INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2009r. (data wpływu 16 marca 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania energii elektrycznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 marca 2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania energii elektrycznej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy, stosownie do udzielonych koncesji jest w szczególności jest zakup, wytwarzanie, przetwarzanie i dystrybucja energii cieplnej, eksploatacja urządzeń ciepłowniczych, rekonstrukcja i modernizacja systemów ciepłowniczych, wydawanie zapewnień dostaw ciepła oraz warunków podłączenia do sieci cieplnej. Wnioskodawca nie posiada koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucje lub obrót energią elektryczną w rozumieniu ustawy Prawo Energetyczne. Z uwagi na realizacje przedmiotowej działalności gospodarczej Spółka zmuszona jest do zawarcia umów na dostarczenie energii elektrycznej z odpowiednimi Przedsiębiorstwami Energetycznymi. Zakupiona energia elektryczna będzie wykorzystania przez spółkę Wnioskodawcę do własnych celów związanych z bieżącą działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy na mocy obecnie obowiązującej ustawy o podatku akcyzowym, Wnioskodawca na skutek zawartych umów na dostarczenie energii elektrycznej z jednym z ww. Przedsiębiorstw Energetycznych, jako nabywca energii elektrycznej będzie zobowiązany do naliczenia i zapłaty podatku akcyzowego..., a jeżeli nie to
   
2. Czy w świetle nowo obowiązującej ustawy o podatku akcyzowym, Przedsiębiorstwo Energetyczne, rozumiane jako sprzedawca energii elektrycznej może skutecznie przerzucić obowiązek naliczenia i zapłaty podatku akcyzowego na nabywcę energii elektrycznej...,
   
3. Czy fakt posiadania przez Wnioskodawcę koncesji m.in. na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję i obrót ciepłem wpływa pozytywnie na zakres obowiązku podatkowego określonego w nowo obowiązującej ustawie o podatku akcyzowym...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Z dniem 1 marca 2009r. weszła w życie nowa ustawa z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009, Nr 3, poz. 11). Jednocześnie, na mocy art. 168 i 169 nowo obowiązującej ustawy, dotychczasowa ustawa z dnia 23 stycznia 2004r. o podatku akcyzowym utraciła moc obowiązującą. Zgodnie z przepisami ustawy o podatku akcyzowym obowiązującymi przed 1 marca 2009r. wytwórca energii elektrycznej, jako wyrobu akcyzowego (załącznik nr 1 pkt 61), zobowiązany był do naliczenia i zapłaty podatku akcyzowego. Z chwilą wejścia w życie przepisów nowej ustawy o podatku akcyzowym obowiązek naliczenia i zapłaty podatku akcyzowego został przerzucony z wytwórcy na dystrybutora energii elektrycznej. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego,
2. sprzedaż energii elektrycznej, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię, nabywcy końcowemu na terytorium kraju,
3. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2,
4. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię,
5. import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego,
6. zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.
   
   

W omawianej sytuacji podmiotem dokonującym sprzedaży energii elektrycznej będzie Przedsiębiorstwo Energetyczne, natomiast odbiorcą energii jest Wnioskodawca.

Jedynym podmiotem który w momencie zawarcia umowy będzie posiadał koncesję na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucje lub obrót energią elektryczną w rozumieniu ustawy Prawo Energetyczne jest odpowiednie Przedsiębiorstwo Energetyczne. Nabywca, a więc Wnioskodawca posiada koncesję jedynie w zakresie wytwarzania, przesyłania, dystrybucji lub obrotu ciepła. Zatem z uwagi na charakter mającej być zawartej umowy analizie poddać należy wyłącznie pkt 2, 3, 4 i 6 powyższego artykułu 9 ustawy. Pierwszy przypadek z oczywistych względów nie jest związany z przedmiotową sytuacją gdyż jedynym sprzedającym jest odpowiednie Przedsiębiorstwo Energetyczne. Natomiast zakres opodatkowania określony art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4 w omawianym przypadku również nie będzie miał zastosowania, gdyż Wnioskodawca zużywając wprawdzie energię elektryczną zarówno nie posiada koncesji na przesyłanie, dystrybucję lub obrót energii elektrycznej w rozumieniu Prawa energetycznego, jak i nie wyprodukowało przedmiotowej energii elektrycznej. W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, iż najbardziej zbliżonym znaczeniowo przepisem będzie art. 9 ust. 1 pkt 6 przedmiotowej ustawy. Zużycie energii elektrycznej będzie opodatkowane jeżeli:

1. zużycie energii elektrycznej dokonuje nabywca końcowy,
2. od zużycia energii elektrycznej nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości i
3. nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.
   
   

Z interpretacji powyższego przepisu wynika, iż spełnienie trzech warunków jest konieczne do objęcie zakresem opodatkowania energii elektrycznej. Pierwszy warunek ściśle związany jest z osobą „nabywcy końcowego".

