INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 kwietnia 2009r. (data wpływu 17 kwietnia 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 czerwca 2009r. (data wpływu 19 czerwca 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT w całości lub w części w odniesieniu do realizowanego projektu pn. „Nowe technologie łukowego, laserowego, tarciowego łączenia materiałów konstrukcyjnych”– jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 kwietnia 2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT w całości lub w części w odniesieniu do realizowanego projektu pn. „Nowe technologie łukowego, laserowego, tarciowego łączenia materiałów konstrukcyjnych”. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 czerwca 2009r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP4/443-391/09/JP z dnia 7 maja 2009r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca składa do Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, wniosek na realizację projektu pn. „Nowe technologie łukowego, laserowego, tarciowego łączenia materiałów konstrukcyjnych”, w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, lata 2007-2013, Priorytet 1, Działanie 1.1, Poddziałanie 1.1.2.

Projekt zakłada realizację 9 kompleksowych tematów badawczych, w latach 2010-2013. Uzyskane rezultaty pozwolą na transfer technologii, poprzez sprzedaż nowej technologii do przesyłu, transfer wiedzy poprzez szkolenia na kursach, warsztatach i seminariach, kontakt z nową platformą informacyjną, stworzenie w regionie centrum technik spawalniczych dysponującego odpowiednimi urządzeniami, wiedzą i kontaktami na poziomie regionalnym i ponadregionalnym.

Łączne koszty projektu planuje się w wysokości 18.201.098 zł.

Na etapie tworzenia wniosku częściowo znani są jedynie potencjalni odbiorcy transferu technologii.

Do realizacji projektu niezbędny będzie zakup materiałów, wyposażenia oraz usług, w których wartość naliczonego podatku VAT wyniesie ok. 1.250.000 zł. W kosztorysie projektu podatek ten wykazano jako koszt kwalifikowany.

Ponadto w piśmie z dnia 14 maja 2009r. Wnioskodawca wskazał, że jest czynnym podatnikiem VAT od czerwca 1993r. z tytułu prowadzenia działalności naukowo - badawczej i ekspertyzowo - usługowej. Wnioskodawca składa deklaracje VAT-7.

Inicjatorem i pomysłodawcą przedmiotowego projektu jest Wnioskodawca. Projekt nie jest realizowany na zlecenie konkretnego zamawiającego (podmiotu trzeciego).

Rezultatami projektu realizowanego w ramach podzadania 1.1.2 „Strategiczne programy badań naukowych i prac rozwojowych”, będą badania przemysłowe i prace rozwojowe. Rezultaty te nie mogą być sprzedawane, gdyż wymagać będą prowadzenia dalszych prac, jakimi są prace wdrożeniowe bądź projekty celowe, w których uwzględnione zostaną konkretne wymagania i potrzeby zleceniodawców. Prowadzenie tych prac nie jest przewidziane w niniejszym projekcie.

Wdrożenie efektów projektu nie jest bezpośrednim celem projektu, gdyż są nim badania przemysłowe i prace rozwojowe. Transfer technologii do przemysłu powinien nastąpić w wyniku uzyskanych rezultatów projektu, ale dopiero po realizacji etapu wdrożeniowego, nie przewidzianego w projekcie. Tym samym przychody generujące podatek należny nie wystąpią bezpośrednio w wyniku zakończenia projektu, a dopiero po zakończeniu etapu wdrożeniowego i sprzedaży technologii konkretnemu zleceniodawcy.

Towary i usługi nabywane w związku z przedmiotowym projektem będą związane jedynie pośrednio z wykonywaniem czynności opodatkowanych, jak również niepodlegających opodatkowaniu w zakresie zasobów wiedzy pozostających u Wnioskodawcy czy też wykorzystywanej wiedzy do prowadzonych szkoleń specjalistycznych (czynności zwolnione z VAT).

Na etapie projektu nie ma możliwości określenia, w jakiej części towary i usługi związane będą z czynnościami opodatkowanymi, zwolnionymi i niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w odniesieniu do realizowanego projektu istnieje możliwość odliczania podatku VAT w całości lub części...

