INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 26.06.2009 r. (data wpływu 30.06.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia samochodu przed upływem pół roku od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30.06.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia samochodu przed upływem pół roku od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny

W 2002 roku Wnioskodawczyni wspólnie z przyszłym małżonkiem kupili samochód co skutkowało tym, że Wnioskodawczyni stała się współwłaścicielką połowy pojazdu, a właścicielem drugiej połowy stał się przyszły małżonek Wnioskodawczyni. W dniu 18.03. 2006 r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński. Małżonek w dniu 30.03.2009 r. na podstawie umowy darowizny przekazał Wnioskodawczyni swój udział we własności pojazdu. W dniu 23.05.2009 r. Wnioskodawczyni sprzedała samochód.

Ponadto Wnioskodawczyni wskazuje, że pomiędzy małżonkami istnieje ustawowa wspólność małżeńska i rozliczeń podatku z tytułu osiągniętych dochodów w roku podatkowym dokonuje wspólnie z małżonkiem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z dokonaną sprzedażą Wnioskodawczyni zobowiązana będzie do opodatkowania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia pojazdu... Jeżeli tak, to Wnioskodawczyni prosi o podanie podstawy prawnej, sposobu obliczenia podatku i wskazanie terminu zapłaty podatku...

Zdaniem Wnioskodawczyni

Wnioskodawczyni wskazuje, że ponieważ pomiędzy małżonkami istnieje ustawowa wspólność małżeńska, rozliczeń podatku z tytułu osiągniętych dochodów w roku podatkowym dokonuje wspólnie z małżonkiem i w momencie darowizny pojazd nie zmienił właściciela płacącego podatek dochodowy, obowiązek podatkowy z tytułu dokonanej sprzedaży nie wystąpi. Ponadto Wnioskodawczyni wskazuje, że od dnia ślubu, tj. 18.03.2006 r. pojazd był wspólną własnością małżonków.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) – opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8, ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) do źródeł przychodów zalicza się m. in. odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a – c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.
  
  

Zgodnie z art. 19 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 3 ustawy). Jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ustawy).

Jak wynika z treści z art. 24 ust. 6 ww. ustawy dochodem z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym ze sprzedaży rzeczy, a kosztem ich nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania rzeczy, jednakże nakłady te muszą być udokumentowane fakturą VAT.

Dochody te łączy się z innymi dochodami uzyskanymi w trakcie roku podatkowego i opodatkowuje na zasadach ogólnych, składając zeznanie podatkowe według ustalonego wzoru, do końca kwietnia roku następującego po roku, za który składane jest zeznanie – art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1964 r. Nr 9, poz. 59 ze zm.). W myśl art. 31 cytowanej ustawy, istota wspólności ustawowej wyraża się w tym, że: 1) powstaje z mocy samego prawa z chwilą zawarcia małżeństwa (o ile wcześniej przyszli małżonkowie nie zawarli małżeńskiej umowy majątkowej – intercyzy), 2) obejmuje dorobek małżonków (rozumiany jako przedmioty majątkowe nabyte w czasie trwania wspólności ustawowej przez oboje małżonków lub przez jednego z nich). Co więcej, wspólność ustawowa charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania udziały małżonków w majątku wspólnym nie są określone, a zatem jest to typ współwłasności łącznej.

Zgodnie z treścią art. 33 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy „do majątku osobistego każdego z małżonków należą:

1. przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej,
2. przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba, że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił (….)”.
   
   

Z przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej stanu faktycznego wynika, iż w wyniku dokonanej przez męża Wnioskodawczyni darowizny z jego majątku odrębnego nastąpiło przekazanie na rzecz Wnioskodawczyni jego udziału we własności pojazdu nabytego wspólnie z Wnioskodawczynią przed zawarciem związku małżeńskiego.

W konsekwencji Wnioskodawczyni stała się z dniem dokonania darowizny, tj. z dniem 30.03.2009 r. faktycznym jedynym właścicielem samochodu.

Tym samym dniem nabycia w odniesieniu do udziału we własności pojazdu będącego przedmiotem darowizny jest dzień jej dokonania, natomiast w odniesieniu do udziału Wnioskodawczyni we własności samochodu, datą nabycia będzie rok 2002, w którym dokonano zakupu samochodu.

Jak przedstawiono we wniosku Wnioskodawczyni w dniu 23 maja 2009 r. dokonała sprzedaży samochodu.

Wobec powyższego dla celów podatku dochodowego, dla dochodu uzyskanego z tytułu zbycia samochodu bieg półrocznego terminu w odniesieniu do udziału we własności pojazdu będącego przedmiotem darowizny należy liczyć od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie w drodze darowizny, tj. od dnia 31.03.2009 r. natomiast w odniesieniu do udziału Wnioskodawczyni we własności przedmiotowej ruchomości od daty nabycia samochodu, tj. 2002 roku.

