INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2009 r. (data wpływu 18 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych udzielanych poręczeń i gwarancji bez wynagrodzenia na rzecz podmiotów powiązanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych udzielanych poręczeń i gwarancji bez wynagrodzenia na rzecz podmiotów powiązanych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka z siedzibą w W. stoi na czele Grupy Kapitałowej, w skład której wchodzi szereg spółek – córek i spółek, w których udziałowcami są spółki – córki. Struktura Grupy charakteryzuje się tym, iż Wnioskodawca jest 100% udziałowcem kilku spółek – córek odpowiedzialnych za konkretną linię biznesową np. sprzątanie, ochronę lub logistykę. Na czele danej linii biznesowej stoi spółka – córka, która posiada udziały w dalszych spółkach, realizujących konkretne biznesy.

Spółka prowadzi również działalność gospodarczą i osiąga przychody w zakresie:

• sprzedaży licencji (praw) do znaku towarowego (…),
• usług doradczych w zakresie zarządzania strategicznego i korporacyjnego dla spółek z grupy kapitałowej,
• usług w zakresie obsługi finansowej (np. obsługa przelewów),
• usług w zakresie ochrony ludzi i mienia, porządkowych, cateringowych, pralniczych, najmu i dzierżawy, sprzedaży towarów.

Ponadto, przedmiot działalności Spółki stanowią również usługi pośrednictwa finansowego (usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym).

Spółka jest podmiotem, stojącym na czele struktury jaką jest Grupa Kapitałowa, w której występują zdarzenia gospodarcze, w których spółki z Grupy Kapitałowej potrzebują poręczenia lub gwarancji prawidłowego wykonana swoich zobowiązań wobec wierzycieli spoza Grupy Kapitałowej. Podmiotem mającym udzielać powyższych (bezpłatnych – o czym dalej) gwarancji i poręczeń będzie Spółka. Wierzytelności spółek z Grupy Kapitałowej wynikają z umów zawieranych przez te podmioty, a dotyczą różnorodnych produktów finansowych, np. gwarancji bankowych, kredytów, leasingu, ubezpieczenia. Spółka ma również udzielać bezpłatnych poręczeń lub gwarancji w zakresie prawidłowego wykonania umów (np. w zakresie ochrony) przez spółki z Grupy Kapitałowej (np. zawieranych przez spółki z Grupy Kapitałowej w ramach zamówień publicznych).

Poręczenia i gwarancje mają być udzielane spółkom z Grupy Kapitałowej przez Wnioskodawcę do konkretnych umów, a ich istota polega na tym, iż Spółka zobowiązuje się do pokrycia ewentualnych zobowiązań, wierzycielom tych zobowiązań, jakimi są najczęściej podmioty trzecie (zamawiający usługi porządkowo – czystościowe, banki, firmy leasingowe, firmy ubezpieczeniowe itp.), w przypadku braku pokrycia tych zobowiązań przez konkretną spółkę z Grupy Kapitałowej.

Zdaniem Podatnika, nie ma konieczności ustalania jakiegokolwiek wynagrodzenia (ekwiwalentu) dla Spółki z tytułu udzielanych przez nią poręczeń lub gwarancji spółkom w Grupie Kapitałowej, a brak ustalenia wynagrodzenia z tytułu udzielonego poręczenia lub gwarancji będzie neutralny podatkowo dla podmiotu udzielającego poręczenie lub gwarancję, czyli dla Spółki. Powyższe, zgodne jest z obecnie istniejącą (jednolitą) linią interpretacyjną organów podatkowych i sądów administracyjnych (dotyczącą istoty stosunku prawnego jakim jest poręczenie i gwarancja) i odnoszącą się również do podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym, Spółka zamierza przy udzielaniu poręczeń i gwarancji nie ustalać jakiegokolwiek wynagrodzenia z tytułu udzielonego poręczenia lub gwarancji, a brak takiego wynagrodzenia zdaniem Podatnika:

1. nie spowoduje powstania przychodu podatkowego w postaci nieodpłatnych świadczeń na gruncie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dla podmiotu udzielającego bezpłatne poręczenie lub gwarancję, czyli Spółki,
2. spowoduje, iż transakcja będzie dokonana zgodnie z zasadą tzw. ceny rynkowej wyrażonej w art. 11 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zw. z art. 11 ust. 1 tej ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych.

Czy udzielanie przez Wnioskodawcę spółkom z Grupy Kapitałowej bezpłatnych (bez jakiegokolwiek wynagrodzenia lub ekwiwalentu) poręczeń i gwarancji:

1. spowoduje powstanie przychodu podatkowego w postaci nieodpłatnych świadczeń na gruncie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dla podmiotu udzielającego bezpłatne poręczenie lub gwarancję, czyli dla Spółki...
2. spowoduje, iż transakcja będzie dokonana zgodnie z zasadą tzw. ceny rynkowej wyrażonej w art. 11 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zw. z art. 11 ust. 1 tej ustawy...

