INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2009 r. (data wpływu 14 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia, czy raty kapitałowe i odsetki lub kwotę wartości nieruchomości wynikającą z faktury firmy leasingowej można uznać za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 05 sierpnia 2009 r. – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia, czy:

• raty kapitałowe i odsetki lub kwotę wartości nieruchomości wynikającą z faktury firmy leasingowej (dot. opisu zdarzenia przyszłego nr 1),
  
• opłaty ustalone w umowie leasingu (dot. opisu zdarzenia przyszłego nr 2) oraz
  
• nakłady na zakup gruntów i nakłady budowlane na budynki i budowle, poniesione w okresie inwestowania (dot. opisu zdarzenia przyszłego nr 3)

można uznać za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące opisy zdarzeń przyszłych.

Opis zdarzenia przyszłego nr 1.

Spółka zamierza zainwestować w grunty, budynki i budowle na terenach specjalnej strefy ekonomicznej. Okres inwestycji powinien wynosić około 2 lat i obejmować będzie poniesienie nakładów mających na celu wybudowanie nowego obiektu budowlanego i związanej z nim infrastruktury.

Po zakończeniu okresu inwestycji Spółka zamierza powyższe nieruchomości sprzedać firmie leasingowej i na zasadzie leasingu finansowego zwrotnego nabyć nieruchomość do wykorzystania jej na potrzeby Spółki. Umowa leasingu nieruchomości zostałaby zawarta na czas oznaczony, nie krótszy niż 10 lat i odpisów amortyzacyjnych w podstawowym okresie leasingu dokonywałaby Spółka, zgodnie z art. 17f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie Spółka zamierza skorzystać z pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom na terenach specjalnej strefy ekonomicznej, określonej w § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 10.12.2008 r.

Opis zdarzenia przyszłego nr 2.

Spółka zamierza zainwestować w grunty, budynki i budowle na terenach specjalnej strefy ekonomicznej. Okres inwestycji powinien wynosić około 2 lat i obejmować będzie poniesienie nakładów mających na celu wybudowanie nowego obiektu budowlanego i związanej z nim infrastruktury.

Po zakończeniu okresu inwestycji Spółka zamierza powyższe nieruchomości sprzedać firmie leasingowej i na zasadzie leasingu operacyjnego używać wymienione wyżej nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej. Umowa leasingu operacyjnego zostałaby zawarta na okres co najmniej 10 lat (art. 17b ust. 1 ustawy). Opłaty ustalone w umowie leasingu stanowiłyby dla Spółki koszt uzyskania przychodu. Po upływie podstawowego okresu umowy leasingu, finansujący przenosi na Spółkę własność środków trwałych będących przedmiotem tej umowy.

Spółka zamierza skorzystać z pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom na terenach specjalnej strefy ekonomicznej, określonej w § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 10.12.2008 r.

Opis zdarzenia przyszłego nr 3.

Spółka zamierza zainwestować w grunty, budynki i budowle na terenach specjalnej strefy ekonomicznej. Okres inwestycji powinien wynosić około 2 lat i obejmować będzie poniesienie nakładów mających na celu wybudowanie nowego obiektu budowlanego i związanej z nim infrastruktury.

W trakcie prowadzonej inwestycji Spółka zamierza korzystać z pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom w formie zwolnień podatkowych – § 3 ust. 1 pkt 1, ust. 4 rozporządzenia.

Po zakończeniu okresu inwestycji, Spółka zamierza powyższe nieruchomości sprzedać firmie leasingowej, ale jednocześnie na zasadzie leasingu zwrotnego wykorzystywać ją na potrzeby prowadzonej działalności przez okres co najmniej 10 lat.

Po zakończeniu podstawowego okresu umowy leasingu, finansujący dokonałby przeniesienia własności używanych środków trwałych (nieruchomości) na rzecz Spółki w celu wykorzystywania jej do prowadzenia dalszej działalności.

