INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2009 r. (data wpływu 15 czerwca 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 4 września 2009 r. (data wpływu 8 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wydania paliwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wydania paliwa. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 4 września 2009 r. (data wpływu 8 września 2009 r.) o doprecyzowanie opisanego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W ramach umowy franczyzy Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na sprzedaży paliw płynnych na stacji paliw. Z tytułu ww. umowy ciąży na firmie obowiązek wydania klientom paliw w ramach programu V. Uczestnik programu, który zdobędzie wymaganą ilość punktów, może odbierać bezpośrednio na stacji paliwo wg reguł określonych w katalogu ww. programu. Wydanie paliwa klientowi – uczestnikowi programu V., potwierdzone jest paragonem fiskalnym lub fakturą, przy czym klient płaci tylko za 1/2 wydanego paliwa, pozostała ilość wydana jest nieodpłatnie a od całości naliczony jest podatek VAT. Zgodnie z umową Franczyzobiorca za wydane paliwo wystawia Franczyzodawcy fakturę VAT za usługi marketingowe. Według Stanowiska Zainteresowanej, następuje w tym momencie zdarzenie gospodarcze, w którym wydany towar zostaje zamieniony na usługę oraz ma miejsce podwójne opodatkowanie.

W uzupełnieniu do wniosku, Wnioskodawczyni przedstawiła przedmiotową sytuację na podstawie przykładowego paragonu fiskalnego:

1. Sprzedaż objęta programem V wg paragonu fiskalnego zawiera: ilość, wartość sprzedaży netto, kwotę podatku, wartość sprzedaży brutto.
2. Rozliczenie tej sprzedaży w zapisach programu x, tj. jednolitego programu firmy Y, który stanowi podstawę do rozliczania tej Firmy z franczyzobiorcami zawiera: wartość rabatu, wartość w cenie zakupu, zysk netto, marżę.
3. Po zakończeniu miesiąca ww. program generuje zestawienie na wartość różnicy pomiędzy ceną sprzedaży detalicznej z danego dnia a ceną zawartą na paragonie fiskalnym. W tym przypadku na wydruku przedstawiona jest: ilość, cena sprzedaży brutto po upuście (tj. cena brutto z danego dnia), cena sprzedaży brutto po upuście (tj. wartość zapłacona przez klienta podzielona przez ilość paliwa), wartość upust (wartość ta jest kwotą brutto wynikającą z różnicy sprzedaży w cenie detalicznej, a wartością sprzedaży na paragonie).
4. Na podstawie zestawienia opisanego w punkcie 3, po zakończeniu każdego miesiąca automatycznie generowana jest przez system faktura sprzedaży na rzecz firmy Y., wg której przedmiotem sprzedaży jest „usługa marketingowa”. W opisanym przypadku wartość tej usługi to kwota brutto.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w opisanym we wniosku stanie faktycznym może nastąpić taka sytuacja, która jednocześnie stanowi wydanie towaru i świadczenie usługi...
2. Czy poprawne jest opodatkowanie ww. czynności po raz pierwszy, jako wydanie towaru, a po raz drugi jako świadczenie usługi...

Zdaniem Wnioskodawczyni, wydanie towaru nie może być jednocześnie świadczeniem usługi. Dodatkowo występuje podwójne opodatkowanie tej samej czynności: pierwszy raz jako sprzedaż towaru, drugi raz jako świadczenie usługi zakupu tego samego towaru. Zdaniem Zainteresowanej, na podstawie faktury sprzedaży powstał obowiązek zapłacenia podatku należnego za usługę marketingową, a nie został naliczony podatek od wartości faktycznie wydanego towaru. W tej sytuacji nastąpiła zamiana tytułu opodatkowania i zamiast podatku od sprzedaży towaru, naliczono podatek od usługi, co nie jest dopuszczalne w świetle obowiązujących przepisów prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Mocą art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach umowy franczyzy Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na sprzedaży paliw płynnych na stacji paliw. Z tytułu ww. umowy ciąży na firmie obowiązek wydania klientom paliw w ramach programu V. Uczestnik programu, który zdobędzie wymaganą ilość punktów, może odbierać bezpośrednio na stacji paliwo wg reguł określonych w katalogu programu V. Wydanie paliwa klientowi – uczestnikowi tego programu, potwierdzone jest paragonem fiskalnym lub fakturą, przy czym klient płaci tylko za 1/2 wydanego paliwa, pozostała ilość wydana jest nieodpłatnie a od całości naliczony jest podatek VAT. Zgodnie z umową Franczyzobiorca za wydane paliwo wystawia dla Franczyzodawcy fakturę VAT za usługi marketingowe.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Jak wynika ze stanu faktycznego, przedstawionego we wniosku, w ramach programu V. przyznawane są klientom punkty, uprawniające do zakupu paliwa po obniżonej cenie, bowiem klient płaci za #189; wydawanego paliwa, a pozostałą część otrzymuje nieodpłatnie co oznacza, że nabywa ją po niższej cenie, tj. z rabatem. Zatem udzielony rabat uwzględniony zostaje w tym przypadku już w cenie paliwa. W związku z powyższym, podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku – do której zapłacenia zobowiązany jest nabywca paliwa, uwzględniając przyznany rabat.

Rabat rozumieć należy, jako zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru lub usługi, wyrażoną procentowo lub kwotowo. Rozróżnia się rabaty na przyznane przez ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu. Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny), nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia – dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawionej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży. Rabat udzielony po sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny), wymaga wystawienia faktury korygującej, zgodnie z uregulowaniami zawartymi w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).

Reasumując, w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia z sytuacją, która stanowi wydanie towaru i świadczenie usług oraz nie dochodzi do podwójnego opodatkowania ww. czynności, bowiem mamy do czynienia z rabatem, zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Podstawą opodatkowania dla Wnioskodawczyni jest zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, kwota faktycznie zapłacona przez nabywcę (po uwzględnieniu rabatu) pomniejszona o należny podatek.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (…).

Ogólne regulacje dotyczące danych, jakie powinny zawierać faktury zostały określone, na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, treścią rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), zwanego dalej rozporządzeniem.

Zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą, która – zgodnie z § 13 ust. 2 rozporządzenia – powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
      a) określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
      b) nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;
   
3. kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;
4. kwotę zmniejszenia podatku należnego.
   
   

Faktury korygujące powinny zawierać wyraz ”KOREKTA” albo wyrazy ”FAKTURA KORYGUJĄCA” (§ 13 ust. 5 rozporządzenia).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.