INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 lipca 2009 r. (data wpływu 13 lipca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy niezabudowanej nieruchomości gruntowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lipca 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy niezabudowanej nieruchomości gruntowej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Na podstawie aktu notarialnego w dniu 16 grudnia 1999 r. kupił Pan, jako osoba prywatna, od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa, nieruchomość o łącznym obszarze 3,0051 ha, w tym: grunty orne 0,8429 ha, grunty zadrzewione 1,0842 ha, pastwiska trwałe 1,0780 ha. Następnie decyzją z dnia 1 kwietnia 2000 r. przedmiotową nieruchomość wprowadził do ewidencji środków trwałych prowadzonej firmy, zajmującej się sprzedażą hurtową papieru, m.in. komputerowego, kserograficznego oraz materiałów eksploatacyjnych do komputerów, z której przychody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz podatkiem od towarów i usług. Na nieruchomości tej zamierzał prowadzić działalność gospodarczą, gdyż pojawiła się szansa zmiany w Urzędzie Gminy przeznaczenia ww. działki z rolnej na wielofunkcyjną, bez uciążliwości dla najbliższego środowiska. W dniu 14 lutego 2002 r., na podstawie aktu notarialnego, dokupił Pan 0,6323 ha gruntów ornych, które także wprowadził do ewidencji środków trwałych firmy. Aktualnie dla tych działek obowiązuje - po przekształceniu - miejscowy plan zagospodarowania terenu, przewidujący użytkowanie gruntu w funkcjach: drogi, stacja paliw, parkingi, usługi kultury, turystyki, gastronomii, zieleń parkowa, oczyszczalnia ścieków. Działki te nadal figurują w ewidencji gruntów jako: grunty orne, grunty zadrzewione i pastwiska trwałe, a przez to podlegały i w dalszym ciągu podlegają opodatkowaniu podatkiem rolnym (2000-2009 r.). Aktualnie zamierza Pan sprzedać grunty, na których nigdy nie podjął działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy powyższa dostawa gruntu, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, stanowi dostawę towarów zwolnioną z opodatkowania...

Zdaniem Wnioskodawcy, który ponownie przedstawił informacje zawarte w opisie zdarzenia przyszłego oraz powołał treść art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, o charakterze gruntów powinien decydować plan zagospodarowania przestrzennego danego obszaru, a zatem przedmiotowa dostawa powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (...).

Przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z definicji zawartej w art. 15 ust. 2 ww. ustawy wynika, że za działalność gospodarczą uznaje się czynności z zakresu działalności produkcyjnej, handlowej, usługowej. Tak więc warunkiem niezbędnym dla uznania, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, że występuje on w takim zakresie.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, tj. 7%, 3% i 0% lub zwolnienie od podatku.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych opodatkowane są tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, o charakterze innym niż wskazany wyżej (np. grunty rolne, czy leśne), są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „grunt przeznaczony pod zabudowę”. W tej sytuacji należy odwołać się do wykładni literalnej wspomnianego przepisu, jak również posiłkować się przepisami z innych gałęzi prawa, w tym w szczególności przepisów w zakresie prawa zagospodarowania przestrzennego i budowlanego dotyczących klasyfikacji i przeznaczenia gruntów, tj. ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.).

Przepis art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy określa zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań.

Stosownie do treści art. 4 ust. 1 tejże ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W związku z powyższym, o charakterze danego gruntu (w tym przypadku o przeznaczeniu pod zabudowę) rozstrzyga odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. O charakterze tym nie rozstrzyga natomiast ewidencja gruntu, która określa jedynie sposób jego użytkowania.

Wskazać należy, iż ewidencja gruntów i budynków jest urzędowym zbiorem informacji faktycznych. Wynikające z niej zapisy są odzwierciedleniem stanu faktycznego i prawnego na dzień dokonania wpisu. Zgodnie z art. 20 ust. 1 pkt 1, ust. 2 oraz art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027 ze zm.), informacje dotyczące gruntów znajdujące się w ewidencji dotyczą: położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, oznaczenia ksiąg wieczystych, a także stosunków właścicielskich. Dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków stanowią podstawę m.in. planowania przestrzennego, jednakże tylko w zakresie danych faktycznych w niej zawartych.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu prowadzonej działalności w zakresie sprzedaży hurtowej papieru (m.in. komputerowego, kserograficznego) oraz materiałów eksploatacyjnych do komputerów. W 1999 r. kupił, jako osoba prywatna, nieruchomość gruntową (grunty orne, zadrzewione i pastwiska trwałe), a w 2000 r. wprowadził tą nieruchomość do ewidencji środków trwałych, gdyż planował - po zmianie jej przeznaczenia - prowadzić na niej działalność gospodarczą. W 2002 r. dokupił Pan nieruchomość, którą także wprowadził do ewidencji środków trwałych prowadzonej firmy. Ostatecznie nie podjął Pan na przedmiotowych gruntach żadnej działalności, a obecnie planuje ich sprzedaż. Aktualnie obowiązujący miejscowy plan zagospodarowania terenu przewiduje użytkowanie tego gruntu w funkcjach: drogi, stacja paliw, parkingi, usługi kultury, turystyki, gastronomii, zieleń parkowa oraz oczyszczalnia ścieków.

W przedmiotowej sprawie istotne znaczenie ma fakt, iż Wnioskodawca, będący podatnikiem podatku od towarów i usług, dokonuje zbycia składników majątku, tj. gruntów wprowadzonych do ewidencji środków trwałych.

Wskazać należy na przepis art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), zgodnie z którym, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe, w oparciu o wskazane wyżej przepisy prawa, stwierdzić należy, że dokonując w przyszłości sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, będzie Pan zbywał część majątku wpisanego do ewidencji środków trwałych. Zatem sprzedaż składników majątku trwałego prowadzonej przez Pana firmy, podlegać będzie przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, a z uwagi na brak możliwości zastosowania zwolnienia (nieruchomość przeznaczona pod zabudowę) dostawa ta będzie podlegała opodatkowaniu stawką w wysokości 22%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.