INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 14.07.2009 r. (data wpływu 17.07.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17.07.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Postanowieniem z dnia 17.02.2000 r. Sąd Okręgowy Wydział Cywilny - Odwoławczy w sprawie zmienił postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 07.09.1999 r. i stwierdził, że spadek po Robercie J. na podstawie testamentu nabyło szereg osób, w tym m. in. wnuk Dominik J. w 10195455/15688621 części. Postanowienie to jest prawomocne.

Postanowieniem z dnia 08.09.2008 r. Sąd Rejonowy Wydział Cywilny w sprawie o dział spadku po Robercie J. dokonał uzupełniającego działu spadku po Robercie J. w ten sposób, że stanowiący odrębną nieruchomość lokal mieszkalny nr 6 przy ul. M. w W. przyznał na wyłączną własność uczestnikowi Dominikowi J. bez spłat i dopłat. Postanowienie to jest prawomocne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zobowiązanie podatkowe Dominika J. do zapłaty podatku od spadków i darowizn uległo przedawnieniu wobec upływu 5 lat licząc od końca 2000 r., w którym uprawomocniło się postanowienie o nabyciu spadku po Robercie J., czy też zobowiązanie podatkowe powstało w 2008 r. po dokonanym dziale spadku po Robercie J....

Zdaniem wnioskodawcy:

Zobowiązanie podatkowe do zapłaty podatku od spadku i darowizn powstało w momencie uprawomocnienia się postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku, tj. w dniu 17.02.2000 r. Zgodnie bowiem z art. 6 ust. 1 i 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek podatkowy, przy nabyciu w drodze dziedziczenia, nie zgłoszony do opodatkowania z chwilą przyjęcia spadku, powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku.

Zgodnie natomiast z art. 68 i art. 70 Ordynacji podatkowej, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Na upływ tego terminu nie ma zdaniem Wnioskodawcy wpływu toczące się następnie postępowanie o dział spadku po Robercie J. Wniesienie sprawy o dział spadku nie ma bowiem wpływu na tok postępowania w sprawie podatkowej. Do celów wymiaru podatku od spadków i darowizn nie ma istotnego znaczenia dział spadku, który z kolei podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, w części dotyczącej spłat lub dopłat (tak NSA w wyroku z dnia 12.10.2004 r. o sygn. akt FSK 476/04; podobnie NSA w wyroku z dnia 22.12.1998 r. o sygn. akt ISA/Lu 1291/97; NSA w wyroku z dnia 19.02.1997 r. o sygn. akt ISA/Lu 620/96; NSA w wyroku z 10.02.1995 r. o sygn. akt III SA 898/94).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.