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 86 ust. 1 ustawy VAT stanowi, iż warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Również w orzecznictwo ETS ugruntował się pogląd, że dla odliczenia podatku naliczonego musi istnieć bezpośredni i ścisły związek pomiędzy podatkiem naliczonym, a czynnością opodatkowaną. W związku z wątpliwością co do bezpośredniego i bezspornego związku zakupów z wykonywanymi w przyszłości czynnościami opodatkowanymi oraz mając na uwadze różne rezultaty projektu: opodatkowane - jak sprzedaż technologii, nieopodatkowane - jak szkolenie, bądź pozostające u Wnioskodawcy - zasoby wiedzy, jak również w związku z brakiem ostatecznie zdefiniowanego odbiorcy usług, uznano że brak jest prawa do odliczenia naliczonego VAT. Tym samym w kosztorysie projektu, naliczony podatek VAT zaliczono do kosztów kwalifikowanych (jako nie podlegający odliczeniu).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 i 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z powyższego, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest podstawowym i fundamentalnym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od wartości dodanej. Z orzecznictwa ETS wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego w zasadzie nie może być ograniczone ani pod względem czasu, ani pod względem zakresu przedmiotowego. ETS zwracał uwagę, iż właśnie zasada odliczenia podatku naliczonego zapewnia uzyskanie neutralności podatku. System odliczeń podatku oznacza całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od obciążeń z tytułu VAT zapłaconego lub należnego (do zapłaty) w prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o VAT rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo - prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji „zamiaru” wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Podstawowe znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:

1. powszechność opodatkowania,
2. faktyczne opodatkowanie konsumpcji,
3. stosowanie podatku od wartości dodanej na wszystkich etapach obrotu towarami i usługami.
   
   

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ustawy o VAT, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika ponadto, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać również osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Przykładowo zlecenie wykonania analizy opłacalności inwestycji, która w rezultacie nigdy faktycznie nie została zrealizowana, powinno być traktowane jako działalność gospodarcza.

Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej opodatkowanej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje nabycia towarów i usług, które zmierzają do przyszłego wykorzystania ich dla czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bez względu na to jakie faktycznie będą efekty tej działalności należy uznać w momencie ich nabycia za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że, Wnioskodawca realizuje projekt badawczy pn. „Nowe technologie łukowego, laserowego, tarciowego łączenia materiałów konstrukcyjnych”.

Uzyskane rezultaty pozwolą na transfer technologii, poprzez sprzedaż nowej technologii do przesyłu, transfer wiedzy poprzez szkolenia na kursach, warsztatach i seminariach, kontakt z nową platformą informacyjną, stworzenie w regionie śląskim centrum technik spawalniczych dysponującego odpowiednimi urządzeniami, wiedzą i kontaktami na poziomie regionalnym i ponadregionalnym. Na etapie tworzenia wniosku częściowo znani są jedynie potencjalni odbiorcy transferu technologii.

Wdrożenie efektów projektu nie jest bezpośrednim celem projektu, gdyż są nim badania przemysłowe i prace rozwojowe. Transfer technologii do przemysłu powinien nastąpić w wyniku uzyskanych rezultatów projektu, ale dopiero po realizacji etapu wdrożeniowego, nie przewidzianego w projekcie. Tym samym przychody generujące podatek należny nie wystąpią bezpośrednio w wyniku zakończenia projektu, a dopiero po zakończeniu etapu wdrożeniowego i sprzedaży technologii konkretnemu zleceniodawcy.

Z powyższego jednoznacznie wynika, iż zamiarem przedsięwzięcia jest stworzenie nowych technologii łączenia materiałów konstrukcyjnych, celem zaś stworzenia takich technologii jest jej wdrożenie do przemysłu.

Jak wskazuje wnioskodawca efekty projektu po zakończeniu etapu wdrożeniowego zostaną sprzedane konkretnemu zleceniodawcy.

Na chwilę obecną Wnioskodawca zakłada sprzedaż nowej technologii do przesyłu, transfer wiedzy poprzez szkolenia na kursach, warsztatach i seminariach, kontakt z nową platformą informacyjną, stworzenie w regionie śląskim centrum technik spawalniczych dysponującego odpowiednimi urządzeniami, wiedzą i kontaktami na poziomie regionalnym i ponadregionalnym

Wszystkie przedstawione okoliczności wskazują, iż zamiarem Wnioskodawcy jest wdrożenie przemysłowe wytworzonej w wyniku projektu technologii.

Niewątpliwie sprzedaż wytworzonych technologii w wyniku wdrożenia przemysłowego projektu oraz sprzedaż technologii konkretnym zleceniodawcom będzie czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług jako odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług, o których mowa w cytowanym na wstępie art. 5 ust 1 ustawy o VAT.

Jak wynika z treści wniosku, na dzień dzisiejszy nie można przewidzieć czy Wnioskodawca w wyniku wdrożenia projektu badawczego będzie osiągał przychody, bowiem na etapie tworzenia wniosku częściowo znani są jedynie potencjalni odbiorcy transferu technologii.

Nie mniej jak wskazano powyżej, dla określenia prawa do odliczenia, istotny jest zamiar z jakim dokonywany jest zakup towaru lub usługi w momencie nabycia. Wprawdzie realizowany projekt nie zakłada etapu wdrożenia jednakże Wnioskodawca wskazuje, iż rezultaty projektu uzyskane w wyniku prowadzonych prac rozwojowych i badań przemysłowych pozwolą na transfer nowej technologii do przemysłu.

