INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2009r. (data wpływu do tut. Biura 20 maja 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie skutków podatkowych otrzymania przez spółkę komandytową, której wnioskodawca jest wspólnikiem, wynagrodzenia z tytułu umorzenia udziałów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2009r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie skutków podatkowych otrzymania przez spółkę komandytową, której wnioskodawca jest wspólnikiem, wynagrodzenia z tytułu umorzenia udziałów.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca zamierza zostać wspólnikiem spółki komandytowej. Na pokrycie swych wkładów wnioskodawca zamierza wnieść wkład niepieniężny w postaci udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Wartość udziałów zostanie ujęta w księgach spółki komandytowej w wysokości określonej w umowie spółki odpowiadającej ich wartości rynkowej z dnia wniesienia. Od łącznej kwoty wkładów odprowadzony zostanie podatek od czynności cywilnoprawnych.

W przyszłości udziały mogą zostać umorzone w trybie przewidzianym w art. 199 § 1 Kodeksu spółek handlowych albo za zgodą spółki komandytowej w drodze ich nabycia przez spółkę z ograniczona odpowiedzialnością umorzenie dobrowolne) albo bez zgody spółki komandytowej (umorzenie przymusowe). Niezależnie od trybu umorzenia, spółce komandytowej będzie przysługiwało wynagrodzenie z tego tytułu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jakie będą konsekwencje w podatku dochodowym od osób fizycznych przyszłych zdarzeń opisanych w stanie faktycznym...

Zdaniem wnioskodawcy, opodatkowaniu podlegać będzie jedynie nadwyżka przychodu uzyskanego z umorzenia udziałów za wynagrodzeniem nad kosztami uzyskania przychodu stanowiącymi wartość udziałów określoną w umowie spółki komandytowej na dzień wniesienia wkładu, nie wyższa niż wartość rynkowa udziałów z dnia wniesienia wkładu, proporcjonalnie do udziału wnioskodawcy w zyskach spółki komandytowej.

Uzasadniając powyższe wnioskodawca wyjaśnia, iż spółki osobowe są „transparentne" podatkowo. Oznacza to, że z punktu widzenia prawa podatkowego podatnikiem podatku dochodowego nie jest sama spółka, lecz poszczególni wspólnicy. Opisane transakcje wywierać będą zatem wpływ na sferę obowiązków podatkowych wnioskodawcy na podstawie art. 8 ust. 1 oraz art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl których przychody i koszty uzyskania przychodów z udziału w spółce niebędącej osobą prawną u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku.

Przychodem wnioskodawcy w opisanym zdarzeniu będzie wynagrodzenie uzyskane przez spółkę komandytową tytułem umorzenia udziałów (proporcjonalnie do udziału w zysku spółki komandytowej). Zgodnie bowiem z art. 24 ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem z udziału w zyskach osób prawnych jest m.in. faktycznie uzyskany dochód z umorzenia udziałów w spółce będącej osobą prawną oraz dochód uzyskany z odpłatnego zbycia udziałów na rzecz spółki w celu umorzenia tych udziałów. W świetle tego uregulowania, przychód wnioskodawcy z udziału w zyskach osób prawnych (art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) stanowić będzie przypadająca na wnioskodawcę część wynagrodzenia spółki komandytowej za umorzenie udziałów.

Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy. W myśl art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby prawne są obowiązane pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych m.in. z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. Płatnicy ci obowiązani są na podstawie art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przekazać kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby płatnika.

Podstawę opodatkowania w przypadku umorzenia udziałów w spółce mającej osobowość prawną reguluje art. 24 ust. 5d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z nim, dochodem z umorzenia udziałów lub akcji w spółkach mających osobowość prawną jest nadwyżka przychodu otrzymanego w związku z umorzeniem nad kosztami uzyskania przychodu obliczonymi zgodnie z art. 22 ust. 1f albo art. 23 ust. 1 pkt 38; jeżeli nabycie nastąpiło w drodze spadku lub darowizny, koszty ustala się do wysokości wartości z dnia nabycia spadku lub darowizny. Art. 22 ust. 1f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odnosi się do kosztu uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia udziałów w spółce objętych w zamian za wkład niepieniężny na dzień zbycia tych udziałów, zaś art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - kosztu uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia udziałów w spółce mającej osobowość prawną w przypadku, gdy na ich objęcie poniesione zostały wydatki. Zdaniem wnioskodawcy, przytoczone uregulowania nie mogą zatem znaleźć zastosowania w odniesieniu do określenia kosztów uzyskania przez spółkę komandytową przychodu z umorzenia udziałów w spółce mającej osobowość prawną, otrzymanych tytułem wkładu niepieniężnego.

W braku bezpośredniego uregulowania analizowanej kwestii odpowiednie zastosowanie znaleźć powinny zdaniem wnioskodawcy uregulowania art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b w zw. z art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl przywołanych przepisów kosztem uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wniesionych aportem do spółki osobowej jest ustalona przez wspólników na dzień wniesienia wkładu wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższa od ich wartości rynkowej z dnia wniesienia wkładu.