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Udzielanie przez Spółkę spółkom z Grupy Kapitałowej bezpłatnych (bez jakiegokolwiek wynagrodzenia lub ekwiwalentu) poręczeń i gwarancji – Jego zdaniem – nie spowoduje powstania przychodu podatkowego w postaci nieodpłatnych świadczeń na gruncie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dla podmiotu udzielającego bezpłatne poręczenie lub gwarancję, czyli dla Spółki.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu, precyzując, poprzez przykładowe wyliczenie zawarte w art. 12 ust. 1 – 3 i ust. 4b, rodzaje przychodów, a także enumeratywnie wylicza, jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów (ust. 4).

Z istoty podatku dochodowego od osób prawnych wynika, że jest on ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątkowego (dochodu), a zatem przychodem – jako źródłem dochodu – jest tylko ta wartość, która wchodząc do majątku podatnika może powiększyć jego aktywa. Przychodem podatkowym nie są więc te aktywa, których podatnik nie otrzymuje.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, jest m.in. wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Ww. ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie precyzuje jednak, co należy rozumieć przez „nieodpłatne świadczenie”, ograniczając się jedynie do wskazania, w art. 12 ust. 6 i 6a, sposobu i kryteriów ustalania wartości nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń.

Jednakże dla celów podatkowych za nieodpłatne świadczenia należy przyjmować te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy. W przedstawionym stanie faktycznym, Spółka zamierza nieodpłatnie udzielać poręczenia i gwarancje innym podmiotom wchodzącym w skład Grupy Kapitałowej co oznacza, że Spółka nie będzie otrzymywać żadnego przysporzenia – co najwyżej będzie zobowiązana do realizacji zobowiązania będącego przedmiotem poręczenia lub gwarancji na rzecz podmiotu trzeciego (ewentualnie nastąpi uszczuplenie jej majątku, a nie przysporzenie które jest warunkiem sine qua non istnienia przychodu podatkowego).

Zdaniem Podatnika, udzielenie przez Wnioskodawcę bezpłatnej (bez ustalonego wynagrodzenia lub ekwiwalentu) gwarancji lub poręczenia nie spowoduje, ani nie będzie powodować żadnych skutków podatkowych na gruncie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy podkreślić, iż Spółka w wyniku udzielania nieodpłatnych poręczeń i gwarancji nie będzie uzyskiwać z tytułu tych transakcji żadnych korzyści; nie będzie też ponosić żadnych negatywnych konsekwencji udzielenia poręczenia (do momentu ewentualnej realizacji poręczenia).

Spółka, jako udzielająca poręczenie lub gwarancję nie będzie musiała angażować dodatkowych aktywów w związku z udzieleniem poręczenia lub gwarancji. W takiej sytuacji nie istnieją przesłanki, które powodowałyby ustalenie przychodu do opodatkowania po stronie udzielającej poręczenia lub gwarancji Spółki.

W przedstawionym stanie faktycznym, udzielający poręczenia lub gwarancji (czyli Spółka) faktycznie dokonuje świadczenia na rzecz podmiotu otrzymującego (ewentualnego wierzyciela) jedynie w momencie ewentualnej realizacji poręczenia lub gwarancji. W przeciwnym razie, jeśli podmiot udzielający (Wnioskodawca) nie podejmuje działań związanych z realizacją poręczenia / gwarancji, to oznacza, że nie wiąże się to z nieodpłatnym świadczeniem na rzecz podmiotu otrzymującego poręczenie lub gwarancje. Należy wskazać, że poręczenia i gwarancje stanowią zabezpieczenie interesów banku, firmy ubezpieczeniowej lub innych wierzycieli podmiotu otrzymującego poręczenie. Dlatego też, w sytuacji realizacji poręczenia lub gwarancji, w rzeczywistości korzyści uzyska jedynie wierzyciel podmiotu powiązanego.

Wnioskodawca podkreśla, że stanowisko Spółki przedstawione w niniejszym wniosku jest zbieżne z aktualnymi wyrokami WSA i NSA oraz interpretacjami innych organów podatkowych.

Podobnie bowiem, wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 24 kwietnia 2007 r. (l SA/Łd 2033/06). Wyrok dotyczył sytuacji, w której Podatnik poręczył nieodpłatnie kredyt bankowy udzielony podmiotowi zależnemu. Sąd stwierdził, że „poręczenie kredytu bankowego udzielone nieodpłatnie przez podmiot, który nie jest uprawniony do odpłatnego świadczenia tego typu usług finansowych, nie jest nieodpłatnym świadczeniem w rozumieniu ustawy o CIT”. Sąd uznał, że spółka poręczająca poniosłaby konsekwencje udzielenia poręczenia najwcześniej wtedy, gdyby zaistniało duże prawdopodobieństwo, że będzie zobowiązana, jako poręczyciel do spłaty zobowiązania podmiotu zależnego. W przypadku braku zaistnienia takiej sytuacji, nie można mówić o uzyskaniu korzyści przez którąkolwiek ze stron.