W przedstawionym przez Wnioskodawcę opisie zdarzenia przyszłego oczywistym jest, iż w wyniku realizacji samego projektu nie będą uzyskiwane żadne przychody bowiem jego realizacja związana jest z prowadzeniem badań naukowych i prac rozwojowych. Jednakże nie bez znaczenia pozostaje fakt, że chociaż przychody generujące podatek należny nie wystąpią w trakcie realizacji projektu to jednak wystąpią po zakończeniu realizacji projektu jako skutek wdrożenia jego rezultatów (efektów) poprzez sprzedaż nowej technologii konkretnemu zleceniodawcy.

Zatem zdaniem tut. organu wszystkie wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę od początku realizacji projektu związane są w części (wprawdzie po przeprowadzeniu dalszych prac nieobjętych zakresem projektu) z przewidywanym opracowaniem technologii łączenia materiałów konstrukcyjnych, jej wdrożeniem i późniejszą sprzedażą.

Nie można więc zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż projekt nie będzie służył działalności opodatkowanej, bo założeniem jest, iż rezultaty uzyskane w wyniku realizacji projektu po przeprowadzeniu dalszych prac wdrożeniowych w efekcie końcowym znajdą zastosowanie przemysłowe poprzez sprzedaż odbiorcom indywidualnym. Należy podkreślić, iż nie jest to projekt, którego wyniki służą wyłącznie celom naukowym, a efekty nie są skierowane do konkretnego odbiorcy. Wyniki przedmiotowego projektu nie zmierzają wyłącznie do podniesienia poziomu wiedzy lecz mają również znaczenie praktyczne i przeznaczone są dla odbiorców. Nie ma więc w tej sytuacji znaczenia źródło finansowania przedmiotowego projektu, lecz założenie wykorzystania jego wyników do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W konsekwencji z uwagi na spełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywaniem w przyszłości czynności opodatkowanych (tj. sprzedaż technologii), Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją pn. „Nowe technologie łukowego, laserowego, tarciowego łączenia materiałów konstrukcyjnych”.

Zauważyć należy, że jak wynika z treści wniosku dokonane w związku z realizacja projektu zakupy związane będą z czynnościami opodatkowanymi, zwolnionymi i niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

Odliczyć natomiast można w całości wyłącznie podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika.

W przypadku natomiast gdy towary i usługi wykorzystywane są przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego – art. 90 ust. 1 ustawy o VAT.

Jeżeli natomiast nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1 ww. artykułu, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy o VAT), a sposób obliczenia proporcji regulują dalsze przepisy art. 90 ustawy o VAT.

Jak stanowi ust. 3 tego artykułu proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Zgodnie z art. 90 ust. 4, 5 i 6 ustawy o VAT proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności. Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się również obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy w poz. 3, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

W myśl art. 90 ust. 8 ustawy o VAT podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.

Jak stanowi ust. 9 art. 90 ww. przepis stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna.

W przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1. przekroczyła 98% - podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2;
2. nie przekroczyła 2% - podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2;

co wynika z art. 90 ust. 10 ustawy o VAT.

Z wniosku wynika, że na etapie projektu Wnioskodawca nie ma możliwości określenia, w jakiej części towary i usługi związane będą z czynnościami opodatkowanymi, zwolnionymi i nie podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem w sytuacji, gdy Wnioskodawca wykonuje czynności zarówno opodatkowane i zwolnione oraz wykonuje czynności niepodlegające podatkowi VAT, mając na uwadze regulacje zawarte w przepisie art. 86 ust. 1 i art. 90 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, dla ustalenia kwoty podatku naliczonego przysługującego do odliczenia należy zastosować dwuetapowy podział podatku naliczonego.

I tak w pierwszym etapie, z całości zakupów związanych z realizowanym projektem, których Wnioskodawca nie potrafi bezpośrednio przyporządkować czynnościom opodatkowanym, powinien wydzielić tą ich część, która związana jest z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT i część, która związana jest z czynnościami opodatkowanymi jak i zwolnionymi. Aby tego dokonać powinien posłużyć się wybranym przez siebie miarodajnym i uzasadnionym kluczem.

Natomiast w drugim etapie, w odniesieniu do zakupów związanych z czynnościami zarówno opodatkowanymi jak i zwolnionymi Wnioskodawca winien ustalić właściwą proporcję jako udział rocznego obrotu z działalności opodatkowanej w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności opodatkowanych i zwolnionych.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że Wnioskodawcy co do zasady będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją projektu pn. „Nowe technologie łukowego, laserowego, tarciowego łączenia materiałów konstrukcyjnych”, ale odliczenie to będzie przysługiwać w części w jakiej dokonane zakupy będą związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Z uwagi na fakt, że wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego interpretacja została udzielona w oparciu o przepisy obowiązujące do dnia 30 listopada 2008r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.