Zgodnie definicją słownikową wyrażoną w art. 2 pkt 19 ustawy o podatku akcyzowym nabywcą końcowym jest podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu Prawa energetycznego, z wyłączeniem spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2005r. Nr 121, poz. 1019, z późn. zm.) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000r. o giełdach towarowych. Wnioskodawca jest zdania, iż z uwagi na brzmienie cytowanego przepisu może zostać uznana za nabywcę końcowego, gdyż z jednej strony dokonuje nabycia energii elektrycznej a z drugiej strony nie posiada stosownej koncesji. Pozostałe dwa warunki pozostają ze sobą w ścisłym związku, a ich interpretacja winna dokonywana być łącznie. Odpowiednie przypisanie ich znaczenia do omawianego zdarzenia przyszłego pozwala na wyłączenie w sposób jednoznaczny spod zakresu opodatkowania energię elektryczną wykorzystywaną przez Wnioskodawcę. Jeżeli nawet Przedsiębiorstwo Energetyczne nie dokona naliczenia i zapłaty podatku akcyzowego od sprzedanej energii elektrycznej, to brak spełnienia warunku trzeciego wyłącza możliwość rozliczenia podatku przez nabywcę końcowego. Ponadto wprowadzenie przez ustawodawcę art. 9 ust. 1 pkt 6 omawianej ustawy wiązało się m.in. z koniecznością wyeliminowania tzw. szarej strefy, gdzie nabywca końcowy, poza zakresem lub bez umownego umocowanie zużywał energię elektryczną od której sprzedawca z oczywistych względów nie naliczył i wpłacił podatku akcyzowego.

W związku tym Wnioskodawca uważa, iż dokonując nabycia od Przedsiębiorstwa Energetycznego energii elektrycznej, wykorzystywanej następnie na cele własne spółki nie jest zobowiązany do naliczenia i zapłaty podatku akcyzowego od zakupionej energii elektrycznej. Jedynym zobowiązanym będzie sprzedawca, który z uwagi na brzmienie art. 9 ust. 1 pkt 2 oraz art. 11 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, w dacie wydania energii elektrycznej odbiorcy końcowemu będzie objęty obowiązkiem podatkowym. Podatek akcyzowy zostanie obliczony i wpłacony przez Przedsiębiorstwo Energetyczne dokonujące sprzedaży energii elektrycznej przyjmując za podstawę, zgodnie z art. 88 ust. 2 oraz art. 89 ust. 3 przedmiotowej ustawy ilość wyrażoną w megawatogodzinach (MWh) pomnożoną razy stawkę 20,00zł za każdą megawatogodzinę.

Ad.2.

Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997r. Prawo Energetyczne (tekst jednolity: Dz. U. z 2006r. Nr 89, poz. 625 z późn. zm.) dostarczanie paliw gazowych lub energii odbywa się, po uprzednim przyłączeniu do sieci, o którym mowa w art. 7 Prawa energetycznego, na podstawie umowy sprzedaży i umowy o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji albo umowy sprzedaży, umowy o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji i umowy o świadczenie usług magazynowania paliw gazowych lub umowy o świadczenie usług skraplania gazu. Przedmiotowa umowa winna odpowiadać warunkom ściśle określonym przedmiotowym przepisem. Wśród warunków tych nie sposób znaleźć podstaw uprawniających Przedsiębiorstwo Energetyczne do przesunięcie na nabywcę ciężaru naliczenia i zapłaty podatku akcyzowego od sprzedawanej energii elektrycznej. Mając na uwadze brzmienie przepisu art. 9 ustawy o podatku akcyzowym stwierdzić należy, iż jedynym i wyłącznym zobowiązanym do zapłaty podatku akcyzowego od sprzedawanej energii elektrycznej jest Przedsiębiorstwo Energetyczne, z zastrzeżeniem przypadków, kiedy to nabywca końcowy jest zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego. Wobec czego Wnioskodawca jest zdania, iż w świetle przepisów nowo obowiązującej ustawy o podatku akcyzowym nie jest możliwym dopuszczenie umownego przekazanie obowiązku naliczenia i wpłacania na rzecz Spółki należnego podatku akcyzowego. Ewentualne umowne przekazanie nie zwalania bowiem z obowiązku naliczania i zapłaty podatku akcyzowego przez odpowiedni podmiot objęty z mocy ustawy obowiązkiem podatkowym.

Ad.3.

Zdaniem Spółki posiadane przez nią koncesje na wytwarzanie, przesył i dystrybucją oraz obrót ciepła nie wpływają bezpośrednio na zakres opodatkowania podatkiem akcyzowym, gdyż przepis art. 9 ustawy o podatku akcyzowym ogranicza pojęcie koncesji jedynie do koncesji związanej z przesłaniem, dystrybucją lub obrotem energią elektryczną. Również przepisy szczególne określone art. 86 i następne ustawy o podatku akcyzowym nie podejmują kwestii związanej ze zróżnicowaniem obowiązku podatkowego ze względu na fakt posiadania innej koncesji aniżeli koncesja na przesył, dystrybucję lub obrót energią elektryczną. W związku z tym Wnioskodawca jest zdania, iż fakt posiadania przez niego koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję i obrót ciepłem nie wpływa w żaden sposób na zakres obowiązku podatkowego określonego w nowo obowiązującej ustawie o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.