INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2009r. (data wpływu 2 czerwca 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla dokonanej dostawy towarów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2009r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla dokonanej dostawy towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zajmuje się produkcją i sprzedażą farb i lakierów przemysłowych. Wnioskodawca otrzymał zamówienie od kontrahenta z kraju Unii Europejskiej (Czechy) posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacji dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie.

Kontrahent z Czech zamówił u Wnioskodawcy dwa asortymenty:

1. b. - towar zakupiony przez Wnioskodawcę z firmy mającej siedzibę na terenie Unii Europejskiej (Niemcy) - posiadającej właściwy i ważny numer identyfikacji dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie,
2. rozcieńczalnik - produkt wytworzony przez Wnioskodawcę na terenie Polski.

Kontrahent z Czech jako miejsce dostawy dla ww. asortymentów określił Polskę - miasto K. (a nie Czechy), inną niepowiązaną w żaden sposób z nabywcą z Czech firmę (swojego podwykonawcę), która z farb zakupionych od Wnioskodawcy miała wykonać dla kontrahenta z Czech usługę malowania elementów farbami zakupionymi od Wnioskodawcy. Jak określił kontrahent z Czech głównym celem dostarczenia asortymentu nie bezpośrednio do niego, lecz do firmy z K. była minimalizacja kosztów transportu. W przeciwnym wypadku Wnioskodawca wysłałby zamówiony asortyment do nabywcy z Czech, a on ponownie musiałby odesłać go do Polski do swojego podwykonawcy (firmy z K.).

Na sprzedane produkty Wnioskodawca wystawił na kontrahenta z Czech fakturę sprzedaży, na której podała zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej numer identyfikacji podatkowej swój oraz nabywcy z Czech.

Podkreślić należy, że:

1. w przypadku b. - Wnioskodawca nie miał tego produktu na stanie magazynowym, a zatem złożył zamówienie u kontrahenta z Niemiec i poprosił, aby kontrahent z Niemiec przesłał b. bezpośrednio i niezwłocznie do firmy z K. Za zakupiony b. kontrahent z Niemiec wystawił Wnioskodawcy fakturę, na której podał zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej numer identyfikacji podatkowej swój oraz Wnioskodawcy (nabywcy towaru). Otrzymaną fakturę Wnioskodawca potraktował jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.
2. w przypadku rozcieńczalnika – Wnioskodawca wyprodukował go we własnym zakresie i drugim transportem wysłał go zgodnie z wytycznymi kontrahenta z Czech do firmy z K.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w świetle art. 13 oraz art. 42 ustawy o podatku od towarów i usług ww. dostawa w obydwu przypadkach podlega opodatkowaniu według stawki 0% (wdt) czy też według stawki krajowej tj. 22%...

Zdaniem Wnioskodawcy, ww. dostawa nie jest w świetle art. 13 ustawy o podatku od towarów i usług wewnątrzwspólnotową dostawą towarów i nie podlega w myśl art. 42 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu według stawki 0% zarówno w przypadku dostawy b. jak i dostawy rozpuszczalnika. Zdaniem Wnioskodawcy nie nastąpiło przemieszczenie towarów między dwoma różnymi krajami Unii (towary nie opuściły terytorium Polski). Ponieważ nie było przemieszczenia towarów pomiędzy różnymi krajami Unii, Wnioskodawca nie posiada w swojej dokumentacji dowodów, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium Polski. W związku z powyższym ww. dostawa powinna być opodatkowana według stawki krajowej tj. 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 41 ust. 3 ww. ustawy o VAT, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Z cyt. wyżej przepisu wynika, że dla potraktowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów muszą zaistnieć dwa konieczne elementy.

Pierwszym elementem, który musi wystąpić jest wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego. Przez wywóz należy rozumieć faktyczne przemieszczenie towarów na terytorium innego państwa członkowskiego.

Dostawa wewnątrzwspónotową nie jest sama czynność faktyczna, jaką jest wywóz towarów, lecz wywóz musi nastąpić w wyniku dokonania dostawy – jest to warunek konieczny i jest odbiciem warunków dotyczących nabycia, gdzie wymaga się, aby miało miejsce nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, co następuje w wyniku dokonanej dostawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca otrzymał zamówienie od kontrahenta z Czechy na dwa asortymenty:

• b.- towar zakupiony przez Wnioskodawcę z firmy mającej siedzibę na terenie Unii Europejskiej (Niemcy), którą to transakcję Wnioskodawca wykazał jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru.
• rozcieńczalnik - produkt wytworzony przez Wnioskodawcę na terenie Polski.
  
  

Kontrahent z Czech jako miejsce dostawy dla ww. asortymentów określił Polskę - miasto K. (a nie Czechy), inną niepowiązaną w żaden sposób z nabywcą z Czech firmę (swojego podwykonawcę), która z farb zakupionych od Wnioskodawcy miała wykonać dla kontrahenta z Czech usługę malowania elementów. Jak określił kontrahent z Czech głównym celem dostarczenia asortymentu nie bezpośrednio do niego, lecz do firmy z K. była minimalizacja kosztów transportu. W przeciwnym wypadku Wnioskodawca wysłałby zamówiony asortyment do nabywcy z Czech, a on ponownie musiałby odesłać go do Polski do swojego podwykonawcy (firmy z K.).

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż w przedstawionym stanie faktycznym nie wystąpiła wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, ponieważ nie nastąpił wywóz towarów z terytorium kraju (Polski) w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. W związku z tym ww. transakcja nie podlega opodatkowaniu 0% stawką podatku VAT jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Zatem ww. dostawa powinna być opodatkowana według stawki krajowej tj. 22%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego wdacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.