Podobne stanowisko, choć w odniesieniu do podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie braku opodatkowana nieodpłatnych poręczeń i zabezpieczeń, przez udzielającego poręczeń lub gwarancji prezentują organy podatkowe, np. Urząd Skarbowy, który w interpretacji wydanej dnia 21 czerwca 2006 r. (sygn. PD1c/415-18/06) stwierdził: „Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia nieodpłatne świadczenia. Wskazuje jedynie w art. 11 ust. 2a zasady ustalania wartości pieniężnych i innych nieodpłatnych świadczeń. Przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć wydarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. nie związane z kosztem lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osoby mające konkretny wymiar finansowy.

W rozpatrywanej sprawie nieodpłatnie udzielono poręczenia i ustanowiono zabezpieczenie na własnym majątku na rzecz osoby trzeciej. Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, że nieodpłatne udzielenie poręczenia i zabezpieczenia na własnym majątku na rzecz osoby trzeciej nie stanowi przychodu podatnika i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych”.

Kolejne analogiczne stanowisko, w zakresie braku możliwości ustalenia przychodu w postaci nieodpłatnych świadczeń w okolicznościach bezpłatnego udzielania poręczeń lub gwarancji przez jeden podmiot powiązany drugiemu, zajął w interpretacji z dnia 17 marca 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. ILPB3/423-24/08-2/HS).

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, udzielanie przez Spółkę bezpłatnych gwarancji lub poręczeń nie będzie powodować konsekwencji podatkowych dla Spółki na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Udzielanie przez Spółkę spółkom z Grupy Kapitałowej bezpłatnych (bez jakiegokolwiek wynagrodzenia lub ekwiwalentu) poręczeń i gwarancji – Jego zdaniem – spowoduje, iż transakcja będzie dokonana zgodnie z zasadą tzw. ceny rynkowej wyrażonej w art. 11 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zw. z art. 11 ust. 1 tej ustawy.

W ocenie Spółki, nie jest zasadnym porównywanie transakcji udzielania poręczeń lub gwarancji pomiędzy podmiotami powiązanymi z działalnością profesjonalnych instytucji finansowych, których głównym przedmiotem działalności jest udzielanie poręczeń i gwarancji co oznacza, iż brak wynagrodzenia przy udzielaniu poręczeń i gwarancji przez Wnioskodawcę spółkom z Grupy Kapitałowej nie narusza zasad wskazanych w art. 11 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zw. z art. 11 ust. 1 tej ustawy. Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na fakt, iż na odmiennych zasadach jest szacowane ryzyko udzielenia gwarancji pomiędzy podmiotami powiązanymi a podmiotami niezależnymi. Wyceniając taką usługę banki lub inne instytucje poręczeniowe (w tym także podmioty gospodarcze) biorą pod uwagę rodzaj, wysokość oraz okres spłaty kredytu (lub innej wierzytelności), a także szereg czynników wpływających na sytuację finansową podmiotu otrzymującego poręczenie, a w szczególności stan majątkowy, status prawny, historię kredytową, wyniki finansowe.

Podmioty powiązane, w rozumieniu art. 11 ww. ustawy (a tylko takich podmiotów dotyczy niniejsze zapytanie), udzielając poręczeń mają nieporównywalnie większy zakres informacji o podmiocie, którego zobowiązania są poręczane, co do zasady mają nad tym podmiotem kontrolę (bezpośrednio lub pośrednio), co w bardzo dużym (jak nie całkowitym) stopniu ogranicza poziom ryzyka związanego z udzielanym poręczeniem. Poręczenia i gwarancje udzielane pomiędzy spółkami powiązanymi wynikają z zasady wzajemności oraz solidarności Grupy Kapitałowej jako całości – Spółka będzie udzielała bezpłatnych poręczeń i gwarancji w zależności od bieżącego zapotrzebowania i źródeł finansowania realizowanych przedsięwzięć i projektów inwestycyjnych. Dlatego też zapewnienie źródeł finansowania jest istotne z punktu widzenia powodzenia realizacji całego projektu. Co do zasady – najczęstszym źródłem finansowania są źródła zewnętrzne, gdzie jednym z kryteriów jest ustanowienie stosownych zabezpieczeń w postaci poręczeń i gwarancji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Odpowiedź na pytanie nr 1.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest w szczególności wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy i praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymywanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie precyzuje jednak, co należy rozumieć przez „nieodpłatne świadczenie”, ograniczając się jedynie do wskazania, w art. 12 ust. 6 i 6a, sposobu i kryteriów ustalania wartości nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń. Z tego właśnie względu pojęcie „świadczenia” należy rozpatrywać z punktu widzenia zobowiązaniowego, tj. na tle art. 353 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r., Nr 16, poz. 93 ze zm.), zgodnie z którym zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu (art. 353 § 2).

