INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 czerwca 2009 r. (data wpływu 10 lipca 2009 r.), uzupełniony w dniu 9 i 23 września 2009 r. (daty wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za eksport lub wewnątrzwspólnotową dostawę wywozu towarów z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego i prawa do zastosowania stawki podatku 0% lub za dostawę krajową, opodatkowaną 22% stawką - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lipca 2009 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniu 9 i 23 września 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za eksport lub wewnątrzwspólnotową dostawę wywozu towarów z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego i prawa do zastosowania stawki podatku 0% lub za dostawę krajową, opodatkowaną 22% stawką.

W przedmiotowym wniosku, oraz w jego uzupełnieniach, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka będąc czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zajmuje się produkcją i sprzedażą materiałów izolacyjnych dla budownictwa. W dniu 16 czerwca 2008 r. dokonała dostawy towarów na rzecz kontrahenta z Norwegii. Sprzedaż ta odbywała się na zasadzie FCA tzn. wszystkie obowiązki związane z organizacją transportu, wynajęciem firmy transportowej i ubezpieczeniem towaru spoczywały na nabywcy. Z uwagi na fakt, że Spółka nie otrzymała komunikatu IE-599, ani papierowej wersji dokumentu SAD 3, w miesiącu lipcu przedmiotową transakcję opodatkowano 22% stawką podatku właściwą dla sprzedaży krajowej. W dniu 29 grudnia 2008 r. i 22 stycznia 2009 r. Spółka otrzymała odpowiednio dokumenty: oryginał Deklaracji EU Nr 8 potwierdzający zgłoszenie importowe towarów w norweskim urzędzie celnym oraz EU Deklariation od szwedzkiej agencji celnej dokonującej odprawy eksportowej. Na ww. dokumentach jako nadawca/eksporter widniała Spółka, a jako odbiorca norweski kontrahent. Wywożony towar nie został zgłoszony do wywozu w polskim urzędzie celnym. Zgłoszenia tego dokonała w imieniu Spółki szwedzka agencja celna w urzędzie celnym w Szwecji. Zarówno Spółka, jak i kontrahent norweski, nie są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT UE w Szwecji. Nabywca z Norwegii nie podał numeru identyfikacji podatkowej, na podstawie którego mógłby być zidentyfikowany jako podatnik w innym państwie członkowskim.

Spółka nie będąc zleceniodawcą usługi transportowej, w dniu 3 września 2009 r. otrzymała od kontrahenta z Norwegii mailem dokument przewozowy (CMR) potwierdzony pieczęcią szwedzkiej agencji celnej. W posiadaniu Spółki znajdują się: specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku z pieczątką firmową oraz podpisem i datą potwierdzającą odbiór przesyłki oraz kopia faktury. Należność za powyższą dostawę otrzymano przelewem w dniu 18 lipca 2008 r. Przed złożeniem deklaracji podatkowej za miesiąc czerwiec 2008 r., Spółka posiadała: kopię faktury sprzedaży, specyfikację poszczególnych sztuk ładunków podpisaną przez kierowcę odbierającego ładunek. Pozostałe dokumenty potwierdzające wywóz towarów, Spółka otrzymała w terminie późniejszym tj:

• dokument importowy z dnia 18 grudnia 2008 r. potwierdzający dokonanie odprawy celnej towarów w Norwegii w dniu 29 grudnia 2008 r.,
• dokument celny - szwedzki SAD wywozowy z pieczęcią w dniu 22 stycznia 2009 r.
• kopię dokumentu przewozowego CMR potwierdzoną pieczęcią szwedzkiej agencji celnej w dniu 3 września 2009 r.
• kopię specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku z pieczęcią i podpisem nabywcy, potwierdzającą odbiór wyrobów w dniu 3 września 2009 r.

Oryginały dwóch ostatnich dokumentów Spółka otrzymała w dniu 9 września 2009 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka, pomimo nierozpoczęcia procedury wywozu w polskim urzędzie celnym, ale posiadając dokumenty potwierdzające wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty ze szwedzkiego urzędu celnego, powinna wykazać przedmiotową transakcję jako export ze stawką podatku 0%, czy jako dostawę wewnątrzwspólnotową ze stawką 0% pomimo, że Spółka nie jest zarejestrowana w Szwecji jako podatnik VAT UE, czy może jako sprzedaż krajową objętą stawką właściwą (22%) dla danej sprzedaży w kraju...

Zdaniem Spółki otrzymane ze szwedzkiego urzędu celnego dokumenty informują o zakończeniu eksportu, potwierdzając wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty. W związku z brakiem rozpoczęcia procedury wywozu na terytorium kraju, zgodnie z art. 13 ust. 3 i ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług, przemieszczanie należącego do Spółki towaru z terytorium Polski na terytorium Szwecji celem jego wywozu do Norwegii stanowi w Polsce wewnątrzwspólnotową dostawę towarów opodatkowaną stawką 0%.