W piśmie uzupełniającym z dnia 05 sierpnia 2009 r. Spółka wyjaśniła, iż:

1. Warunkiem uzyskania zezwolenia będzie poniesienie wydatków opisanych w tych trzech zdarzeniach przyszłych:
- w sytuacji pierwszej – raty kapitałowe i odsetki lub też wartość nieruchomości wynikająca z faktury firmy leasingowej,
- w sytuacji drugiej – opłaty ustalone w umowie leasingu,
- w sytuacji trzeciej – nakłady na zakup gruntów i nakłady budowlane na budynki i budowle.

2. Umowa leasingu finansowego, o której mowa w opisie zdarzenia przyszłego nr 1, spełniać będzie warunki określone w art. 17f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj.:

- umowa leasingu zostanie zawarta na czas oznaczony,
- suma ustalonych opłat w umowie, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych,
- umowa będzie zawierać postanowienie, że odpisów amortyzacyjnych w podstawowym okresie umowy leasingu dokonuje korzystający.

3. Po upływie podstawowego okresu podatkowej umowy leasingu finansowego opisanej w zdarzeniu przyszłym nr 1, finansujący przeniesie na Spółkę własność środków trwałych będących przedmiotem tej umowy.


4. Umowa leasingu, o której mowa w opisie zdarzenia przyszłego nr 2, będzie spełniała warunki określone w art. 17b ust. 1, tj.:

- zostanie zawarta na czas oznaczony stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne, albo zostanie zawarta na co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości,
- suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o podatek VAT, będzie odpowiadać co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych.

5. Leasing zwrotny polega na sprzedaży składnika aktywów i jednoczesnym przejęciu w leasing tego składnika aktywów. Na transakcję leasingu zwrotnego składają się dwie umowy: sprzedaży i leasingu składników majątku – w tym wypadku gruntów, budynków i budowli. Pierwszym etapem transakcji leasingu zwrotnego jest zbycie przedmiotu umowy przez dotychczasowego właściciela, tj. Spółkę, finansującemu, który następnie oddaje nabyte składniki aktywów do używania korzystającemu, czyli Spółce. Przedmiot umowy pozostaje cały czas pod kontrolą zbywcy (jednocześnie korzystającego) zmienia się jedynie podmiot będący właścicielem tych aktywów.


6. W opisanym zdarzeniu przyszłym nr 3, do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą, o której mowa w § 6.1.1. rozporządzenia, Spółka zamierza zaliczyć nakłady poniesione w okresie inwestowania: na zakup gruntów, nakłady budowlane na budynki i budowle, które po zakończeniu inwestycji sprzedałaby firmie leasingowej i jednocześnie zostałyby oddane przez firmę leasingową Spółce do korzystania na potrzeby działalności gospodarczej – na podstawie zawartej umowy leasingowej, która mogłaby spełniać warunki określone w art. 17b ust. 1 lub w art. 17f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Elementy różniące opisaną sytuację w zdarzeniu nr 1 i nr 2 od opisu sytuacji w zdarzeniu nr 3 dotyczą wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą, o której mowa w § 6 rozporządzenia, a mianowicie: w sytuacji 1 i 2 do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą Spółka chciałaby zaliczyć opłaty ustalone w umowie leasingu operacyjnego lub finansowego (określone w art. 17b ust. 1 lub w art. 17f ust. 1), a w przypadku sytuacji 3 za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą Spółka chciałaby uznać poniesione w okresie inwestowania koszty nabycia gruntów, koszt wytworzenia środków trwałych (budynków i budowli), które po zakończeniu inwestycji Spółka sprzeda firmie leasingowej i na podstawie umowy leasingowej będzie je wykorzystywać na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Tak więc, różnica w opisanych zdarzeniach nr 1 i nr 2 od zdarzenia nr 3 dotyczy charakteru wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy w przypadku przedstawionych trzech zdarzeń przyszłych, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną, o której mowa w § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, Spółka może zaliczyć odpowiednio:

1. w sytuacji nr 1 – raty kapitałowe i odsetki, czy też kwotę wartości nieruchomości wynikającą z faktury firmy leasingowej;
2. w sytuacji nr 2 – opłaty ustalone w umowie leasingu (art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych);
3. w sytuacji nr 3 – nakłady poniesione na zakup gruntów i nakłady budowlane na budynki i budowle poniesione w okresie inwestowania, które po zakończeniu inwestycji zostaną sprzedane firmie leasingowej i oddane do korzystania Spółce na podstawie umowy leasingowej.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie pierwsze.