Odnosząc się do przedstawionego w pytaniu stanu faktycznego, kosztem uzyskania przychodu z tytułu umorzenia udziałów będzie zdaniem wnioskodawcy wartość udziałów określona przez wspólników w umowie spółki komandytowej, ujęta w księgach rachunkowych spółki komandytowej, nie przekraczająca wartości rynkowej udziałów z dnia wniesienia wkładu do spółki komandytowej. Proporcjonalna do udziału w zysku w spółce komandytowej część tych kosztów obniżać będzie podstawę opodatkowania przychodu wnioskodawcy. Obliczony od tak określonej podstawy zryczałtowany 19% podatek powinien zostać potrącony przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (jako płatnika) z wynagrodzenia wypłaconego tytułem umorzenia udziałów i wpłacony do 20-go dnia następnego miesiąca na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Na poparcie swojego stanowiska wnioskodawca pragnie wskazać, iż w odniesieniu do kosztów uzyskania przychodu z kapitałów pieniężnych (do których ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zalicza również przychody z udziału w zyskach osób prawnych), uzyskanych w wyniku zbycia przez spółkę osobową wniesionych aportem udziałów lub akcji w spółce mającej osobowość prawną, organy podatkowe prezentują stanowisko zbieżne z przedstawionym przez wnioskodawcę.

Tytułem przykładu wnioskodawca wskazuje:

• pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 6 marca 2009r., znak: ILBP1/415-05/09-3/IM,
• pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 28 grudnia 2007r., znak: BI/415-1070/07,
• pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 czerwca 2008r., znak: IPPB1/415-607/08-3/TS,
• pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 4 września 2009r., znak: IBPB2/415-1469/08/MM.
  
  

W związku z powyższym, Spółka zwraca się z prośbą o potwierdzenie, że w rozliczeniach podatkowych przedstawionych w pytaniu transakcji związanych z wniesieniem do spółki komandytowej udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, które następnie zostaną umorzone przez spółkę komandytową za wynagrodzeniem, opodatkowaniu podlegać będzie jedynie nadwyżka przychodu uzyskanego z umorzenia udziałów za wynagrodzeniem nad kosztami uzyskania przychodu stanowiącymi wartość udziałów określoną w umowie spółki komandytowej na dzień wniesienia wkładu, nie wyższą niż wartość rynkowa udziałów z dnia wniesienia wkładu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy w zakresie drugiego ze zdarzeń tj. umorzenia udziałów. Ocena stanowiska w zakresie pierwszego ze zdarzeń tj. wniesienia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością do spółki komandytowej została dokonana odrębną interpretacją.

W myśl art. 7 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu. Zatem w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki nie mającej osobowości prawnej, podatnikiem podatku dochodowego nie jest spółka, lecz jej wspólnicy.

Zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) przychody z udziału w spółce nie będącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku.

Opisaną wyżej zasadę proporcjonalnego udziału stosuje się analogicznie do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 8 ust. 2 ww. ustawy.

W myśl art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów, z których dochody opodatkowane są podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Takimi źródłami są m.in. pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3) i kapitały pieniężne (pkt 7). Od zakwalifikowania danego przychodu do określonego źródła zależy sposób opodatkowania tego przychodu.

Za działalność gospodarczą uznaje się, zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy, każdą działalność zarobkową wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły, prowadzoną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Przychody z działalności gospodarczej zostały zdefiniowane w art. 14 ww. ustawy. Należą do nich wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem przychodów wymienionych w ust. 3 art. 14.

Natomiast art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy określa przychody z kapitałów pieniężnych. Są to dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, których podstawą uzyskania są udziały (akcje) w spółce mającej osobowość prawną lub spółdzielni. Dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych stosownie do art. 24 ust. 5 pkt 1 i pkt 2 ww. ustawy, jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także dochód z umorzenia udziałów (akcji) i dochód uzyskany z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) na rzecz spółki w celu umorzenia tych udziałów (akcji).

Przychód uzyskany z umorzenia udziałów w spółce kapitałowej nie mieści się w dyspozycji art. 14 ww. ustawy. Przychód z tego tytułu należy więc kwalifikować jako przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód z tytułu umorzenia udziałów ustala się na podstawie art. 24 ust. 5d ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten stanowi, że dochodem z umorzenia udziałów lub akcji w spółkach mających osobowość prawną jest nadwyżka przychodu otrzymanego w związku z umorzeniem nad kosztami uzyskania przychodu obliczonymi zgodnie z art. 22 ust. 1f albo art. 23 ust. 1 pkt 38; jeżeli nabycie nastąpiło w drodze spadku lub darowizny, koszty ustala się do wysokości wartości z dnia nabycia spadku lub darowizny.

Ustawodawca regulując zasady ustalania kosztów uzyskania przychodów umorzenia udziałów (akcji), uzależnił je od sposobu nabycia (objęcia) umarzanych udziałów (akcji).