Skutkuje to tym, że uzyskany przez Wnioskodawczynię dochód ze sprzedaży pojazdu w części dotyczącej udziału we własności pojazdu będącego przedmiotem darowizny podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych, ponieważ sprzedaż samochodu w tej części nastąpiła przed upływem pół roku od dnia nabycia.

Jednocześnie organ podatkowy zauważa, że ustawodawca nie określił szczególnych zasad opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia ww. rzeczy. Oznacza to, że Wnioskodawczyni nie ma obowiązku płacenia w trakcie roku zaliczek na podatek dochodowy w związku z uzyskaniem przychodu ze sprzedaży samochodu.

Jak wskazano powyżej przychodem ze zbycia samochodu jest jego wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia (np. opłatę komisową, koszt ogłoszenia). Z kolei koszty jego uzyskania stanowią wydatki na nabycie samochodu oraz wartość nakładów poczynionych w czasie jego posiadania (np. zamontowanie radia lub instalacji gazowej, remont silnika).

Ustalony w ten sposób przychód i koszty jego uzyskania należy wykazać w wysokości odpowiadającej udziałowi nabytemu w drodze darowizny w zeznaniu podatkowym według ustalonego wzoru (PIT-36) w części D zatytułowanej dochody i straty ze źródeł przychodów, w rubryce inne źródła wraz z innymi dochodami uzyskanymi w trakcie roku podatkowego. Natomiast powstały z tego tytułu podatek do zapłaty uregulować do 30 kwietnia roku następującego po roku za który składane jest zeznanie - art. 45 ust. 1 ww. ustawy.

Organ podatkowy zauważa, że obowiązek ten należy spełnić bez względu na to, czy różnica pomiędzy tymi wielkościami będzie dodatnia, czy ujemna. Przy czym dodatnia różnica stanowi dochód ze sprzedaży samochodu, od którego należy zapłacić podatek. Z kolei ujemna różnica oznacza, że powstała strata na sprzedaży samochodu i nie powstaje obowiązek zapłaty podatku. Należy jednak podkreślić, że wystąpienie straty nie zwalnia Wnioskodawczyni z obowiązku jej wykazania w zeznaniu rocznym.

W kwestii dotyczącej wspólnego rozliczenia się małżonków i wynikającego z tego faktu obowiązku podatkowego organ podatkowy wskazuje, iż zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów.

Natomiast przepis art. 6 ust. 2 stanowi, że małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, mogą być jednak, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony we wspólnym zeznaniu rocznym, z zastrzeżeniem art. 6a, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i art. 26c; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany.

Zasada wyrażona w ww. ust. 2 ma zastosowanie również, jeżeli jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27, lub osiągnął dochody w wysokości nie powodującej obowiązku uiszczenia podatku (art. 6 ust. 3 ustawy).

Warunkiem umożliwiającym wspólne opodatkowanie małżonków jest niezaistnienie wyjątków przewidzianych w ustawie, które wyłączają łączne opodatkowanie. Wyjątki te przewidziane są w art. 6 ust. 8 ww. ustawy. Zgodnie z powołanym powyżej przepisem sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Ponadto art. 6 ust. 10 ww. ustawy określa, że sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Mając na uwadze powyżej przytoczone przepisy prawa organ podatkowy zauważa, że fakt wspólnego rozliczania się Wnioskodawczy z małżonkiem poprzez składanie wspólnego zeznania według ustalonego wzoru o wysokości osiągniętych dochodów lub poniesionej straty w roku podatkowym nie ma wpływu na zwolnienie z obowiązku rozliczenia uzyskanego dochodu lub poniesionej straty z tytułu dokonanej przez Wnioskodawczynię sprzedaży samochodu. Jak wskazano powyżej opodatkowaniu podlega łącznie suma dochodów uzyskanych przez każdego z małżonków, tym samym uzyskany przez Wnioskodawczynię dochód ze sprzedaży samochodu w części dotyczącej udziału we własności pojazdu będącego przedmiotem darowizny należy dołączyć do innych dochodów Wnioskodawczyni uzyskanych w roku podatkowym, następnie zsumować z dochodami męża i od sumy dochodów dokonać obliczenia podatku, zgodnie z wyżej cytowanymi przepisami prawa.

Reasumując uzyskany przez Wnioskodawczynię ze sprzedaży pojazdu przed upływem pół roku dochód w części dotyczącej udziału we własności pojazdu będącego przedmiotem darowizny z majątku odrębnego podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych, o ile umowa darowizny nie zawiera innych postanowień.

Uzyskany dochód lub stratę należy wykazać w zeznaniu podatkowym według ustalonego wzoru, do końca kwietnia roku następującego po roku, za który składane jest zeznanie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.