W pozostałym zakresie wydane zostały odrębne interpretacje indywidualne, i tak:

• w części dotyczącej pytania nr 2 – interpretacja indywidualna z dnia 13 sierpnia 2009 r. nr ILPB3/423-350/09-5/EK,
  
• w części dotyczącej pytania nr 3 – interpretacja indywidualna z dnia 13 sierpnia 2009 r. nr ILPB3/423-350/09-6/EK.
  
  

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

W przypadku zawarcia umowy leasingu finansowego, do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą, o których mowa w § 6 rozporządzenia Spółka zaliczyć może opłaty ustalone w umowie leasingu obejmujące spłatę wartości środków trwałych i odsetki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, w zakresie pytania nr 1, uznaje się za prawidłowe.

Zasady opodatkowania stron umowy leasingu podatkiem dochodowym od osób prawnych reguluje rozdział 4a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), a przepisy w nim zawarte przewidują następujące rodzaje umów leasingu:

• leasing, nazywany w doktrynie leasingiem operacyjnym, którego warunki zostały wskazane w art. 17b ww. ustawy, gdzie odpisów amortyzacyjnych dokonuje finansujący,
  
• leasing, nazywany w doktrynie leasingiem finansowym, którego warunki zostały wskazane w art. 17f ww. ustawy, gdzie odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający oraz
  
• w przypadku, gdy przedmiotem leasingu jest grunt zastosowanie ma art. 17i ww. ustawy.
  
  

Zgodnie z art. 17a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Podstawowym okresem umowy leasingu jest czas oznaczony, na jaki została zawarta ta umowa, z wyłączeniem czasu, na który może być przedłużona lub skrócona (art. 17a pkt 2 ww. ustawy). Natomiast, stosownie do treści art. 17a pkt 4 ww. ustawy, normatywnym okresem amortyzacji jest:

1. w odniesieniu do środków trwałych - okres, w którym odpisy amortyzacyjne, wynikające z zastosowania stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych, zrównują się z wartością początkową środków trwałych,
2. w odniesieniu do wartości niematerialnych i prawnych - okres ustalony w art. 16m.

Na mocy art. 17f ust. 1 ustawy, do przychodów finansującego i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodów korzystającego nie zalicza się opłat, o których mowa w art. 17b ust. 1, w części stanowiącej spłatę wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1. umowa leasingu została zawarta na czas oznaczony,
2. suma ustalonych w umowie leasingu opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,
3. umowa zawiera postanowienie, że odpisów amortyzacyjnych w podstawowym okresie umowy leasingu dokonuje korzystający.

Jak wskazano we wniosku, umowa leasingu, o której mowa w opisie zdarzenia przyszłego nr 1, spełniać będzie warunki określone w ww. przepisie art. 17f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4 - 6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (…), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Równocześnie, art. 17 ust. 4 ww. ustawy stanowi, iż zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Odrębnymi przepisami, o których mowa w powołanym powyżej art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy podatkowej, jest obecnie Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548).

W myśl § 3 ust. 1 tego rozporządzenia, pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) stanowi pomoc regionalną z tytułu:

1. kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6 lub
2. tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.

Przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne polegającą na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów bądź na zasadniczej zmianie dotyczącej całościowego procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa. Za nową inwestycję uznaje się również nabycie przedsiębiorstwa, które jest w likwidacji albo zostałoby zlikwidowane, gdyby nie zostało nabyte, przy czym przedsiębiorstwo jest nabywane przez samodzielnego przedsiębiorcę w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych) – § 3 ust. 4 ww. rozporządzenia.