Zgodnie z art. 22 ust. 1f ustawy w przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny, na dzień zbycia tych udziałów (akcji) albo wkładów, koszt uzyskania przychodów ustala się w wysokości:

1. nominalnej wartości objętych udziałów (akcji) albo wkładów z dnia ich objęcia – jeżeli te udziały (akcje) albo wkłady zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część,
2. wartości przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, wynikającej z ksiąg przedsiębiorstwa, określonej na dzień objęcia tych udziałów (akcji) albo wkładów, nie wyższej jednak niż ich wartość nominalna z dnia objęcia.
   
   

W przypadku natomiast zbycia udziałów (akcji), objętych w zamian za wkład pieniężny zastosowanie znajduje art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), wkładów oraz innych papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych, albo umorzenia jednostek uczestnictwa, tytułów uczestnictwa oraz certyfikatów inwestycyjnych w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e.

Oba wyżej wymienione przepisy, pomimo iż z ich dyspozycji wynika, że dotyczą sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), z nakazu ustawodawcy winny być stosowane również do ustalenia kosztów uzyskania przychodów z umorzenia tychże udziałów (akcji).

Jednakże w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że ani przepis art. 22 ust. 1f, ani art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajduje zastosowania w niniejszej sprawie. Nie znajdzie również zastosowania art. 22g ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, na który powołuje się wnioskodawca. Zgodnie bowiem treścią powołanego artykułu, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu.

Artykuł ten określa sposób ustalenia dla celów amortyzacyjnych wartość początkową środka trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych i nie znajduje on odniesienia do dochodów z kapitałów pieniężnych.

Zastosowanie znajduje natomiast art. 22 ust. 1 ww. ustawy zawierający ogólną definicje kosztów, zgodnie z którą kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Analizując wysokość kosztów uzyskania przychodów w przypadku umorzenia udziałów, należy odnieść się do momentu wniesienia tych udziałów przez wspólnika spółki komandytowej do tejże spółki w zamian za konkretny udział w tej spółce. W tym momencie bowiem spółka komandytowa uzyska prawo własności do przedmiotu aportu. Ceną nabycia tychże udziałów na rzecz spółki komandytowej będzie wartość udziału w spółce komandytowej jaki przypada na wspólnika, do którego pierwotnie udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością należały (czyli wnioskodawcy). Należy zatem stwierdzić, że wydatek jaki spółka komandytowa poniesie na nabycie udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością odpowiadać będzie wartości udziału w spółce komandytowej jaki przypadnie na wspólnika, który wniesie będące przedmiotem aportu udziały. Wydatek ten w sposób zasadny można zatem uznać za koszt uzyskania przychodu z tytułu umorzenia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Podkreślenia wymaga również fakt, że na moment przeniesienia prawa własności udziałów ze wspólnika na spółkę komandytową, udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością winny zostać wycenione na ten moment. Prowadzi to do konkluzji, że wartość udziału w spółce komandytowej, w zamian za który wspólnik przeniesie na nią prawo własności do posiadanych udziałów spółki z ograniczoną odpowiedzialnością odpowiada wartości zbywanych w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością udziałów wycenionych na moment ich wniesienia do spółki komandytowej. Innymi słowy, wysokość kosztu, jaki poniesie spółka komandytowa przy nabyciu udziałów spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jest równa wartości tychże udziałów na dzień ich nabycia, a zarazem wartości udziału wydanego wspólnikowi spółki komandytowej w zamian za te udziały w spółce kapitałowej.

W świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz powołanych przepisów, w przypadku umorzenia udziałów (dobrowolnego lub przymusowego), wniesionych do spółki komandytowej tytułem wkładu, uzyskany przychód z tego tytułu należy kwalifikować jako przychód z kapitałów pieniężnych, proporcjonalnie odniesiony do każdego ze wspólników.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zaś kwota odpowiadająca wartości wkładu w spółce komandytowej, nie wyższa niż wartość rynkowa wnoszonych udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z dnia ich wniesienia do spółki komandytowej. Opisaną wyżej zasadę proporcjonalnego udziału stosuje się analogicznie do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 8 ust. 2 ww. ustawy.

Jednocześnie należy nadmienić, że zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, od uzyskanych dochodów (przychodów) z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a.

Stosownie do art. 41 ust. 4 ww. ustawy, płatnik jest obowiązany pobrać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych m.in. w art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy.

W związku z powyższym, dla prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania tymże podatkiem, wnioskodawca powinien przedstawić płatnikowi niezbędne dokumenty dotyczące wysokości kosztów uzyskania przychodów które znajdą zastosowanie w jego przypadku.

Zgodnie natomiast z art. 42 ust. 1 ww. ustawy płatnik winien przekazać kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Reasumując, stanowisko wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe, jednakże koszty uzyskania przychodu ze zbycia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością należy ustalić na podstawie art. 22 ust. 1, a nie jak wskazał wnioskodawca na podstawie art. 22g ust. 1 pkt 4 ww. ustawy.

W odniesieniu do powołanych przez wnioskodawcę pism organów podatkowych należy stwierdzić, że rozstrzygnięcia te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.