INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2009 roku (data wpływu 20 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości powstania podatkowych różnic kursowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2009 roku został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości powstania podatkowych różnic kursowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W miesiącu czerwcu 2008 roku Spółka z własnych środków pieniężnych w walucie polskiej zakupiła walutę USD według kursu banku 2,1600 za 1 USD. Do miesiąca marca 2009 roku waluta była zdeponowana na rachunku bankowym Spółki. W miesiącu marcu 2009 roku, po podjęciu uchwały o podziale masy majątkowej likwidowanej Spółki, część przypadająca dla udziałowca zagranicznego została wypłacona przelewem bezpośrednio w walucie USD ze środków przechowywanych na rachunku bankowym Wnioskodawcy, a zakupionych w miesiącu czerwcu 2008 roku według kursu 2,1600 za 1 USD. Wartość waluty USD wypłaconej udziałowcowi zagranicznemu w miesiącu marcu 2009 roku była wyższa niż w dacie jej zakupu przez Spółkę i wynosiła 3,7273 za 1 USD. Od różnicy wartości waluty w miesiącu czerwcu 2008 roku i wartości waluty wypłaconej udziałowcowi zagranicznemu w miesiącu marcu 2009 roku Spółka naliczyła różnice kursowe i zapłaciła z tego tytułu podatek dochodowy.

W związku z powyższym, zadano następujące pytanie.

Czy w ww. stanie faktycznym Spółka postąpiła właściwie naliczając różnice kursowe i płacąc z tego tytułu podatek dochodowy... Czy ww. stan faktyczny mieści się w dyspozycji art. 15a ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Spółka stoi na stanowisku, iż nieprawidłowo postąpiła naliczając różnice kursowe. Wnioskodawca nie uzyskał przysporzenia majątkowego wypłacając udziałowcowi zagranicznemu udział w masie majątkowej Spółki w zakupionej wcześniej walucie obcej. Ewentualne różnice kursowe powinny powstać u udziałowca, który otrzymał środki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Ustrój polskich spółek kapitałowych reguluje ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), w tym także kwestie dotyczące ich likwidacji.

Rozwiązanie spółki to stadium ustrojowe zaistniałe w wyniku okoliczności przewidzianych prawem, które ma na celu, na drodze postępowania likwidacyjnego, uregulować stosunki majątkowe spółki, w szczególności wobec jej wspólników i wierzycieli oraz doprowadzić do ostatecznego wykreślenia spółki z rejestru i zakończenia jej bytu prawnego (art. 272).

W ramach właściwych czynności likwidacyjnych przed dokonaniem podziału majątku pomiędzy wspólników, likwidatorzy powinni zakończyć interesy bieżące spółki, ściągnąć wierzytelności, wypełnić zobowiązania, upłynnić majątek spółki (czynności likwidacyjne) (art. 282 § 1).

Majątek spółki pozostały po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu jej wierzycieli dzieli się między wspólników w stosunku do ich udziałów, chyba, że inne zasady podziału określa umowa spółki (art. 286 § 2 i § 3).

Podział majątku nie może jednak nastąpić przed upływem sześciu miesięcy od daty ogłoszenia o otwarciu likwidacji i wezwaniu wierzycieli (art. 286 § 1). Ci z nich, którzy nie zgłosili swoich roszczeń we właściwym terminie ani nie byli spółce znani, mogą żądać zaspokojenia swoich należności jedynie z majątku spółki jeszcze niepodzielnego (art. 287 § 1). Wspólnicy, którzy po upływie sześciomiesięcznego terminu określonego w art. 286 § 1 otrzymali w dobrej wierze przypadającą na nich część majątku spółki, nie są obowiązani do jej zwrotu w celu pokrycia należności wierzycieli (art. 287 § 2).