Zgodnie z treścią § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:

1. ceną nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego;
2. ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika;
3. kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych;
4. ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know - how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3;
5. kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji;
6. ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy.

Stosownie zaś do § 5 ust. 1 powołanego rozporządzenia, zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej. Natomiast na mocy ust. 2 § 5, warunkiem korzystania z ww. zwolnienia, jest:

1. utrzymanie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres 3 lat, przy czym nie wyklucza się wymiany przestarzałych instalacji lub sprzętu w związku z szybkim rozwojem technologicznym;
2. utrzymanie inwestycji w regionie, w którym udzielono pomocy, przez okres nie krótszy niż 5 lat od momentu, gdy cała inwestycja zostanie zakończona, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres nie krótszy niż 3 lata.

Przy czym, zaznaczyć należy, że powyższe warunki muszą być spełnione jednocześnie.

Z okoliczności sprawy wynika, iż Spółka planuje zainwestować na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w grunty, budynki i budowle, które po zakończeniu okresu inwestycji zamierza sprzedać firmie leasingowej i na zasadzie leasingu finansowego zwrotnego (spełniającego warunki określone w art. 17f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) nabyć do wykorzystania na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Ponadto, Spółka wskazała, iż warunkiem uzyskania zezwolenia będzie poniesienie wydatków w postaci rat kapitałowych i odsetek wynikających z umowy leasingu.

W związku z tym, Spółka powzięła wątpliwość, czy do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną, o których mowa w § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych, można zaliczyć raty kapitałowe i odsetki, czy też kwotę wartości nieruchomości, wynikającą z faktury firmy leasingowej.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, iż przepis § 6 ust. 1 pkt 6 powołanego rozporządzenia, wyraźnie stanowi, iż w zakresie leasingu ruchomości, a więc kosztów poniesionych na nabycie aktywów wynajętych albo wydzierżawionych innych niż grunty, budynki i budowle, koszty te będą objęte pomocą jedynie wtedy, gdy ten najem albo dzierżawa ma postać leasingu finansowego, a w umowie zostało zawarte zobowiązanie do nabycia aktywów z chwilą upływu okresu najmu albo dzierżawy. W przypadku zaś leasingu nieruchomości, gdy chodzi o najem albo dzierżawę gruntów, budynków i budowli, zgodnie z obowiązującymi przepisami muszą one trwać co najmniej 5 lat od przewidywanego terminu zakończenia projektu inwestycyjnego (w przypadku małych i średnich przedsiębiorców przez co najmniej 3 lata). A zatem literalne brzmienie przepisu § 6 ust. 1 pkt 5 ww. rozporządzenia, nie wyklucza zaliczenia do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną, rat leasingowych i odsetek poniesionych w związku z zawarciem umowy leasingu nieruchomości, także w przypadku leasingu finansowego. W leasingu nieruchomości istotnym bowiem warunkiem zakwalifikowania kosztów do objęcia pomocą publiczna, jest okres trwania umowy.

Dodatkowo, wydatki te muszą zostać poniesione w strefie w trakcie obowiązywania zezwolenia.

Skoro więc Spółka poniesie rzeczywiste koszty związane z najmem nieruchomości potrzebnych do prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, a więc m. in. z najmem gruntów, budynków oraz budowli, wówczas wydatki faktycznie poniesione na opłacenie rat leasingowych i odsetek wynikających z umowy leasingu finansowego zawartej na okres co najmniej 10 lat, będą stanowiły wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną pod warunkiem, że leasing nieruchomości będzie trwać co najmniej 5 lat od przewidywanego terminu zakończenia projektu inwestycyjnego (w przypadku małych i średnich przedsiębiorców przez co najmniej 3 lata).

Na tle powyższego, stwierdzić należy, iż wydatki poniesione przez Spółkę na opłacenie rat kapitałowych oraz odsetek wynikających z zawartej umowy leasingu, mogą stanowić wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną, o których mowa w § 6 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548), przy spełnieniu wszystkich warunków określonych tym aktem prawnym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.