INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10.06.2009 r. (data wpływu 22.06.2009 r.) oraz piśmie z dnia 07.09.2009 r. (data nadania 07.09.2009 r. data wpływu 08.09.2009 r.) uzupełniającym zdarzenie przyszłe oraz pełnomocnictwo na wezwanie Nr IPPB2/436-238/09-2/AK z dnia 26.08.2009 r. (data nadania 26.08.2009 r., data doręczenia 31.08.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umów pożyczek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22.06.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umów pożyczek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: Spółka), która jest podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT) w ramach prowadzonej działalności będzie zawierać oprocentowane, krótkoterminowe pożyczki. W grupie potencjalnych kontrahentów znajdują się podmioty, których przedmiotem działalności jest pośrednictwo pieniężne, jak i takie, które nie prowadzą takiej działalności. Oba rodzaje podmiotów udzielających pożyczki opodatkowane są podatkiem VAT.

W dniu 26 sierpnia 2009r. pismem Nr IPPB2/436-238/09-2/AK Wnioskodawca został wezwany do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez:

• Przesłanie pełnomocnictwa lub innego dokumentu poświadczonego za zgodność z oryginałem, z którego wynika prawo do występowania w imieniu Wnioskodawcy z wnioskiem o udzielenie interpretacji indywidualnej przez Pana X i Y.

• Wskazanie, czy Wnioskodawca będzie występował w powyższej sprawie jako pożyczkodawca, czy pożyczkobiorca.

• Poinformowanie, czy pożyczki będą udzielane przez udziałowców i na czyją rzecz np. spółki kapitałowej, czy też spółki osobowej.

• Określenie miejsca dokonania czynności cywilnoprawnych oraz, gdzie będą znajdowały się pieniądze w chwili ich zawarcia.
  
  

W wyznaczonym terminie przedmiotowe braki zostały uzupełnione (data wpływu 08.09.2009 r.).

Wnioskodawca wskazał, iż w zdarzeniach przyszłych będzie występował zarówno jako Pożyczkodawcą jak i Pożyczkobiorcą.

Pożyczki udzielane będą wyłącznie pomiędzy podmiotami będącymi spółkami kapitałowymi, przez udziałowca ale za pośrednictwem innej spółki kapitałowej. Udziałowiec nie będzie stroną transakcji.

Miejscem dokonania czynności cywilnoprawnych będzie Polska, W. Transakcje dokonywane będą bezgotówkowo przelewami między rachunkami bankowymi podmiotów prowadzonymi przez banki polskie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy od transakcji pożyczek Spółka powinna płacić PCC...
2. Czy fakt konieczności zapłaty PCC jest uzależniony od rodzaju działalności prowadzonej przez pożyczkodawcę...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, w opisanym powyżej zdarzeniu przyszłym oraz stanie faktycznym należy uznać, iż zgodnie z art. 2 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (dalej: ustawa o PCC), Spółka jest zwolniona z zapłaty PCC.

Uzasadnienie stanowiska Spółki:

Art. 1 pkt 1 ust. 1b ustawy o PCC mówi, iż opodatkowaniu PCC podlegają umowy pożyczek. Jednak zgodnie z treścią art. 2 ust. 4a ustawy o PCC, z zakresu opodatkowania wyłączone są te czynności cywilnoprawne, w których przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem VAT, natomiast art. 2 ust. 4b mówi o nieopodatkowaniu PCC, w sytuacji, gdy przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest zwolniona z podatku VAT.

Według Załącznika Nr 4 do ustawy o VAT - wykazu usług zwolnionych z VAT, opodatkowane podatkiem VAT, lecz zwolnione z niego, są usługi pośrednictwa finansowego klasyfikowane według Państwowej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: PKWiU). PKWiU nie wyłącza z zakresu zwolnienia umów pożyczek, tym samym transakcje pożyczek zwolnione są z podatku VAT. Nie budzi zastrzeżeń, że częstotliwe udzielanie pożyczek mające dodatkowo pokrycie w zarejestrowanym przedmiocie działalności jest usługą pośrednictwa finansowego, zwolnioną z podatku VAT oraz PCC w przypadku, gdy jedna ze stron profesjonalnie trudni się tego rodzaju działalnością. Natomiast w sytuacji, gdy podmiot udziela pożyczek nawet jednorazowo, mimo że nie jest to główny przedmiot jego działalności, jednakże jest podatnikiem VAT, transakcję taką także należałoby uznać za usługę pośrednictwa finansowego, tym samym usługę zwolnioną z VAT, a co za tym idzie także z PCC.

W konsekwencji Spółka stoi na stanowisku, iż w każdym wypadku opisanym jako zdarzenie przyszłe Spółka zwolniona będzie z PCC.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatkowi temu podlegają:

1. następujące czynności cywilnoprawne:

1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
2. umowy pożyczki,
3. (uchylona)
4. umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
5. umowy dożywocia,
6. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
7. (uchylona)<
8. ustanowienie hipoteki,
9. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
10. umowy depozytu nieprawidłowego,
11. umowy spółki.
    
    

2. zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4;

3. orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy przedmiotem opodatkowania są umowy pożyczki, w których w myśl art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych sformułowano warunki, które muszą zostać spełnione, aby konkretna czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy podlegała temu podatkowi.

Przepis art. 1 ust. 4 ww. ustawy określa zakres terytorialny opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych: czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 5, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

W przypadku, gdy nie są spełnione powyższe warunki czynność cywilnoprawna w ogóle nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, iż w chwili zawarcia umów pożyczek środki pieniężne znajdować się będą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a zatem umowy te będą podlegały podatkowi na podstawie art. 1 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy.

W ustawie przewidziano również sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w jej zakresie przedmiotowym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:

• umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
• umowy spółki i jej zmiany,
• umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
  
  

O wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony (lub strona) tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

Jednocześnie, zgodnie z definicją zawartą w art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych użyte w ustawie określenie „podatek od towarów i usług” oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

W związku z tym podkreślić należy, iż jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umów pożyczek podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższe transakcje będą podlegać regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia ich podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tych czynności podatkiem od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Jeżeli zatem umowa pożyczki objęta zostanie zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, wówczas czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Konieczność zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych nie jest uzależniona od rodzaju działalności prowadzonej przez pożyczkodawcę lecz od faktu, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

Należy zatem stwierdzić, że o ile ustalenia Wnioskodawcy poczynione na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług będą prawidłowe, to przedmiotowe umowy pożyczek zawarte przez Wnioskodawcę będą wyłączone z opodatkowania tym podatkiem na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i na Spółce nie będzie ciążył obowiązek zapłaty tego podatku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock