INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 16 czerwca 2009 r. (data wpływu 18 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka otrzymuje wezwania do zapłaty zaległych podatków oraz składek na ubezpieczenie społeczne. W związku z otrzymanymi wezwaniami, Spółka jest obciążana kosztami upomnienia. Dotychczas kosztów upomnienia Spółka nie zaliczała do kosztów uzyskania przychodów, wychodząc z założenia, iż zastosowanie ma przepis art. 16 ust. 1 pkt 17 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), który stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów egzekucyjnych związanych z niewykonaniem zobowiązań.

Mając jednak na uwadze ukazujące się interpretacje dotyczące stosowania prawa podatkowego (np. postanowienie Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu z dnia 05.12.2005 r. sygn. 1473/387/WD/423/119/05/TC), Spółka ma zamiar zaliczać w przyszłości koszty upomnień do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy koszty upomnienia związane z niewykonaniem zobowiązań wobec US i ZUS stanowią koszty uzyskania przychodów...

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty upomnienia dotyczące wezwania do uregulowania zaległości w płatnościach podatków i składek ZUS, jako nie wymienione w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są kosztem uzyskania przychodów.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 17 ww. ustawy podatkowej, nie uważa się za koszt uzyskania przychodów kosztów egzekucyjnych związanych z niewykonaniem zobowiązań. Tymczasem ustawa o postępowaniu egzekucyjnym w administracji nie zalicza kosztów upomnienia do katalogu kosztów egzekucyjnych. W art. 15 § 1 ustawy z dnia 17.06.1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 ze zm.) ustawodawca stwierdził, że egzekucja administracyjna może być wszczęta, jeżeli wierzyciel, po upływie terminu do wykonania przez zobowiązanego obowiązku, przesłał mu pisemne upomnienie, zawierające wezwanie do wykonania obowiązku, z zagrożeniem skierowania sprawy na drogę postępowania egzekucyjnego, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. Postępowanie egzekucyjne może być wszczęte dopiero po upływie 7 dni od dnia doręczenia tego upomnienia.

Nasuwa się więc wniosek, że przesłanie upomnienia ma miejsce jeszcze przed wszczęciem egzekucji administracyjnej. A więc jego koszty nie są związane z postępowaniem egzekucyjnym, tylko z czynnościami poprzedzającymi egzekucję administracyjną.

Ponadto w art. 115 § 1 pkt 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji widnieje zapis, że z kwoty uzyskanej z egzekucji zaspokaja się w następującej kolejności koszty: egzekucyjne i koszty upomnienia; (…). Zapis ten wyraźnie rozgranicza koszty egzekucyjne od kosztów upomnienia.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, koszty egzekucyjne, o których mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, odnoszą się do sytuacji, w której egzekucja administracyjna została już wszczęta, natomiast koszty upomnienia, jako nie stanowiące kosztów egzekucyjnych, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszty uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Zatem w konsekwencji, warunkami kwalifikującymi dany koszt do grupy kosztów uzyskania przychodów są:

• poniesienie kosztu w celu osiągnięcia przychodów (koszty bezpośrednio związane z przychodami) lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów (koszty pośrednie),
• niezakwalifikowanie go do grupy kosztów nieuznawanych przez ustawę za koszty uzyskania przychodów.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów egzekucyjnych związanych z niewykonaniem zobowiązań.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka w związku z zaległościami podatkowymi oraz zaległościami w uiszczaniu składek na ubezpieczenie społeczne, otrzymuje wezwania do ich zapłaty i obciążona zostaje kosztami upomnienia.

Egzekucję obowiązków o charakterze administracyjno – prawnym reguluje ustawa z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 ze zm.).

Ustawa ta nie wymienia bezpośrednio w katalogu kosztów egzekucyjnych kosztów upomnienia.

Jednakże w myśl art. 15 § 1 wskazanej wyżej ustawy, egzekucja administracyjna może być wszczęta, jeżeli wierzyciel, po upływie terminu do wykonania przez zobowiązanego obowiązku, przesłał mu pisemne upomnienie, zawierające wezwanie do wykonania obowiązku z zagrożeniem skierowania sprawy na drogę postępowania egzekucyjnego, chyba że przepisy szczególne inaczej stanowią.

Jak wynika zatem z cytowanego przepisu, przesłanie zobowiązanemu pisemnego upomnienia jest warunkiem koniecznym do spełnienia, aby egzekucja administracyjna mogła być wszczęta. Ponadto upomnienie ma ścisły związek z niewykonaniem zobowiązań wobec wierzyciela, który ma prawo dochodzić swoich praw na drodze postępowania egzekucyjnego.

Zgodnie z art. 15 § 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, koszty upomnienia obciążają zobowiązanego i są pobierane na rzecz wierzyciela. Obowiązek uiszczenia kosztów upomnienia przez zobowiązanego powstaje z chwilą doręczenia upomnienia. Koszty te podlegają ściągnięciu w trybie określonym dla kosztów egzekucyjnych.

Reasumując, koszty upomnienia związane z niewykonaniem zobowiązań wobec US i ZUS, nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.