Zatem, w świetle art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, aby można było określone świadczenie zaliczyć do kategorii świadczeń nieodpłatnych stanowiących źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, musi dojść do stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie, zwiększając w ten sposób swoje przychody podatkowe. Dla celów podatkowych za nieodpłatne świadczenia należy przyjmować te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie w majątku podatnika, mające konkretny wymiar finansowy.

Warunkiem uznania nieodpłatnego świadczenia za przychód – co wynika z literalnego brzmienia art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest jego otrzymanie przez podatnika. Aby mówić o otrzymaniu świadczenia przez świadczeniobiorcę, świadczeniodawca musi wyrazić pozytywną wolę tego świadczenia poprzez zobowiązanie się do jego spełnienia. Nie wystarczy samo zawarcie umowy o nieodpłatne świadczenie, lecz konieczne jest jej wykonanie.

W przedmiotowej sprawie zabezpieczeniem będzie zobowiązanie Spółki na rzecz podmiotów powiązanych, poprzez wyrażenie pozytywnej woli pokrycia ewentualnych zobowiązań spółek wchodzących w skład Grupy Kapitałowej, wynikających z konkretnych umów.

Mając na uwadze powyższe, w przedstawionej przez Wnioskodawcę sytuacji nie znajdzie zastosowania art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z uwagi na okoliczność, iż przedmiotowe poręczenia i gwarancje, dotyczące różnorodnych produktów finansowych, jak i innych zawieranych umów, np. w zakresie ochrony, czy w ramach zamówień publicznych, udzielane przez Spółkę dla podmiotów powiązanych, nie są nieodpłatnym świadczeniem Spółki w rozumieniu ww. przepisu.

Jak bowiem wykazano wyżej, z nieodpłatnym świadczeniem mamy do czynienia jedynie wtedy, gdy po stronie Spółki powstałoby przysporzenie, mające konkretny wymiar finansowy.

Ponadto w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca występuje w roli udzielającego poręczenia lub gwarancje, a nie podmiotu, który takie poręczenie uzyskuje. W tym stanie rzeczy, Spółka nie osiągnie przychodu.

Reasumując, udzielenie przez Spółkę nieodpłatnych poręczeń lub gwarancji podmiotom powiązanym, nie spowoduje powstanie przychodu w postaci nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odpowiedź na pytanie nr 2.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli:

1. podatnik podatku dochodowego mający siedzibę (zarząd) lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwany dalej „podmiotem krajowym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym za granicą lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo
2. osoba fizyczna lub prawna mająca miejsce zamieszkania albo siedzibę (zarząd) za granicą, zwana dalej „podmiotem zagranicznym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo
3. te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów

– i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały – dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Stosownie do art. 11 ust. 4 przepisy ust. 1 – 3a stosuje się odpowiednio, gdy:

1. podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo
2. te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów.

Odnosząc się do wskazanego przez Wnioskodawcę art. 11 ust. 4 w zw. z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stwierdzić należy, iż z treści tych uregulowań wynika, że podmioty powiązane przy ustalaniu cen we wzajemnych transakcjach, powinny kierować się takimi samymi regułami, jakie stosują podmioty gospodarcze niepowiązane ze sobą. Zatem, ceny stosowane we wzajemnych rozliczeniach podmiotów powiązanych nie powinny odbiegać od cen, jakie ustaliłyby we wzajemnych transakcjach podmioty niezależne, czyli cen rynkowych. Ta zasada ustalania cen nosi nazwę – zasady ceny rynkowej. Jest to podstawowa reguła, wynikająca z regulacji art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowiąca podstawę do stosowania określonych w tym przepisie metod określania dochodów danego podmiotu w drodze oszacowania.

Mając na uwadze powyższe, art. 11 ust. 4 w zw. z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie znajdzie zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Reasumując, udzielenie przez Spółkę nieodpłatnych poręczeń lub gwarancji podmiotom powiązanym, nie będzie powodować konsekwencji podatkowych dla Spółki w rozumieniu art. 11 ust. 4 w zw. z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie dodaje się, że wniosek Spółki w zakresie zdarzenia przyszłego dotyczącego podatku od towarów i usług został rozpatrzony odrębną interpretacją wydaną w dniu 11 sierpnia 2009 r., nr ILPP1/443-584/09-3/AI.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.