okolicach hotelu znajdują się strefy ograniczonego postoju. Opłaty za postój w okolicy, w której położony jest hotel, uiszczane są poprzez zakup odpowiednich kart parkingowych. Dostępne są one w kioskach oraz u osób obsługujących strefy parkingowe.

Wnioskodawca nabywa karty parkingowe w różnych punktach sprzedaży, w tym również w kioskach, ale z żadnym podmiotem nie ma podpisanej umowy związanej z ich dystrybucją.

Wnioskodawca nabywał więc takie karty od Podmiotu „X”, firm „S” oraz P.H. „P” i udostępniał je klientom za cenę zakupu nie doliczając żadnej marży.

Wnioskodawca nabywa karty parkingowe po cenach nominalnych, nie korzystając z żadnych rabatów czy upustów i po takiej cenie odsprzedaje klientom, czyli zysk na tych transakcjach wynosi zero.

Z tytułu sprzedaży ww. kart Wnioskodawca nie otrzymuje żadnego dodatkowego wynagrodzenia czy prowizji od Podmiotu „X” ani od innych podmiotów.

Nabycie kart parkingowych dokumentowane było fakturami VAT otrzymanymi od Podmiotu „X”. Wnioskodawca nie podpisywał żadnej umowy z Podmiotem „X”, dotyczącej nabywania i dystrybucji kart parkingowych ani też umowy z innymi podmiotami.

Wnioskodawca sprzedaje ww. karty parkingowe przy zastosowaniu stawki zwolnionej z podatku VAT odwołując się do poz. 6 ww. załącznika do ustawy, posługując się symbolem PKWiU analogicznym jak na otrzymywanych fakturach zakupu tj. 75.13.14.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym oraz w świetle zacytowanych przepisów prawa stwierdzić należy, iż usługi rozprowadzania kart parkingowych, sklasyfikowane przez Wnioskodawcę do grupowania PKWiU 75.13.14 – usługi administracyjne związane z transportem i łącznością, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Świadczenie powyższych usług nie może korzystać ze zwolnienia od podatku z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w związku z poz. 6 załącznika Nr 4 do ustawy, bowiem zwolnienie powyższe, określone w tym przepisie, dotyczy wyłącznie usług w zakresie obowiązkowych ubezpieczeń społecznych sklasyfikowanych wg PKWiU 75.

Natomiast usługi sklasyfikowane wg PKWiU 75.13.14 są opodatkowane według stawki podstawowej 22%, bowiem zarówno w ustawie o VAT jak i załącznikach do ustawy nie zostały wymienione jako korzystające z opodatkowania stawkami preferencyjnymi lub zwolnione z opodatkowania.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o dokonaną przez Wnioskodawcę klasyfikację świadczonych na jego rzecz usług do właściwego grupowania PKWiU.

Należy bowiem zauważyć, iż tutejszy organ nie jest organem uprawnionym do dokonywania klasyfikacji statystycznych wyrobów i usług. Zgodnie bowiem z komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. U. GUS z 2005 r., Nr 1, poz. 11) – zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów.

W przypadkach trudności w ustaleniu właściwego grupowania rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany którekolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.