Spółka powołała art. 146 ust. 1 lit. a) Dyrektywy Rady 2006/112/WE, zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają transakcję dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych przez sprzedawcę lub na jego rzecz poza terytorium Wspólnoty. Wskazała, że cechą wspólną większości zwolnień przewidzianych w rozdziałach 2-9 jest odniesienie się do transakcji, w których wykorzystanie dostarczonych towarów odbywa się poza terytorium Wspólnoty. Z tego względu opodatkowanie tych transakcji byłoby sprzeczne z założeniami wspólnego systemu VAT, gdyż co do zasady, podatkowi nie powinny podlegać transakcje, w których ostateczna konsumpcja ma miejsce poza Wspólnotą. Zdaniem Spółki analizując przepisy Dyrektywy, zgodnie z polską ustawą o podatku od towarów i usług, wywóz towarów przez nią powinien być wykazany jako wewnątrzwspolnotowa dostawa towarów ze stawką 0%, pomimo braku rejestracji jako podatnik VAT UE w Szwecji. Sprzeczne z Dyrektywą byłoby opodatkowanie przedmiotowej sprzedaży jako dostawy krajowej według stawki obowiązującej w Polsce, w sytuacji, gdy została opodatkowana w państwie trzecim (Norwegii).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów, import towarów, wewnatrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju i wewnątrzwspólnotowa dostawa towaru.

Eksportem towarów - w świetle art. 2 pkt 8 cytowanej ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r. - jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych, wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz jest dokonywany przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia łodzi rekreacyjnych oraz prywatnych statków powietrznych lub innych prywatnych środków transportu (…).

Ustawodawca definiując pojęcie eksportu towarów dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy towar będący przedmiotem wywozu jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz i na niego są wystawiane dokumenty eksportowe (eksport bezpośredni), od sytuacji, gdy towar będący przedmiotem wywozu jest wywożony przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz i na niego są wystawiane dokumenty eksportowe (eksport pośredni).

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8 (art. 13 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe zharmonizowane, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Stosownie do treści ust. 3 powołanego artykułu, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r., za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego.

Przemieszczenia towarów, o którym mowa w ust. 3, przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku, gdy towary mają być przedmiotem eksportu towarów przez tego podatnika, pod warunkiem że podatnik posiada dokument celny potwierdzający rozpoczęcie procedury wywozu na terytorium kraju, jeżeli wywóz z terytorium Wspólnoty jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (art. 13 ust. 4 pkt 4 ustawy).

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w miesiącu czerwcu 2008 r. Spółka będąc czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, niezarejestrowanym jako podatnik VAT-UE w Szwecji, dokonała dostawy materiałów izolacyjnych na rzecz kontrahenta norweskiego, który był organizatorem transportu ww. towaru. W ramach przedmiotowej transakcji, nie nastąpiło rozpoczęcie procedury wywozu towarów na terytorium kraju, lecz na terytorium innego niż Polska kraju UE, tj. Szwecji. Zgłoszenia wywozu w imieniu Spółki w urzędzie celnym w Szwecji dokonała szwedzka agencja celna. Kontrahent z Norwegii również nie był zarejestrowany jako podatnik VAT-UE w Szwecji i nie podał numeru identyfikacji podatkowej, na podstawie którego mógłby być zidentyfikowany jako podatnik w innym państwie członkowskim.

Biorąc pod uwagę powyższe regulacje prawne, należy stwierdzić, że ww. dostawy nie można uznać za eksport, gdyż wywóz towarów nie nastąpił z terytorium kraju bezpośrednio poza obszar Wspólnoty, a Spółka nie dysponuje dokumentem celnym potwierdzającym rozpoczęcie procedury wywozu towarów na terytorium Polski. Przedmiotowa dostawa nie stanowiła również wewnątrzwspólnowej dostawy towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 ustawy, gdyż była dokonana na rzecz podmiotu niezidentyfikowanego dla transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium UE.

W związku z faktem, iż transport towarów organizowany był na rzecz ich nabywcy tj. kontrahenta z Norwegii, transakcji dokonanej przez Spółkę nie można również uznać za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że w opisanym stanie faktycznym mamy do czynienia z dostawą towarów na terytorium kraju, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki obowiązującej w Polsce tj. 22% (jak wskazała Spółka).

Jednocześnie wskazuje się, iż Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów wydaje interpretację indywidualną wyłącznie w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku i jego uzupełnieniach, a nie dołączonych do niego dokumentów. W związku z powyższym załączone do złożonego uzupełnienia wniosku, kserokopie dokumentów nie były przedmiotem merytorycznej oceny.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emili Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.