Podział majątku między wspólników jest więc elementem procesu likwidacji spółki, czyli zakończenia jej bytu prawnego, z czym nierozerwalnie wiąże się wyzbycie wszelkiego majątku spółki. W skład masy likwidacyjnej wchodzić mogą również aktywa pieniężne zgromadzone na rachunkach bankowych (walutowych).

Stosownie do art. 9b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.) podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

1. art. 15a, albo
2. przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.

Zgodnie z art. 15a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

A zatem, różnice kursowe jako element przychodów bądź kosztów podatkowych bezpośrednio rzutują na wysokość podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Prawidłowe wyliczenie podatku uzależnione jest więc między innymi od właściwego ustalenia różnic kursowych.

Zdarzenia, z którymi ustawodawca wiąże skutki w postaci wystąpienia podatkowych różnic kursowych wskazane zostały w art. 15a ust. 2 (dodatnie różnice) i ust. 3 (ujemne różnice).

Zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Natomiast w myśl art. 15a ust. 3 pkt 3 tejże ustawy, ujemne różnice kursowe powstają jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

A zatem, jak wskazują przywołane przepisy, dodatnie bądź ujemne różnice kursowe od własnych środków pieniężnych mogą powstać wyłącznie przy zapłacie lub innej formie wypływu tych środków.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w miesiącu czerwcu 2008 roku Spółka z własnych środków pieniężnych w walucie polskiej zakupiła walutę USD. W miesiącu marcu 2009 roku, po podjęciu uchwały o podziale masy majątkowej likwidowanej Spółki, część przypadająca dla udziałowca zagranicznego została wypłacona przelewem bezpośrednio w walucie USD ze środków przechowywanych na rachunku bankowym Wnioskodawcy. Wartość waluty USD wypłaconej udziałowcowi zagranicznemu w miesiącu marcu 2009 roku była wyższa niż w dacie jej zakupu przez Spółkę. Z przedstawionych okoliczności wynika również, iż Wnioskodawca od różnicy wartości waluty w miesiącu czerwcu 2008 roku i wartości waluty wypłaconej udziałowcowi zagranicznemu w miesiącu marcu 2009 roku naliczył różnice kursowe. Przedmiotem zapytania Spółki jest natomiast prawidłowość dokonanej operacji w związku z treścią art. 15 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, błędnie postąpiono naliczając różnice kursowe w związku z podziałem masy majątkowej i wypłaceniem zagranicznemu wspólnikowi części środków pieniężnych, zgromadzonych w walucie obcej, przypadających na niego zgodnie z posiadanymi udziałami. W opinii Spółki nie uzyskano przysporzenia majątkowego wypłacając udziałowcowi zagranicznemu udział w masie majątkowej.

Odnosząc jednak powyższe przepisy do przedstawionego stanu faktycznego wskazać należy, iż w związku z przekazaniem wspólnikowi zagranicznemu części środków finansowych zgromadzonych w walucie obcej w związku z podziałem masy majątkowej likwidowanej Spółki, doszło de facto do wypływu środków walutowych nabytych wcześniej przez Wnioskodawcę. Oznacza to tym samym, iż na moment wypłacenia części środków finansowych zgromadzonych w walucie USD wspólnikowi zagranicznemu w wyniku podziału masy majątkowej, Spółka winna naliczyć odpowiednio dodatnie bądź ujemne różnice kursowe pomiędzy wartością tych środków z dnia ich zakupu, a ich wartością z dnia przekazania ich części wspólnikowi, czyli ustalić różnice kursowe o jakich mowa w ww. art. 15a ust. 2 pkt 3 lub art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Skoro wartość waluty USD wypłaconej udziałowcowi zagranicznemu w miesiącu marcu 2009 roku była wyższa niż w dacie jej zakupu przez Spółkę, zastosowanie znajdzie więc art. 15a ust. 2 pkt 3 ww. ustawy.

W konsekwencji stwierdzić należy, iż Spółka słusznie naliczyła dodatnie różnice kursowe w oparciu o art. 15a ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Spółki uznać należy więc za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.