INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2009 r. (data wpływu 27 lipca 2009 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego – uzupełnionym pismem z dnia 21 września 2009 r. (data wpływu 24 września 2009 r.) – dotyczącej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu uzyskania przychodu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lipca 2009 r. do tut. organu wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego – uzupełniony pismem z dnia 21 września 2009 r. (data wpływu 24 września 2009 r.) – dotyczącej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu uzyskania przychodu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest właścicielem 435,2505 ha gruntów rolnych oraz budynków gospodarczych wykupionych od „A”. Nie prowadzi działalności na tych gruntach, tylko wydzierżawia je innej Spółce, która prowadzi działalność rolniczą na tym areale. Zgodnie z umową czynsz dzierżawny płatny jest z góry – wg wystawionej faktury przez Spółkę za każdy rok, z tym, że rok dzierżawy rozpoczyna się 1 października, a kończy 30 września każdego roku.

Dodatkowo w piśmie z dnia 21 września 2009 r. (data wpływu 24 września 2009 r.) Spółka wskazała, iż:

• umowa dzierżawy została zawarta na okres od 1 lutego 2003 r. do 30 września 2021 r.;
• w przedmiotowej umowie strony ustaliły okres rozliczeniowy od 1 października do 30 września następnego roku (z góry) z terminem płatności do dnia 25 października danego roku;
• na fakturze określa się okres rozliczeniowy od 1 października danego roku do 30 września następnego roku;
• rok podatkowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym.

W związku z powyższym, zadano następujące pytanie.

Jaka jest data powstania przychodu z tytułu dzierżawy gruntu i budynków gospodarczych na cele rolne...

Zdaniem Wnioskodawcy ponieważ faktura wystawiana jest z góry za okres od 1 października danego roku do 30 września następnego roku, przychód danego roku od 1 października do 31 grudnia danego roku, będzie stanowiła kwota o równowartości 3/12 wartości faktury, pozostała kwota – 9/12 wartość faktury za okres od 1 stycznia do 30 września następnego roku, winna być zaewidencjonowana na koncie przychody przyszłych okresów i w miesiącu styczniu następnego roku zarachowana jako przychód.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Natomiast stosownie do brzmienia art. 12 ust. 3a ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień: wystawienia faktury albo uregulowania należności.

Z kolei zgodnie z treścią art. 12 ust. 3c powołanej ustawy, jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Zauważyć należy, iż powyższy przepis dotyczy sytuacji świadczenia usług o charakterze ciągłym, które rozliczane są w ustalonym okresie rozliczeniowym. W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której Spółka uzyskuje przysporzenie majątkowe w związku z zawartą umową dzierżawy gruntów rolnych. Zarówno w umowie jaki i na fakturze określony jest okres rozliczeniowy – od 1 października danego roku do 30 września następnego roku – za który Spółka otrzymuje należność, w terminie do dnia 25 października danego roku, płatnego z góry. Mając na względzie powyższe należy stwierdzić, iż do przedstawionego zdarzenia przyszłego zastosowanie znajdzie przepis szczególny, art. 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dokonując analizy przytoczonego przepisu, należy stwierdzić, iż w jego treści ustawodawca określił następujące możliwe daty powstania przychodu:

• ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub,
• ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego na wystawionej fakturze.

Wskazać jednocześnie należy, iż zgodnie z art. 12 ust. 3c ustawy, rozpoznanie przychodu winno następować nie rzadziej niż raz w roku. Sformułowanie „nie rzadziej niż raz w roku” oznacza, iż okres rozliczeniowy nie może być dłuższy niż 12 miesięcy. Istotnym dla wskazania daty powstania przychodu jest okoliczność ustalenia w umowie/fakturze rozliczania w okresach rozliczeniowych i ustalenie tych okresów. Wystąpienie więc tej sytuacji – zależnej wyłącznie od woli stron – skutkuje rozliczaniem przychodu w zgodzie z cytowanym przepisem art. 12 ust. 3c ustawy, tj. w okresach rozliczeniowych. W takim przypadku przychód z tytułu usług o ustalonym okresie rozliczeniowym powinien być określany w ostatnim dniu przyjętego przez strony okresu rozliczeniowego, a data wystawienia faktury, termin płatności, czy też koniec roku kalendarzowego lub podatkowego nie decydują o terminie powstania przychodu.

Reasumując, skoro w zawartej umowie strony przyjęły wskazany powyżej roczny sposób rozliczania umowy dzierżawy, to zgodnie z art. 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za datę powstania przychodu należy uznać ostatni dzień przyjętego okresu rozliczeniowego określonego w umowie/fakturze.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.