Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-324/09-3/ŁM
z 27 lipca 2009 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPB3/423-324/09-3/ŁM
Data
2009.07.27


Referencje


Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu


Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Pojęcie kosztów uzyskania przychodów


Słowa kluczowe
certyfikacja
certyfikaty
koszty uzyskania przychodów
materiały biurowe
wydatek


Istota interpretacji
Czy wydatki poniesione na uzyskanie aprobat technicznych dla sprzedawanych wyrobów budowlanych stanowią koszty uzyskania przychodów dla Spółki?



Wniosek ORD-IN 295 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2009 r. (data wpływu 06.05.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na uzyskanie aprobat technicznych - jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 06 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 23 lipca 2009 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na uzyskanie aprobat technicznych.


W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność handlową w zakresie sprzedaży zamocowań budowlanych produkowanych przez spółkę matkę z siedzibą w Niemczech lub inne spółki należące do grupy kapitałowej. Spółka z o.o. jest wyłącznie spółką handlową, nie produkuje żadnych produktów we własnym zakresie. Dla sprzedawanych przez siebie towarów Spółka ponosi koszty aprobat technicznych (bezpośrednio lub na zasadzie refaktury od spółki powiązanej).

Aprobaty techniczne określają przeznaczenie i zakres stosowania wyrobów budowlanych. Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych (Dz. U. z 2004 r. Nr 92, poz. 881) aprobata techniczna to pozytywna ocena techniczna przydatności wyrobu budowlanego do zamierzonego stosowania, uzależniona od spełnienia wymagań podstawowych przez obiekty budowlane, w których wyrób budowlany jest stosowany.

Aprobaty techniczne wydawane są do wyrobów, dla których nie ma obowiązujących polskich norm. Ponieważ większość wyrobów sprzedawanych przez Spółkę to wyroby specjalistyczne, na które nie ma polskich norm, warunkiem koniecznym do wprowadzenia ich do obrotu na terenie Polski jest posiadanie aprobaty technicznej (art. 9 ust. 1 ustawy o wyrobach budowlanych). Zgodnie z obowiązującymi przepisami budowlanymi, aprobaty techniczne wydawane są tylko producentowi, grupie producentów wyrobów budowlanych lub podmiotowi kompletującemu zestaw wyrobów budowlanych (§ 2 ust. 2) Rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie aprobat technicznych oraz jednostek organizacyjnych upoważnionych do ich wydawania z dnia 8 listopada 2004 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 249, poz. 2497). Firma handlowa nie może samodzielnie uzyskać aprobaty dla sprzedawanych przez siebie produktów. Dlatego z wnioskami o wydanie aprobat technicznych występuje spółka powiązana – producent wyrobu (samodzielnie lub łącznie ze Spółką). Koszty uzyskania aprobat technicznych są następnie refakturowane na Spółkę. Spółka zalicza powyższe wydatki do kosztów uzyskania przychodów.


W uzupełnieniu z dnia 23 lipca 2009 r. wskazano, iż Spółka jest wyłącznym sprzedawcą produktów H. na Polskę.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Czy wydatki poniesione na uzyskanie aprobat technicznych dla sprzedawanych wyrobów budowlanych stanowią koszty uzyskania przychodów dla Spółki...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Wydatki na uzyskanie aprobat technicznych nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 wspomnianej ustawy, a tym samym nie zostały przez ustawodawcę wykluczone z kosztów uzyskania przychodów. Posiadanie aprobaty technicznej jest warunkiem koniecznym dla wprowadzenia do obrotu na terenie Polski wyrobów budowlanych. Bez właściwych aprobat Spółka nie mogłaby sprzedawać wyrobów, a tym samym uzyskiwać przychodów. Zdaniem Spółki, wydatki na zakup aprobat technicznych są ponoszone przez Spółkę w celu zabezpieczenia źródła przychodu, dlatego spełniają ustawowe kryteria zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodu.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Zgodnie z tymi uregulowaniami, podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym jednak warunkiem, iż wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

  • został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

  • jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  • został właściwie udokumentowany,
  • nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Ponoszone koszty należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Zatem, każdy wydatek celowo poniesiony z zamiarem uzyskania przychodu, poza wyraźnie wskazanymi w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, powinien być uznany za koszt uzyskania przychodów. Do tak zdefiniowanych kosztów ustawodawca zalicza zarówno takie wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów w danym momencie, w związku z art. 12 ust. 1 lub art. 12 ust. 3 ww. ustawy, jak i te, których nie można w ten sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka prowadzi działalność handlową w zakresie sprzedaży zamocowań budowlanych produkowanych przez spółkę matkę z siedzibą w Niemczech lub inne spółki należące do grupy kapitałowej. Spółka jest wyłącznie spółką handlową, nie produkuje żadnych produktów we własnym zakresie. Dla sprzedawanych przez siebie towarów Spółka ponosi koszty aprobat technicznych. Aprobaty techniczne wydawane są do wyrobów, dla których nie ma obowiązujących polskich norm. Ponieważ większość wyrobów sprzedawanych przez Spółkę to wyroby specjalistyczne, na które nie ma polskich norm, warunkiem koniecznym do wprowadzenia ich do obrotu na terenie Polski jest posiadanie aprobaty technicznej. Zgodnie z obowiązującymi przepisami budowlanymi aprobaty techniczne wydawane są tylko producentowi, grupie producentów wyrobów budowlanych, lub podmiotowi kompletującemu zestaw wyrobów budowlanych. Firma handlowa nie może samodzielnie uzyskać aprobaty dla sprzedawanych przez siebie produktów. Dlatego z wnioskami o wydanie aprobat technicznych występuje spółka powiązana – producent wyrobu (samodzielnie lub łącznie ze Spółką). Koszty uzyskania aprobat technicznych są następnie refakturowane na Spółkę. Spółka zalicza powyższe wydatki do kosztów uzyskania przychodów.

Biorąc powyższe pod uwagę, wydatki ponoszone na uzyskanie aprobat technicznych na sprzedawane wyroby budowlane należy uznać za poniesione w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Bez właściwych aprobat Spółka nie mogłaby sprzedawać wyrobów. Tym samym powyższe wydatki mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Referencje


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj